ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΜΠΟΥΚΗ) ΝΟΥΚΑΚΗ – ΜΠΑΜΠΑΛΟΥ

English

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΜΠΟΥΚΗ) ΝΟΥΚΑΚΗ - ΜΠΑΜΠΑΛΟΥ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1946 -

Α.Μ. ΤΕΕ 15280

ΣΠΟΥΔΕΣ

Τμήμα Αρχιτεκτόνων Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ 1965 - 1967

Διπλωματούχος Αρχιτέκτων, Σχολή Αρχιτεκτόνων Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) 1967 - 1970

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

Γραφείο Παπαγιάννη και Συνεργάτες 1970 - 1972

Συνεργασία με 'Εργαστήριο 66' 1972 - 1986

Ελεύθερο επάγγελμα - Αρχιτεκτονική σε ιδιωτικό γραφείο μελετών με τον αρχιτέκτονα Αντώνη Νουκάκη 1970 - 2020

Διδάσκουσα στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ 1971 - 2013

Καθηγήτρια στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ 2004 - 2013

Διδάσκουσα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά 2004 - 2005

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης - Ρέθυμνο. Α' Βραβείο, 1990.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ*

Η Μπούκη Μπαμπάλου-Νουκάκη γεννήθηκε το 1946 στη Θεσσαλονίκη.

Tο 1970 πήρε Δίπλωμα Αρχιτέκτονα Μηχανικού από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π.

Από το 1970 διατηρεί ιδιωτικό γραφείο με τον σύζυγό της αρχιτέκτονα Αντώνη Νουκάκη, με την επωνυμία Αντώνης Νουκάκης και Συνεργάτες, ενώ παράλληλα από το 1972 έως το 1986 υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου 66.

Δίδαξε από το 1971 έως το 2013 στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Αρχιτεκτονική Σύνθεση και Αστικό Σχεδιασμό και το 1998-2001 στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Ε.Μ.Π. «Σχεδιασμός- Χώρος-Πολιτισμός» με αντικείμενο: Ο δημόσιος χώρος της πόλης. Επίσης δίδαξε Αρχιτεκτονική Σύνθεση στο νεοϊδρυθέν Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά το ακαδημαϊκό έτος 2004-2005. Το 2004 εκλέχτηκε σε θέση Καθηγήτριας στον Τομέα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π.

Το 1998 συμμετείχε στο European Workshop στη Juvaskyla, Φιλανδία με θέμα Τhe Aura of the Building of Alvar Aalto οργανωμένο από την Alvar Aalto Foundation. Το 2004 οργάνωσε το Workshop: Για το τοπίο, στους Δελφούς, συνεργασία Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ και Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ).

Το 1992 διεξήγαγε έρευνα για τον Δημόσιο Υπαίθριο Χώρο της Βαρκελώνης, και το 2001 στη Fondation Le Corbusier στο Παρίσι, έρευνα με θέμα Η έννοια του Δημόσιου Χώρου στον Le Corbusier στη διάρκεια των Ετήσιων Επιστημονικών Αδειών (Sabbatical Research Year).

Υπήρξε το 1984 Ειδικός Επιστημονικός Συνεργάτης του Υπουργείου Πολιτισμού για τη Διοργάνωση των Αρχιτεκτονικών εκδηλώσεων της «Αθήνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης» και Εκπρόσωπος της Σχολής Αρχιτεκτόνων στην Εθνική Επιτροπή του Habitat II, 1995- 2013.

Δραστηριοποιείται από το 1970 μαζί με τον Αντώνη Νουκάκη σε μελέτες ιδιωτικών και δημοσίων έργων με έμφαση στους δημόσιους υπαίθριους χώρους και τα πανεπιστημιακά κτίρια και ιδιαίτερα τις βιβλιοθήκες. Έχουν μελετήσει οκτώ κτίρια βιβλιοθηκών από τα οποία έξι είναι υλοποιημένα. Όπως η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, η Βιβλιοθήκη της Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Αθήνα, η Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής ΕΚΠΑ. Έχουν σχεδιάσει τη διαμόρφωση κεντρικών αξόνων και στρατηγικών σημείων στο Ρέθυμνο και την Υπαίθρια έκθεση γλυπτικής στου Φιλοπάππου. Έχουν κερδίσει 23 Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς και 7 διακρίσεις για υλοποιημένα έργα. Πρόσφατα έχουν διακριθεί με: Α’ Βραβείο στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό Προσχεδίων Ανάπλαση του Άξονα Αχειροποίητου-Αγίας Σοφίας Δήμου Θεσσαλονίκης (2012), Α’ Βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Ιδεών Αστικού Σχεδιασμού για την Πλατεία Μαρτύρων και τον Μεγάλο Άξονα της Βηρυτού (2005), Β’ Βραβείο στον Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό Ιδεών για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Αθήνας στο Ελληνικό (2004). Έχουν συμμετάσχει σε αρχιτεκτονικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στη Biennal Europea de Paisatge de Barcelona 2003 και 2016, την Μπιενάλε Βενετίας 1991 και 2006 καθώς και σε εκθέσεις που έχει διοργανώσει η UIA. Το έργο τους έχει παρουσιαστεί σε συνέδρια και διαλέξεις και δημοσιευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 2020 εκδίδει το βιβλίο: Μπούκη Μπαμπάλου Νουκάκη: 8+1 κείμενα για την αρχιτεκτονική και την πόλη. Αθήνα: Δομές.

Η Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ είναι υποψήφια για το βραβείο Mies van der Rohe 2022: nominee mies award 2022.

Είναι παντρεμένη με τον αρχιτέκτονα Αντώνη Νουκάκη και έχουν δύο παιδιά, και τα δύο αρχιτέκτονες, την Αναστασία και τον Γιώργη και τρία εγγόνια από την Αναστασία.

*Το υλικό της ανάρτησης έχει παραχωρηθεί στο Αρχείο από την ίδια τη βιογραφούμενη -την οποία ευχαριστούμε πολύ- το φθινόπωρο του 2020 – χειμώνα 2021. Η ίδια επίσης έχει θεωρήσει τα τελικά κείμενα της ανάρτησης.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Α. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΣΠΟΥΔΕΣ

Α.1. ΚΑΤΑΓΩΓΗ

Όταν με ρωτάνε για τη καταγωγή μου δυσκολεύομαι να απαντήσω καθώς …πολλοί τόποι ερίζουν γι’ αυτήν.

