Γεννήθηκε στο Ουωλζέντ-ον-Τάϊν (Wallsend-on-Tyne) της Αγγλίας το 1945 από Έλληνα πατέρα (Αξιωματικό του Βασ. Ναυτικού, μηχανικού στο ένδοξο αντιτορπιλικό ΑΔΡΙΑΣ) και Αγγλίδα μητέρα χειραφετημένη.

Δύο χρόνια μετά, με πλοίο του Β.Ν., ταξίδεψαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Ελευσίνα. Εκεί το σπίτι της γιαγιάς της βρισκόταν ακριβώς απέναντι από τον ανοιχτό αρχαιολογικό χώρο που ήταν η γειτονιά παιχνιδιού των παιδικών της χρόνων. Σιγά-σιγά ερχόταν και η πληροφόρησή της για τους σπουδαίους αρχιτέκτονες των Αρχαίων (Φειδία, Ικτίνο, Ιππόδαμο) και ο θαυμασμός για τη δουλειά τους υπήρξε καθοριστικός.

Στο σχολείο, οι επιδόσεις της στα θεωρητικά και τα τεχνικά μαθήματα, καθώς και η επιθυμία της για ένα ασφαλές επάγγελμα, την οδήγησαν στην επιλογή της Αρχιτεκτονικής. Έτσι μετακόμισαν στην Αθήνα, τέλειωσε πρακτικό γυμνάσιο και ολοκλήρωσε τις αρχιτεκτονικές σπουδές της(1963-1968)  στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Το 1970-1971 φοίτησε στο μεταπτυχιακό τμήμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του University Collegeτου Λονδίνου, όπου, σε μία εποχή έντονων κοινωνικών προβληματισμών στην Ευρώπη, ασχολήθηκε με τα ψυχοκοινωνικά και οικοδομικά προβλήματα της οργανωμένης κατοικίας, τα οποία προέκυπταν από την έκρηξη της αστυφιλίας και τη γήρανση των αστικών γειτονιών. Το θέμα της εργασίας της για το Μάστερ, Το ξεχωριστό και το κανονικό – μια συζήτηση για τη δημιουργικότητα στην Αρχιτεκτονική, κάλυψε την ανάγκη της για μια θεωρητική προσέγγιση του επαγγέλματος, σε σχέση με την έμφυλη ταυτότητα των εξασκούντων το λειτούργημα, γιατί περί λειτουργήματος πρόκειται, μια και η επιρροή του στην καθημερινότητα είναι τεράστια.

Ισχυρίζεται ότι η δουλειά της δεν έχει επηρεαστεί από το φύλο της, αν και δεν είναι πολύ σίγουρη γι’ αυτό, μια και διάλεξε το ελεύθερο επάγγελμα και δεν χρειάστηκε να κάνει συμβιβασμούς «οικογενειακού» τύπου.

Οι σύγχρονοι Έλληνες αρχιτέκτονες, των οποίων την προσέγγιση εκτιμά, είναι ο Αλέκος Τομπάζης και ο Νίκος Βαλσαμάκης, όχι μόνο για την αισθητική τους προσέγγιση, αλλά και για τις καινοτόμες και οικολογικές τους προσεγγίσεις. Όσο για τα θέματα που έχουν δουλευτεί καλύτερα στον τόπο μας τον 20ο και την πρώτη δεκαετία του 21ου, θεωρεί ότι είναι μάλλον η μονοκατοικία, και κάποιες πολυκατοικίες, σχεδιασμένες από αρχιτέκτονες.

Με το τέλος των μεταπτυχιακών σπουδών και την απόκτηση άδειας άσκησης της Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και την Αγγλία, η επαγγελματική της σταδιοδρομία συνεχίστηκε μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης, με κατάληξη στην Αθήνα το 1976, όπου ως το 1980 συνεργάστηκε με το γραφείο Θύμιος Παπαγιάννης και Συνεργάτες και την Τεχνική Υπηρεσία του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου.

Από το 1980, με τους αρχιτέκτονες, Κ. Ξανθόπουλο και Μ. Οικονομίδου-Ρόκα, ίδρυσαν γραφείο Αρχιτεκτονικών Μελετών το οποίο το 1984, με την προσθήκη του αρχιτέκτονα Θ. Γιαννακόπουλου, εξελίχθηκε στη ΣΥΜΑ/Σύμπραξη αρχιτεκτόνων, Αστική Εταιρία με ειδικότητα στην αρχιτεκτονική νοσηλευτηρίων. Από δε το 2006, λειτούργησε και ιδιωτικό γραφείο με τον Κ. Ξανθόπουλο, το οποίο ασχολήθηκε με μελέτες διαφόρων τύπων κτιρίων.