Από την πλευρά του πατέρα μου τα πράγματα είναι απλά. Γεννήθηκε στα Περιβόλια, ένα μικρό χωριό της ορεινής Ναυπακτίας.

Όμως από την πλευρά της μητέρας μου είναι ολόκληρη ιστορία όπου αποτυπώνεται η περιπέτεια του Ελληνισμού στις αρχές του εικοστού αιώνα. Η μητέρα της μητέρας μου γεννήθηκε στην Αδριανούπολη στο προάστιο Καραγάτς, που περιγράφει ο Γιάννης Ξανθούλης στο βιβλίο του Ο τούρκος στον κήπο. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος, που κατόπιν χειροτονήθηκε παπάς. Ο νονός της τη βάφτισε Σουλτάνα και ο πατέρας της το έφερε βαρέως: η κόρη μου τούρκικο όνομα! Δεν του ξαναμίλησε και δεν ανέφεραν ποτέ αυτό το όνομα, τη φώναζαν Νίτσα. ( Όταν ο νοικάρης μας στη Θεσσαλονίκη, ένας κομψευόμενος κουρέας, ερχόταν να φέρει το νοίκι την φώναζε κυρία Ελένη, για πιο επίσημο έτσι νόμιζε πως έλεγαν τη γιαγιά, και εκείνη ποτέ δεν τον διόρθωνε…). Είχε έναν μικρότερο αδελφό τον Στέλιο, με πολύ χιούμορ, που το διαπίστωσα βέβαια όταν μεγάλωσα. Την πείραζε συνεχώς και εκείνη που δεν έπαιρνε από αστεία θύμωνε και δεν του μιλούσε. Έμεινε ορφανή από μητέρα στα 14 χρόνια της. Ήταν πολύ ζωηρή και μια μέρα στο σχολείο, καθώς χοροπηδούσε στην τάξη, το ξύλινο δάπεδο υποχώρησε και το πόδι της εμφανίστηκε στην οροφή της από κάτω τάξης όπου δίδασκε ο πατέρας της, που αναγνώρισε το παπούτσι της. Μάλλον έφαγε της χρονιάς της. Το ’19 δολοφονήθηκε ένας Τούρκος στην πόλη και καθώς ο δάσκαλος θα ήταν από τους πρώτους που θα εύρισκαν τον μπελά τους ως αντίποινα, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη νύχτα και με μια βάρκα μέσω Έβρου να περάσουν στη Δυτική Θράκη. Εκεί η γιαγιά θα γνωρίσει τον Κίτσο, Χρήστο Καραμουρτζούνη, και θα παντρευτούν. Η γιαγιά διηγιόταν πως πέρναγε ο Κίτσος έξω από το σπίτι της και έλυνε το ξίφος του, ήταν στρατιωτικός, ώστε να χτυπάει στο καλντερίμι για να το ακούει και να βγαίνει στο παράθυρο. Όταν όμως το εξομολογήθηκε στη φίλη της, ανακάλυψε πως έκανε το ίδιο και σε κείνη… Ήταν πολύ ωραίος, ψηλός, λυγερός με ένα μαύρο τσιγκελωτό μουστάκι. Οι αξιωματικοί άλλωστε εκείνη την εποχή ήταν περιζήτητοι γαμπροί.

Ο Κίτσος, γεννημένος στη Χαλκίδα από οικογένεια αστών, ο αδελφός του ήταν συμβολαιογράφος, ήταν αξιωματικός στο Δ’ Σώμα Στρατού που είχε έδρα την Καβάλα.

Το 1916 μεσούντος του Μεγάλου Πολέμου αλλά και στον απόηχο του εθνικού διχασμού μια γενιά Ελλήνων στρατιωτών είχε σταλεί, κατόπιν μιας αμφιλεγόμενης συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας, της Αντάντ και των γερμανοβουλγαρικών στρατευμάτων, από το μακεδονικό μέτωπο στο Γκέρλιτς της Σαξονίας. Πάνω από 6500 στρατιώτες του Δ’ Σώματος Στρατού έφτασαν με τρένο από τη βόρεια Ελλάδα σε ένα στρατόπεδο του Γκέρλιτς. Οι κάτοικοι της πόλης τους υποδέχθηκαν με στρατιωτικά εμβατήρια, εορταστικές γιρλάντες και καλωσόρισμα στα ελληνικά. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτή η υποδοχή δεν ήταν παρά κομμάτι της γερμανικής προπαγάνδας, αφού οι Έλληνες στρατιώτες είχαν μεταφερθεί εκεί ως ιδιότυποι αιχμάλωτοι πολέμου με κάποια προνόμια, λόγω της σχέσης του τότε Βασιλιά Κωνσταντίνου με τον γερμανό Κάιζερ. Όπως αναφέρει ο ερευνητής Γεράσιμος Αλεξάτος που έχει ασχοληθεί διεξοδικά με την περίπτωση, οι Έλληνες στρατιώτες μπορούσαν να κυκλοφορούν στην πόλη, ωστόσο κάθε βράδυ επέστρεφαν απαρέγκλιτα στο στρατόπεδο. Επίσης δεν μπορούσαν να εγκαταλείψουν το γερμανικό έδαφος.

Η μητέρα μου θα γεννηθεί στη Δράμα στο δρόμο για την αναγκαστική ομηρία. Θα φτάσουν με το τραίνο στο Goerlitz μια Γερμανική πόλη στα σύνορα με την Πολωνία το Σεπτέμβρη του 1916 και θα παραμείνουν ως το 1919. Πρωτομίλησε γερμανικά. Ίσως από εκεί προερχόταν ένα ελαφρό γο στην προφορά της.

Στο Goerlitz θα μεταφερθούν εκτός από τη γιαγιά, τον παππού και τη μαμά, ο πατέρας της γιαγιάς και ο μικρότερος αδερφός της ο Στέλιος. Ό πατέρας της θα είναι και ο παπάς του Σώματος. Ο αδερφός της γιαγιάς δούλεψε σε ένα εργοστάσιο, όπου μια μέρα τους μίλησε η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο Στέλιος έγινε κομμουνιστής.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα θα θεωρηθούν προδότες. Θα δικαστούν και θα εκτίσουν ποινή φυλάκισης στο Γεντί Κουλέ στην Κρήτη. Θα αφεθούν ελεύθεροι για να σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου της Μικράς Ασίας. Ο παππούς θα σκοτωθεί στο Αφιόν Καραχισάρ στον Σαγκάριο. Η γιαγιά θεωρούσε πάντα ότι τον δολοφόνησαν ως βενιζελικό… Όταν μαθαίνουν τα νέα για το θάνατο του Κίτσου η γιαγιά ήταν έγκυος. Θα γεννήσει νεκρό το μωρό με κάτασπρα μαλλιά. Με τα δύο της παιδιά, είχε ήδη χάσει άλλο ένα, και τον πατέρα της θα εγκατασταθούν στον Συνοικισμό των προσφύγων Νεάπολη στην Χαλκίδα κοντά στα αδέρφια του άντρα της, τον Γιάγκο (Γιάννη), συμβολαιογράφο, την Ξία και την Βούλα (Παρασκευούλα). Όλοι τους ανύπανδροι.

Α.2. ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Θεσσαλονίκη

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβρη του 1946, μέσα στον εμφύλιο. Στη διάρκειά του μεταβήκαμε στην Αθήνα και μείναμε για μικρό χρονικό διάστημα αρχικά στην Κηφισιά και στη συνέχεια στο Παλιό Ψυχικό στην οδό Ρόδων, σε μια παλιά τεράστια βίλλα με στέγη με κεραμίδια, σοφίτα, και έναν απέραντο κήπο με ψηλά δέντρα σαν ζούγκλα. Ένα σπίτι σαν των παραμυθιών… Θυμάμαι το απόλυτο σκοτάδι τα βράδια και τη φωνή της δεκοχτούρας που έσκιζε την ησυχία της νύχτας και με αγρίευε πολύ. Ακόμα δεν μου αρέσει η απόλυτη ησυχία της νύχτας και η ερημιά των προαστίων.

Επιστρέψαμε στη Θεσσαλονίκη το 1950. Ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός και έλειπε συνέχεια. Μεγαλώσαμε με τη μητέρα μου, τη γιαγιά Νίτσα και με την υπηρεσία μας την Ευθυμία, μια αφοσιωμένη νεαρή κοπέλα που την έφερε ο πατέρας της στο σπίτι μας 13 χρονών. Όπως στην ταινία Roma (2018) που μου την θύμισε και με συγκίνησε βαθειά. Εκεί και στην άκρη ενός διαδρόμου γυρίζει κάθε βράδυ για να κοιμηθεί η Κλεό… Όλη την ημέρα προσέχει τα παιδιά, καθαρίζει το σπίτι, πλένει τα ρούχα και σερβίρει τα γεύματα, φροντίζοντας να κυλάει απρόσκοπτα και προβλέψιμα η καθημερινότητα μιας μεσοαστικής οικογένειας… Η ταράτσα με την απλωμένη μπουγάδα μου έφερε την εικόνα της δικής μας μπουγάδας απλωμένης στα στηθαία, μια σχεδόν καθημερινή ασχολία της Ευθυμίας. Έπλενε στη σκάφη τα ασπρόρουχα και τα άπλωνε σαπουνισμένα για να λευκανθούν από τον ήλιο και μετά τα έπλενε ξανά και τα ξαναάπλωνε… Τα χέρια της ήταν παπουδιασμένα και είχαν μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Μετά από αυτό το ξεπάτωμα όλη μέρα έπεφτε στα τέσσερα να κάνει το αλογάκι και να την καβαλάμε! Όταν το 1956 μετακομίσαμε μόνιμα στην Αθήνα, ο μπαμπάς μου αποστρατεύτηκε, η Ευθυμία έφυγε για την Αυστραλία ως οικιακή βοηθός. Οι υποψήφιες περνούσαν μια στοιχειώδη εκπαίδευση για να μπορούν να χρησιμοποιούν ηλεκτρικές συσκευές και μετανάστευαν για την μακρινή και άγνωστη χώρα, χωρίς επιστροφή.

Ήμουν το μικρότερο παιδί της οικογένειας. Η αδερφή μου ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη. Μέναμε σε ένα διώροφο λαϊκό νεοκλασικό με αυλή στα όρια με το ιστορικό κέντρο της πόλης, την εντός των τειχών πόλη του σχεδίου Hebrard. Θυμάμαι τα σπίτια της γειτονιάς όπου παίζαμε με τις φιλενάδες μου τελείως άδεια από έπιπλα με μόνο κρεβάτια και κανένα τραπέζι. Μου άρεσε ιδιαίτερα να κάθομαι στο σαχνισί ενός εκλεκτικιστικού κτιρίου απέναντι από το σπίτι μας και να παρατηρώ το πήγαινε έλα των ανθρώπων στον δρόμο, καθώς αυτή η εξοχή του κτιρίου μου έδινε τη δυνατότητα της πλήρους εποπτείας του. Σε αυτό το σπίτι με τον ευρύχωρο κεντρικό χώρο τα μοναδικά έπιπλα ήταν ένα τραπέζι στο κέντρο, ένα πιάνο και ο ενσωματωμένος σοφράς στο σαχνισί. Γύρω από τον κεντρικό αυτό χώρο οι πόρτες οδηγούσαν σε δωμάτια όπου έμεναν ξεχωριστές οικογένειες.

Η κολλητή μου φίλη, η Όλγα, έμενε σε ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας στο κέντρο της πόλης στην οδό Τσιμισκή. Κέντρο, πολυκατοικία, ασανσέρ και χύτρα ταχύτητος ήταν τα στοιχεία της νεωτερικότητας που θαύμαζα.

Θεσσαλονίκη – Πλατεία Αριστοτέλους

Τα απογέματα του καλοκαιριού πηγαίναμε στην πλατεία Αριστοτέλους και παίζαμε με φίλους που βρίσκαμε εκεί καθημερινά. Δεν είχαν χτιστεί ακόμα όλα τα κτίρια που ορίζουν την πλατεία και υπήρχαν πολλά θερινά σινεμά. Ένα απόγεμα ακούμε φωνές και συνθήματα. Αστυνομικοί έρχονται τρέχοντας προς το μέρος μας και μας σπρώχνουν να μπούμε σε ένα σινεμά. Θα δω την πρώτη μου ακατάλληλη ταινία, μια ιταλική σαχλαμάρα.