Με το γραφείο τους έλαβαν μέρος σε Πανελλήνιους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς και σε διαγωνισμούς με προεπιλογή, στις διακρίσεις των οποίων περιλαβάνονται και τρία πρώτα βραβεία (Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, Επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων της ΕΡΤ, Τμήμα Μηχανικών Ορυκτού Πλούτου στο Πολυτεχνείο Κρήτης).

Έχει λάβει μέρος σε συνέδρια, κυρίως με θέματα του χώρου της Υγείας, ως μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Νοσοκομείων (IHF), του Ελληνικού Νοσοκομειακού Συνδέσμου και της Διεθνούς Ενώσεως Αρχιτεκτόνων (UIA).

Έχει δημοσιεύσει, κυρίως στα Αρχιτεκτονικά Θέματα, άρθρα σχετικά με την περίθαλψη και τη Μεταπολεμική Αρχιτεκτονική της Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας, Φινλανδίας. Επίσης, με τον αρχιτέκτονα Κ. Ξανθόπουλο επιμελήθηκαν την Μονογραφία των αρχιτεκτόνων Κυριάκου και Αντέλας Κυριακίδη στα Αρχιτεκτονικά Θέματα.

Το 2009 συνέπεσαν η παγκόσμια οικονομική κρίση, που έπληξε πολύ το επάγγελμα, η συμπλήρωση πλήρους συνταξιοδοτικού χρόνου και η μετεγκατάσταση του 50% του ανθρώπινου δυναμικού του Ιδιωτικού Γραφείου ΣΥΜΑ στη Φινλανδία, οπότε οι δύο εταίροι αποφάσισαν να ολοκληρώσουν και λήξουν την επαγγελματική τους συνεργασία.

*Το υλικό της ανάρτησης έχει παραχωρηθεί στο Αρχείο από την ίδια τη βιογραφούμενη -την οποία ευχαριστούμε πολύ- τον χειμώνα του 2021. Η ίδια επίσης θεώρησε  και τα τελικά κείμενα της ανάρτησης. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Γεννήθηκε στο Ουωλζέντ-ον-Τάϊν (Wallsen-on-Tyne) της Αγγλίας το 1945 από Έλληνα πατέρα (Αξιωματικό του Βασιλικού Ναυτικού, μηχανικού στο ένδοξο αντιτορπιλικό ΑΔΡΙΑΣ) και Αγγλίδα μητέρα χειραφετημένη. Δύο χρόνια μετά, με πλοίο του Β.Ν. ταξίδεψαν στην Ελλάδα, και εγκαταστάθηκαν στην Ελευσίνα. Εκεί, το σπίτι της γιαγιάς της ήταν ακριβώς απέναντι από τον αρχαιολογικό χώρο, ο ανοιχτός χώρος του οποίου ήταν η γειτονιά παιχνιδιού των παιδικών της χρόνων.

Σιγά-σιγά ερχόταν και η πληροφόρησή της για τους σπουδαίους αρχιτέκτονες των Αρχαίων (Φειδία, Ικτίνο, Ιππόδαμο) και ο θαυμασμός για τη δουλειά τους ήταν καθοριστικός. Στο σχολείο, η επίδοσή της στα  θεωρητικά και τα τεχνικά μαθήματα, καθώς και η επιθυμία της για ένα ασφαλές επάγγελμα, την οδήγησαν στην επιλογή της Αρχιτεκτονικής. Έτσι  μετακόμισαν στην Αθήνα, τελείωσε πρακτικό γυμνάσιο και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Μετσόβιο.

Το 1970-71, φοίτησε στο μεταπτυχιακό τμήμα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του University College, στο Λονδίνο, όπου, σε μία εποχή έντονων κοινωνικών προβληματισμών στην Ευρώπη, ασχολήθηκε με τα ψυχοκοινωνικά και οικοδομικά προβλήματα της οργανωμένης κατοικίας, που προέκυπταν από την έκρηξη της αστυφιλίας και τη γήρανση των αστικών γειτονιών.

Το θέμα της εργασίας της για το Μάστερ «Το ξεχωριστό και το κανονικό – μια συζήτηση για τη δημιουργικότητα στην Αρχιτεκτονική», κάλυψε την ανάγκη της για μια θεωρητική προσέγγιση του επαγγέλματος, σε σχέση με  την έμφυλη ταυτότητα των εξασκούντων το λειτούργημα, γιατί περί λειτουργήματος πρόκειται, μια και η επιρροή του στην καθημερινότητα, είναι τεράστια. Ισχυρίζεται ότι η δουλειά της δεν έχει επηρεαστεί από το φύλο της, αν και δεν είναι πολύ σίγουρη γι’ αυτό, μιας και διάλεξε το ελεύθερο επάγγελμα και δεν χρειάστηκε να κάνει συμβιβασμούς «οικογενειακού» τύπου.