Ήταν τα αιματηρά συλλαλητήρια για το Κυπριακό, 1956.

Πολλά χρόνια μετά, το 1998, θα βρεθώ στην πλατεία με τον Αντώνη τη στιγμή που γυρίζει ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τη σκηνή με τους ποδηλάτες με τα κίτρινα αδιάβροχα της ταινίας Μια αιωνιότητα και μια μέρα…

Σχολεία

Το σχολείο μου ήταν το Α’ Πρότυπο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας της Θεσσαλονίκης, και ήταν κοντά στο σπίτι μας στον ίδιο δρόμο με το τότε Αρχαιολογικό Μουσείο. Στην πρώτη δημοτικού είχα δάσκαλο τον κύριο Τοτό. Ένα νεαρό, αδύνατο με σγουρά μαλλάκια και στρογγυλά γυαλιά με μεταλλικό σκελετό. Ήταν πολύ συμπαθητικός. Ακολουθούσε στη διδασκαλία του την ολιστική μέθοδο Decroly. Τα μαθήματα παρακολουθούσαν συχνά και τα δασκαλάκια, όπως αποκαλούσαμε τους φοιτητές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας που διδάσκονταν ζωντανά τον τρόπο διδασκαλίας.

Αθήνα

Θα εγκατασταθούμε οριστικά στην Αθήνα το 1956, Χαριλάου Τρικούπη και Αλεξάνδρας. Ήμουν 10 χρονών. Στις δύο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού θα φοιτήσω στο 42ο Δημοτικό Σχολείο στου Γκύζη, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου. Διέσχιζα τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας καθημερινά, μια Αλεξάνδρας χωρίς νησίδα στη μέση και χωρίς φανάρια. Ακόμα υπήρχαν μαρμαράδικα στη θέση της σημερινής πλατείας Αργεντινής Δημοκρατίας. Όπως και αρκετά θερινά σινεμά που μοσχοβολούσαν γιασεμί: το Βερντέν, το Λουξ, η Γρανάδα, τα Παναθήναια.

Στο Γυμνάσιο πήγα στην Ελληνογαλλική Σχολή Saint Josef στην άλλη άκρη της Χαριλάου Τρικούπη. Τα πιο άχαρα χρόνια της ζωής μου, με καταπιεσμένες καλόγριες αλλά με εξαιρετικούς φιλολόγους.

Α.3. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Παιδιά και εγγόνια

Με τον Αντώνη σύντροφο στη ζωή και στο έργο θα ευτυχήσω μια μακριά πορεία δουλειάς και συμβίωσης. Το πάθος μας για την αρχιτεκτονική θα εμφυσήσουμε και στα παιδιά μας, την Αναστασία και τον Γιώργη που θα γίνουν και αυτοί αρχιτέκτονες, σε πολύ δυσκολότερους καιρούς από εμάς. Τα παιδιά μας συμμετέχουν ως συνεργάτες στο γραφείο μας φέρνοντας νέα πνοή, αλλά συγχρόνως αναπτύσσουν και εξελίσσουν τα δικά τους ενδιαφέροντα.

Η Αναστασία έχει ιδρύσει, μαζί με τη Ναταλία Μπαζαίου, την ομάδα Athens Superscript που οργανώνει εργαστήρια αρχιτεκτονικής για παιδιά, εξοικειώνοντας τα με χωρικές έννοιες, χωρικές σχέσεις, χαρτογραφήσεις, συμμετοχικές διαδικασίες σχεδιασμού. Έχουν συμμετάσχει σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχουν δημοσιεύσεις σε ελληνικά και ξένα έντυπα. Στην ομάδα συμμετέχει και ο Γιώργης ως μέλος.

Καλλιτεχνικές φύσεις και οι δύο η Αναστασία έχει πτυχίο φλάουτου και ο Γιώργης έχει συμμετάσχει σε εικαστικές εκθέσεις και δρώμενα στην Αθήνα και το Λονδίνο με δικά του έργα και σε συνεργασία με καλλιτέχνες. Λατρεύει τη φύση και τα ζώα ειδικά τα πουλιά. Είναι γραμμένος στην ορνιθολογική εταιρία, πηγαίνει για bird watching και καταγράφει τα πουλιά του Ψηλορείτη. Έχει προσφέρει εθελοντική εργασία σε πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Η Αναστασία έχει την τύχη και το θάρρος να έχει τρία παιδιά: τον Αντώνη γεννημένο το 2007, τον Άρη το 2010 και την μικρή Μαρία 2019, και να με κάνει μια ευτυχισμένη γιαγιά. Ο Αντώνης πηγαίνει στο Μουσικό Γυμνάσιο και παίζει υπέροχα κιθάρα. Ο Άρης σχεδιάζει animation. Και η Μαρία έφτιαξε το πρώτο της σχέδιο: τη βροχή, τον ήλιο και το φεγγάρι!

Α.4. ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Ήμουν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού όταν μου έκανε εντύπωση μια ταμπέλα σε μια οικοδομή με γυναικείο όνομα και από κάτω: αρχιτέκτων. Από τότε άλλαξα πολλά επαγγέλματα για να κατασταλάξω εν τέλει στο πρώτο μου όραμα.

Η μαθητεία μου στην αρχιτεκτονική αρχίζει με την προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πολυτεχνείο, όπου είχα δασκάλους τον Ζαχαράκη (ναό της τέχνης ονόμαζε τον χώρο του φροντιστηρίου με τα αντίγραφα αγαλμάτων από γύψο) και τον Κυριάκο Κρόκο, φοιτητή τότε της Αρχιτεκτονικής και αγαπητό φίλο στη συνέχεια. Το 1965 εισάγομαι στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου στη Θεσσαλονίκη. Έτσι τα παιδικά και φοιτητικά μου χρόνια συνδέονται με τη γενέτειρα μου που τόσο αγαπώ.

Μια τρίτη σχέση με την πόλη θα αποκτήσω όταν θα κερδίσουμε τον διαγωνισμό για την Διαμόρφωση του άξονα Αχειροποίητου – Αγίας Σοφίας και θα σχεδιάσουμε και υλοποιήσουμε τμήμα της μελέτης. Ευτυχήσαμε να μελετήσουμε αλλά και να υλοποιηθούν τμήματα του δημόσιου χώρου στις πατρίδες μας, του Αντώνη στο Ρέθυμνο και εμένα στη Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς και τα δύο είναι ανολοκλήρωτα. Υπάρχει όμως το δείγμα γραφής.

Θεσσαλονίκη

Θα φοιτήσω στη Σχολή ως τον Δεκέμβριο του 1967, σε μια εποχή γόνιμη γεμάτη οράματα για μια συμμετοχή του αρχιτέκτονα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δάσκαλοι της Σχολής ήταν τότε: Ο Σωκράτης Καραντινός, ο πρώτος καθηγητής που συνάντησα όταν πρωτοπήγα στη Σχολή με τη μακριά γκρίζα καπαρντίνα και τον μαύρο μπερέ του, φιλικός και ταυτόχρονα απόμακρος. Θα έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω να κατασκευάζεται το έργο του Αρχαιολογικό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη, ένα μάθημα αρχιτεκτονικής in situ.

Ο Δημήτρης Φατούρος που μόλις είχε γυρίσει από την Αμερική με την καταπληκτική του ικανότητα να μας ανοίγει όλα τα πεδία. Δίνοντας έμφαση στην αρχιτεκτονική ως θεωρία και πράξη και στην εμμονή του για την ολοκλήρωση μας ως ανθρώπων ευρύτερα καλλιεργημένων. Μας παρότρυνε, σχεδόν μας προκαλούσε να διεισδύουμε και να ανακαλύπτουμε την πολυπλοκότητα της αρχιτεκτονικής και κάθε μορφής τέχνης.

Ο ζωγράφος Χρήστος Λεφάκης που το ήθος και η τρυφερότητα που μας αντιμετώπιζε μου δίδαξαν πολλά για τη στάση του δασκάλου.

Ο Ιστορικός Τέχνης Χρύσανθος Χρήστου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μάθημα για τον Goya, που μας έκανε φυσικά να τον λατρέψουμε όπως και αυτός. Αλλά και την περιγραφή της Madame Recamier του Jacques Louis David που ξεκινούσε από τα πόδια της!

Ο Νικόλαος Μουτσόπουλος που μας γνώρισε την Ελλάδα με τις αποτυπώσεις που μας έστελνε να κάνουμε. Έχω αποτυπώσει σπίτια στη Βέροια αλλά και στην Κρήτη στην περιοχή Χανίων. Μια ομάδα 15 φοιτητών αποτυπώναμε επί ένα μήνα από τον Άγιο Ρόκκο έως συγκροτήσεις οικισμών όπως στην Απτέρα. Μας έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε την Ελλάδα και να εκτιμήσουμε τη σημασία της παρατήρησης, μάθημα πολύτιμο για τη μελέτη του χτισμένου έργου ως προς τις αναλογίες, τη σημασία του τύπου και της επανάληψης, τις ευρηματικές επινοήσεις και επιλύσεις των λεπτομερειών και πάνω απ’ όλα την ανεπανάληπτη σχέση του κτίσματος με τον τόπο ή καλλίτερα τη μοναδική ερμηνεία του τόπου μέσω του κτίσματος.

Η δικτατορία… στο τραίνο

Απρίλης του 1967 κατεβαίνω στην Αθήνα για Πάσχα, με τρεις συμφοιτητές μου. Ταξιδεύουμε με το νυχτερινό τραίνο. Ήταν φτηνότερα τα εισιτήρια. Δεν κοιμόμαστε, είχαμε πλέον συνηθίσει στα ξενύχτια. Παίζουμε όλη τη νύχτα. Προς τα ξημερώματα ξαφνικά το τραίνο ακινητοποιείται … και μαθαίνουμε για το πραξικόπημα.

Ήμαστε στο πουθενά, σε κάτι χωράφια μακριά από την πόλη … Η δικτατορία, πολύ βαριά στη Θεσσαλονίκη. Στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου η οδός Αγγελάκη, που περνά δίπλα στην Έκθεση, σε όλο της το μήκος ήταν κατάμεστη με τανκς. Ένα θέαμα ανατριχιαστικό… επίδειξης δυνάμεως. Παίρνω μεταγραφή στο Μετσόβιο.

Αθήνα

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες των καιρών θα βρούμε πραγματικούς δασκάλους να στηρίξουν τα οράματα μας.

Ο Θουκυδίδης Βαλεντής, ο Δημήτρης Αντωνακάκης, ο Κώστας και η Μαρία Φινέ, ο Γιώργος Παντόπουλος, ο Γιάννης Λιάπης. Ο Βαλεντής με πραγματική αγάπη και αφοσίωση θα μας διδάξει συστηματικά μια αρχιτεκτονική που δεν στηρίζεται σε «πυροτεχνήματα», όπως συνήθιζε να λέει, αλλά μια αρχιτεκτονική που ενδιαφέρεται να επιλύει μ’ έναν ορθολογικό τρόπο προβλήματα και ανάγκες ευρύτερων συνόλων. Ο Αντωνακάκης θα μας διδάξει τη συνθετότητα της αρχιτεκτονικής και την αυτοκριτική για ότι σχεδιάζουμε. Πάνω από όλα όμως θα μας διδάξουν την αξία της συλλογικής δουλειάς. Απόρροια των παραπάνω η διάλεξη μου με θέμα «Οργανωμένη δόμηση στην Ευρώπη» και η διπλωματική μου εργασία σε συνεργασία με τον Αντώνη με θέμα «Κινητός εργατικός οικισμός», που θα παρακολουθήσει ο Δημήτρης Αντωνακάκης. Τον Ιούλιο του 1970 παίρνω το δίπλωμα μου.