Οι σύγχρονοι Έλληνες αρχιτέκτονες –των οποίων την προσέγγιση εκτιμά– είναι ο Αλέκος Τομπάζης και ο Νίκος Βαλσαμάκης, όχι μόνο για την αισθητική τους προσέγγιση, αλλά και για τις καινοτόμες και οικολογικές τους προσεγγίσεις. Όσο για τα θέματα που έχουν δουλευτεί καλύτερα στον τόπο μας, τον 20ο και την πρώτη δεκαετία του 21ου, θεωρεί ότι μάλλον είναι η μονοκατοικία, και κάποιες πολυκατοικίες, σχεδιασμένες από αρχιτέκτονες.

ΣΠΟΥΔΕΣ – ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ – ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ

1951-1963

• Εγκύκλιες σπουδές στην Ελευσίνα (Α’ Δημοτικό Σχολείο και 3 τάξεις του μεικτού Γυμνασίου) και στην Αθήνα (πρακτικό τμήμα του Β’ Γυμνασίου Θηλέων, οι 3 τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου).

1963-1968

• Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε. Μ. Πολυτεχνείου. (3η κατά σειρά επιτυχίας στις εισαγωγικές εξετάσεις. Εξετάσεις και στο Δίπλωμα).
• Δίπλωμα Αρχιτέκτονα – Μηχανικού.
• Διπλωματική Εργασία : «Χωροταξική μελέτη Νoμού Κυκλάδων».

1964

• Υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.

1968

• Άδεια ασκήσεως επαγγέλματος στην Ελλάδα.

1970-1971

• Σχολή Μελετών Περιβάλλοντος. University College, Πανεπιστημίου Λονδίνου, M.A. (Masters of Arts) Αρχιτεκτονικής.
• Μεταπτυχιακή εργασία: The distinct and the normal. A discussion on Creativity in Architecture.

1975-1976

• Εξετάσεις για την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος στην Αγγλία.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

• Μέλος του Τ.Ε.Ε. (από το 1968).

• Μέλος του ΣΑΔΑΣ από το (1968).

• Μέλος του Royal Institute of British Architects (RIBA) (1975-2000).

• Μέλος του ARCUK (Εγγραφή στο μητρώο Αρχιτεκτόνων του Ηνωμένου Βασιλείου, 1976-2006).

• Μέλος του Ελληνικού Νοσοκομειακού Συνδέσμου (1995).

• Μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (1995).

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

1968 – 1970

• Εργάστηκε στο γραφείο του καθηγητή της Κυπριανού Μπίρη, στην Αθήνα, σε έργα μεγάλων Δημοσίων και Νοσοκομειακών κτιρίων, εμπειρία καθοριστική για την επαγγελματική της εξέλιξη, γιατί την εξοικείωσε με τα προβλήματα έργων μεγάλης κλίμακας και την αναγκαιότητα της λειτουργικότητας στη δουλειά της. Την ίδια περίοδο εργάστηκε στο γραφείο μελετών Π. Τσολάκη και Καθηγητή  Α. Ζάννου στην Αθήνα, και συμπλήρωσε την εμπειρία της με κτίρια εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

1971 – 1972

• Εργάστηκε στην Αγγλία στο Αρχιτεκτονικό Γραφείο Tripe and Wakeham Partnership στο Λονδίνο, όπου μεταξύ άλλων ήταν Βοηθός Αρχιτέκτονα Έργου για το σχολείο St’ Johns, της Βρετανικής στρατιωτικής βάσης, στην Επισκοπή της Κύπρου και είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί και να δουλέψει με τα πολύ αναλυτικά σχεδιαστικά και εξοπλιστικά πρωτόκολλα του Βρετανικού Υπουργείου Παιδείας.

1972 – 1974

• Με  την επιστροφή της από την Αγγλία, δούλεψε πάλι στο γραφείο του καθηγητή της Κυπριανού Μπίρη, και πρόσθεσε στο βιογραφικό της κτίρια Διοίκησης και γραφείων.

1974 – 1976

• Bρέθηκε στην Νέα Υόρκη, όπου ο σύζυγός της ήταν στην ομάδα προετοιμασίας του συνεδρίου του ΟΗΕ για το Habitat, και δούλεψε στο Αρχιτεκτονικό γραφείο του Sam Haffey, κυρίως σε θέματα μικρής κλίμακας, μονοκατοικιών με ξύλινο φέροντα οργανισμό.

1977 – 1979

• Δούλεψε στο Γραφείο Θύμιος Παπαγιάννης και Συνεργάτες στην Αθήνα, σαν ελεύθερος επαγγελματίας στην μελέτη περιβάλλοντος χώρου του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας και στην Τεχνική Υπηρεσία του  Νοσοκομείου «ο Άγιος Σάββας», με αντικείμενο κυρίως την μελέτη της νέας  Β.Α. πτέρυγας του Νοσοκομείου.

1980 – 2009

• Ιδρυτικό Μέλος του ιδιωτικού Γραφείου Αρχιτεκτονικών, Νοσοκομειακών και Ειδικών Ρυθμιστικών Μελετών ΣΥΜΑ / Σύμπραξη Αρχιτεκτόνων: Μίληση, Ξανθόπουλος, Ρόκα, Γιαννακόπουλος, Αστική Εταιρία που μετετράπη στην ΣΥΜΑ Αρχιτέκτονες Ε.Ε. / Συμμετοχική Αρχιτεκτόνων Μίληση – Ξανθόπουλος & Συνεργάτες, Ετερόρρυθμη Εταιρία.

2006 – 2009

• Παράλληλα, λειτούργησε και το Ιδιωτικό γραφείο Αρχιτεκτονικών μελετών στην Αθήνα, με την επωνυμία Κ. Ξανθόπουλος – Μ. Μίληση & Συνεργάτες Αρχιτέκτονες με αντικείμενο αρχιτεκτονικές μελέτες κτιριακών συγκροτημάτων διαφόρων τομέων και χρήσεων: Κτίρια Υγείας, Nοσοκομεία, Κτίρια Εκπαίδευσης, Κτίρια Πολιτισμού (Μουσεία), Αθλητικές Εγκαταστάσεις, Κατοικίες, κ.α.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Α. ΣΥΝΕΔΡΙΑ

1976

• Συνέδριο του ΟΗΕ για το Habitat στο Vancouver, Καναδά.

1979

• Συμπόσιο – Στρογγυλό Τραπέζι της Εταιρείας Ιατρικών Σπουδών στην Αθήνα με θέμα: Νοσοκομειακή Οργάνωση και Περίθαλψη στην Ελλάδα (εισηγήτρια).

1980

• Διεθνές Επιστημονικό Συμπόσιο Βόλου με θέμα: Νοσοκομείο Κοινότητας και Χωροταξική Οργάνωση των Εγκαταστάσεων Υγείας.

1987

• 5ο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Νοσοκομείων – IHF (Ελσίνκι – Φιλανδία).

1988

• Εισηγήτρια στο 11ο Διεθνές Σεμινάριο της U.I.A. για τη Δημόσια Υγεία στη Μόσχα με θέμα: Analysis  of Designing, Building and Maintaining of Health facilities in view of W.H.O.’s strategy “Health for all by the year 2000”.

1989

• 26ο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Νοσοκομείων – IHF (Χάγη – Ολλανδία).

Β. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

• Υγεία – ανάπτυξη – περίθαλψη. Διερεύνηση διεθνών στατιστικών. Αρχιτεκτονικά Θέματα 10/ 1976 (σε συνεργασία με Σ. Καφαντάρη).

• Atenas fuera del plan, Urbanismo y Planificacion. 20-21/1977 (Περού) (σε συνεργασία με Σ. Καφαντάρη).

• Επιμέλεια ειδικής έκδοσης των Αρχιτεκτονικών Θεμάτων 18/1984, με θέμα: Μεταπολεμική Αρχιτεκτονική στη Δανία, Νορβηγία, Σουηδία και Φινλανδία (σε συνεργασία με Κ. Ξανθόπουλο).

• Μια επιλογή πρόσφατων αρχιτεκτονικών έργων στη Δανία. Αρχιτεκτονικά Θέματα, 18/1984 (σε συνεργασία με Κ. Ξανθόπουλο).

• Επιτεύγματα και κατευθύνσεις της αρχιτεκτονικής στη μεταπολεμική Φινλανδία. Αρχιτεκτονικά Θέματα, 18/1984 (σε συνεργασία με Κ. Ξανθόπουλο).

• Μονογραφίες ΙΧ: Κυριάκος Κυριακίδης & Αντέλα Κυριακίδη, Αρχιτεκτονικά Θέματα, 28/1997 (σε συνεργασία με Κ. Ξανθόπουλο).

Γ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

• Επισκέψεις σε σύγχρονα Νοσοκομειακά συγκροτήματα στο εξωτερικό (Αγγλία, ΗΠΑ, Σκανδιναβικές Χώρες).

• Ενημερωτικό ταξίδι με θέμα την Αρχιτεκτονική των Σκανδιναβικών Χωρών. Οργάνωση: Det Danske Selskab, 1982.

• Εκπαιδευτική εκδρομή του ΙΗF (Διεθνής Ομοσπονδία Νοσοκομείων) στην Γερμανία. Επισκέψεις σε Γερμανικά Νοσοκομεία, 1993.

ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Αγγλικά (άριστα), Γαλλικά (καλά), Ισπανικά (μέτρια).