Ο Giorgio Grassi στο βιβλίο του Κείμενα για την αρχιτεκτονική γράφει:

“Πιστεύω πως ο καθένας μας επιλέγει τους δασκάλους του σχεδόν ασυνείδητα. Η επιλογή δασκάλων είναι κάτι αναπόφευκτο. Το να επιλέξουμε δασκάλους είναι ο προσωπικός μας τρόπος για να εκδηλωθούμε, να εκτεθούμε. Είναι επίδειξη της φιλοδοξίας μας, αλλά και της εκ μέρους μας ανάληψης ευθυνών. Ο δάσκαλος είναι παράδειγμα αλλά και ανταγωνιστής. Πάντα. … Η φυσιολογική κίνηση, πιστεύω, είναι να επιλέξουμε λίγους και για λόγους σαφείς σαν να δημιουργούσαμε σταθερά σημεία σε μια έρευνα που όσο προοδεύει τόσο περισσότερο γεμίζει με αμφιβολίες”.

Β. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Β.1. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Ο Γιώργος Παντόπουλος, επιμελητής στην Έδρα των Χώρων, θα μου προτείνει να εργαστώ στο γραφείο «Θ. Παπαγιάννης και Συνεργάτες», αμέσως μετά την αποφοίτηση μου. Θα συμμετάσχουμε στο διαγωνισμό για το κτίριο της ΔΕΗ μια μικρή ομάδα από συμφοιτητές: ο Θρασύβουλος Βεργόπουλος, η Άννα Πατρικίου και εγώ. Θα πάρουμε εξαγορά. Μετά τη δουλειά πηγαίνω και βοηθάω στο Εργαστήριο 66. Όταν θα παραιτηθώ απ’ το γραφείο Παπαγιάννη αρνούμενη να σχεδιάσω ένα αστυνομικό τμήμα, και μάλιστα εν μέσω δικτατορίας, θα αρχίσω να εργάζομαι στο Εργαστήριο.

Το διάστημα 1970 – 1987 υπήρξε η περίοδος της συνάντησης και συνύπαρξης με το Εργαστήριο 66. Τα δύο πρώτα χρόνια ως μέλος της Ομάδας ’70, που αποτελείτο από μια παρέα συμφοιτητών, την Αλέκα Μονεμβασίτου, την Ειράνα Μωρέτη, τον Αντώνη Νουκάκη και εμένα. Ενώ στη συνέχεια, το 1972, θα ενσωματωθούμε στο Εργαστήριο μετά τη διάκριση στον διαγωνισμό του Κέντρου Διακοπών στον Άγιο Ανδρέα Αττικής, που συμμετείχαμε από κοινού οι δύο ομάδες. Ως μέλη του Εργαστηρίου συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς, που αποτελεί το πεδίο πειραματισμού των ιδεών μας, ενώ παράλληλα ο Αντώνης και εγώ σχεδιάζουμε και υλοποιούμε ιδιωτικά έργα, κυρίως κατοικίες και βιομηχανικά κτίρια.

Ως ευαίσθητοι δέκτες, τα έργα μας, συχνά με αμφισημίες, αποτύπωναν τη γενικότερη αμφισβήτηση, που μια σειρά συμβάντων συγκλόνιζαν τις βεβαιότητες της νεωτερικότητας τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή. […] Ο κριτικός λόγος για την πόλη και την αρχιτεκτονική που εκφράζεται μέσα από τα βιβλία που κυκλοφορούν, μεταφρασμένα ή στο πρωτότυπο, επηρεάζουν τη σκέψη και τα έργα μας.

Η κριτική στο μοντέρνο, ήδη μέσα από τον λόγο και το έργο του Team 10, αλλά κυρίως με τον προβληματισμό και την επανεκτίμηση των ποιοτήτων της ευρωπαϊκής πόλης –πλατεία, δρόμος, οικοδομικό τετράγωνο- από τους ευρωπαίους αρχιτέκτονες και κυρίως τους ιταλούς, θα επηρεάσει τον τρόπο που σκεφτόμαστε.

[…] Η δουλειά μας στο Εργαστήριο ήταν μια συνεχής αναζήτηση όπου η «μεθοδική αμφιβολία» αποτέλεσε βασικό εργαλείο θεώρησης και αναθεώρησης στα έργα μας, για τη διαμόρφωση μια συνεχώς ανανεούμενης εμπειρίας.

Μάθαμε να μελετάμε την αρχιτεκτονική με τα μάτια του ποιούντος, (κατά τον Grassi), για να διαμορφώσουμε τις δικές μας απόψεις, σε σχέση με αυτά που στοχάστηκαν πριν από μας αρχιτέκτονες όπως ο Alvar Aalto, ο Aldo van Eyck, ο Le Corbusier, ο Louis Kahn, ο Κανδύλης, και βέβαια ο Πικιώνης και ο Κωνσταντινίδης. Διδαχτήκαμε από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τα στοιχειώδη, για τη συμπύκνωση στο ουσιώδες, σε αυτό που ωριμάζοντας προσπαθήσαμε να επιτύχουμε.

Όμως τολμήσαμε να πειραματιστούμε, με όλο το ρίσκο που κυοφορεί ο πειραματισμός. Να δημιουργήσουμε συμπορευόμενοι με την αμφισβήτηση, όχι για να ακολουθήσουμε έναν εικονογραφικό μιμητισμό, αλλά παλλόμενοι από ιδέες και θεωρίες που πιστεύαμε πως θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο πλαίσιο καθημερινής ζωής, επιχειρώντας να καταστήσουμε δυνατή «την ιστορία του καθενός». Αλλά όπως παρατηρεί ο Marc Augé: όπως «η ελευθερία του μη τόπου μπορεί να φτάσει ως την τρέλα της μοναξιάς, ακριβώς […]και το νόημα του τόπου μπορεί να φτάσει […] ως την υπερπληρότητα του νοήματος…”

«Αφετηρίες και συσχετίσεις» στο βιβλίο: Μπούκη Μπαμπάλου-Νουκάκη (2020): 8+1 κείμενα για την αρχιτεκτονική και την πόλη.

Η πλήρης αυτονόμηση μας από το Εργαστήριο θα σηματοδοτηθεί με τη βράβευση μας στον διαγωνισμό για τη Βιβλιοθήκη της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο, η οποία και υλοποιείται.

Β.2. ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Το Σεπτέμβρη του 1970 ο Δημήτρης Αντωνακάκης με προτείνει στον Βαλεντή ως άμισθο βοηθό.

Την επόμενη χρονιά θα γίνω έμμισθος, οπότε αρχίζει η μακριά πορεία μου στη διδασκαλία που δεν έχει τελειώσει από τότε. Είμαι τυχερή γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να συνδυάζω θεωρία και πράξη. Έχω το προνόμιο να επικοινωνώ με νέους ανθρώπους γεμάτους ενέργεια, ιδέες κα ερωτήματα. Την ενέργεια που μου διοχετεύουν τους την ανταποδίδω με γνώσεις, εμπειρία, αλλά και πολλά ερωτηματικά. Τους κεντρίζω πάντα να αμφιβάλλουν, να μη θεωρούν τίποτα «λυμένο» εκ των προτέρων, να έχουν το θάρρος να πειραματίζονται, να κάνουν λάθη. Τους ανοίγω δρόμους για να βρουν τους δικούς τους. Στα παραδείγματα, που συχνά τους παραπέμπω, θέλω να κατανοήσουν το γιατί έγιναν με αυτόν τον τρόπο και μετά το πως έγιναν. Κάθε εποχή βρίσκει τον δικό της τρόπο έκφρασης συχνά στα ίδια ερωτήματα αλλά σε διαφορετικές συνθήκες. Θέλω πάντα να κατανοούν το πλαίσιο των αρχιτεκτονημάτων ώστε να μην τα εκλαμβάνουν ως στυλ, αλλά ως αποτέλεσμα μιας ιστορικότητας.

Η όλη αναφορά κατατίθεται όπως έχει σταλεί από τη βιογραφούμενη με μικρές τροποποιήσεις ως προς τη δομή.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

Α. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΒΡΑΒΕΙΑ – ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ

Εξαγορά 1970

Κτίριο Διοικήσεως ΔΕΗ. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Συμμετοχή μετά από επιλογή. Ως συνεργάτες του γραφείου «Θ. Παπαγιάννης και Συνεργάτες»: Θ. Βεργόπουλος, Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Πατρικίου.

Β’ Βραβείο 1972

Δημαρχιακό Μέγαρο Ταύρου (α΄ μελέτη). Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός.«Εργαστήριο 66», Γ. Αηδονόπουλος, Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Ε. Δεσύλλα, Κ. Χατζημιχάλης και «Ομάδα 70», Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Ε. Μωρέτη, Α. Νουκάκης.

Έπαινος 1972

Δημαρχιακό Μέγαρο Ταύρου (β΄ μελέτη). Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. (H σύνθεση των ομάδων όπως η παραπάνω).

Α’ Βραβείο 1972

Κέντρο Διακοπών για 1.200 παιδιά στον Άγιο Ανδρέα Αττικής. Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Ε. Μωρέτη, Α. Νουκάκης, Κ. Χατζημιχάλης.

Β’ Έπαινος 1979

Κτίριο γραφείων ΤΕΕ στην Αθήνα. Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Γ. Αηδονόπουλος, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Κ. Δασκαλάκης, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Δ. Ρίζος, Θ. Φωτίου.

Β’ Βραβείο 1979

Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Συμμετοχή μετά από επιλογή. Γ. Αηδονόπουλος, Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Κ. Βαίου, Κ. Δασκαλάκης, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Αλ. Πολυχρονιάδης, Δ. Ρίζος, Θ. Φωτίου

Α’ Βραβείο 1981

Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Συμμετοχή μετά από επιλογή. Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Ντ. Βαίου, Κ. Δασκαλάκης, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Δ. Ρίζος, Θ. Φωτίου, Κ. Χατζημιχάλης.

Επιλογή 1982

Κατοικία στα Σταυράκια Ηρακλείου.
Κατοικία στην Κηφισιά.

Για εκπροσώπηση της Ελλάδας στην A΄ Biennale Νέων Αρχιτεκτόνων στο Παρίσι. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης.

Α’ Βραβείο 1982

Αρχικές εγκαταστάσεις Πολυτεχνείου Κρήτης στο Ακρωτήρι Χανίων. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Συμμετοχή μετά από επιλογή. Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου.

Β’ Βραβείο 1983

Νέο κτίριο της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Συμμετοχή μετά από επιλογή. Δ. Αντωνακάκης, Γ. Αντωνακάκης, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Α. Πολυχρονιάδης, Θ. Φωτίου.

Τιμητική Διάκριση 1983

Οικιστικό Συγκρότημα 220 κατοικιών στην Κομοτηνή. 2η Διεθνής Biennale Αρχιτεκτονικής, Σόφια.Γ. Αντωνακάκης, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Κ. Βαίου, Α. Μονεμβασίτου, Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου, Κ. Χατζημιχάλης.

Βραβείο 1984

Κατοικία στις Κουρούτες Αμαρίου Κρήτης.Α΄ Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Εφαρμοσμένων Ιδεών του ΥΧΟΠ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Α. Νουκάκης (Δόθηκαν 3 διακρίσεις).

Βραβείο 1984

Εργοστάσιο Κεντημάτων και Δαντελών στο Καλαμάκι Αττικής. Α΄ Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Εφαρμοσμένων Ιδεών του ΥΧΟΠ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης (Δόθηκαν 5 διακρίσεις).

Βραβείο 1987

Κατοικία στην Κηφισιά. Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εφαρμοσμένης Αρχιτεκτονικής 1986 – 1987. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης (Δόθηκαν 3 διακρίσεις).

Βραβείο 1987

Κατοικία στην Αμάρυνθο Ευβοίας. Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εφαρμοσμένης Αρχιτεκτονικής 1986-1987. Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης (Δόθηκαν 3 διακρίσεις).

Επιλογή 1988

Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Εκπροσώπηση της Ελλάδας στην Biennale Δημοσίων Κτιρίων στο Παρίσι. Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης, Θ. Φωτίου.

Α’ Βραβείο 1990

Κτίριο Βιβλιοθήκης Πανεπιστημίου Κρήτης – Ρέθυμνο. Διαγωνισμός Μελέτη – Κατασκευή. Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης.

Γ’ Βραβείο 1993

Πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης.Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός.Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης. Σύμβουλος-συνεργάτης: Μ. Mαντουβάλου.

Εξαγορά 1995

Διαμόρφωση χώρων άθλησης-αθλοπαιδιών-αναψυχής και κοινωνικοπολιτιστικών εγκαταστάσεων στο ‘Χαλικάκι’ Ηλιούπολης. Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός.Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Α. Νουκάκης.

Β’ Βραβείο 1999

Διαμόρφωση – αναβάθμιση παραλιακής ζώνης από ΝΔ άκρο Φρουρίου Φορτέτζας έως και το δυτικό όριο Δήμου Ρεθύμνης στον Κουμπέ. Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Ιδεών.Μ. Μπαμπάλου, Α.Νουκάκης (δεν δόθηκε Α΄ βραβείο).

Β’ Βραβείο 2002

Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Νέας Αλικαρνασσού. Περιφέρεια Κρήτης.Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός κατόπιν επιλογής. Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης, Ε. Τσικανδιλάκης.

Β’ Βραβείο 2003

Δημόσια Δημοτική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός κατόπιν επιλογής. Μ.Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης.

Β’ Βραβείο 2004

Μητροπολιτικό Πάρκο & Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού. Διεθνής Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Ιδεών.Β. Αγοραστίδου, Λ. Ιωαννίδου, Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης.

Α’ Βραβείο 2005

Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού.Διεθνής Διαγωνισμός Ιδεών Αστικού Σχεδιασμού. Β. Αγοραστίδου, Λ. Ιωαννίδου, Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης.

Β’ Βραβείο 2007

Ανάπλαση Πλατείας Ηρώων Δήμου Ελευσίνας. Πανελλήνιος Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός. Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης.

Α’ Επιλογή 2009

Πολεοδομική, Κυκλοφοριακή και Περιβαλλοντική Ανάπλαση της Ευρύτερης Περιοχής Κοιμητηρίων Ευαγγελίστριας, Δήμου Θεσσαλονίκης . Κλειστός Διαγωνισμός κατόπιν επιλογής. Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης.

Α’ Βραβείο 2012

Ανάπλαση του Άξονα Αχειροποίητου – Αγίας Σοφίας Δήμου Θεσσαλονίκης .Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Προσχεδίων. Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης. Συνεργάτες Β. Μυροφορίδου, Μ. Τσιντζέλη, Α. Χαζάπης, Α. Χρανιώτου.

3η Εξαγορά 2013

Ανασχεδιασμός του υπάρχοντος κτιρίου του Silo και του περιβάλλοντος χώρου του σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, Ανάπλαση Παράκτιας Ζώνης του ΟΛΠ και Μετατροπή της σε Ελεύθερο Ανοιχτό Χώρο Υπαίθριας Ψυχαγωγίας. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Προσχεδίων. Μ. Μπαμπάλου, Α. Νουκάκης. Συνεργάτες: Γ. Νουκάκης, Α. Παντελοπούλου, αρχιτέκτονες. Σ. Γιωτάκης, Β. Καλούμενος – Καραβάς, Δ. Παπαδοπούλου, Φοιτητές αρχιτεκτονικής.

Έπαινος 2020

Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής, Domes Awards 2020.

Β. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

1972

Δημαρχιακό Μέγαρο Δήμου Ταύρου.

1972

Κτίριο Διοικήσεως ΔΕΗ, Αθήνα.

Έκθεση διακεκριμένων μελετών Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού.

1978

Συγκρότημα παραθεριστικών κατοικιών στο Hydra Beach.Έκθεση του Ζ΄ Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Συνεδρίου στο Ζάππειο. Οργανωτής ΣΑΔΑΣ. Συμμετοχή κατόπιν επιλογής.

1979

Κτίριο γραφείων Τ.Ε.Ε. στην Αθήνα. Έκθεση διακεκριμένων μελετών Πανελληνίου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού.

1983

Κτίριο συγκρότημα 220 κατοικιών στην Κομοτηνή. 2η Διεθνή Biennale Αρχιτεκτονικής. Σόφια, Βουλγαρία, Οργανωτής UIΑ. Συμμετοχή κατόπιν επιλογής.

1984

Οικιστικό συγκρότημα 220 κατοικιών στην Κομοτηνή. 2η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα. Οργανωτές UIA- ΣΑΔΑΣ. Συμμετοχή κατόπιν επιλογής.

1984

Παραθεριστική κατοικία στις Κουρούτες Ρεθύμνου και Εργοστάσιο δαντελών και κεντημάτων στο Καλαμάκι Αττικής. Έκθεση βραβευμένων έργων Α΄ Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πραγματοποιημένου Έργου ΥΧΟΠ.

1984

Αρχικές εγκαταστάσεις Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά. Έκθεση Μελετών του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού. Χανιά.

1985

Κτίριο ΤΕΕ στην Αθήνα (ως Εργαστήριο 66). Νέο Κτίριο Παντείου (ως Εργαστήριο 66). Κατοικία στην Κηφισιά (με Α. Νουκάκη). Έκθεση Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα – 150 χρόνια Κτίριο Κωστή Παλαμά. Διοργάνωση : Σύλλογος Αρχιτεκτόνων ΔΑΣ.

1986

Κατοικία στην Κηφισιά (με Α. Νουκάκη). Κατοικία στην Αμάρυνθο Ευβοίας (με Α. Νουκάκη). Έκθεση Αρχιτεκτονικής για την ‘Ατομική Κατοικία’. Συμμετοχή κατόπιν επιλογής. Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων. Η έκθεση μεταφέρθηκε και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας στα περιφερειακά τμήματα του ΤΕΕ, και σε χώρες της ΕΟΚ.

1986

Οικιστικό συγκρότημα Κομοτηνής. Κτίριο ΤΕΕ στην Αθήνα.Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς. Έκθεση: Επεμβάσεις στην πόλη: Δρόμος, Πλατεία, Οικοδομικό Τετράγωνο. Διοργάνωση: Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης.

1987

Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο. Ελληνική εκπροσώπηση στην Biennale Δημοσίων Κτιρίων. Παρίσι .

1990

Εργοστάσιο δερματίνων ειδών στη Μεταμόρφωση Αττικής (με Α. Νουκάκη).Κατοικία στην Αμάρυνθο Ευβοίας (με Α. Νουκάκη). Έκθεση στα πλαίσια του ΧVII Παγκόσμιου Συνεδρίου της UIA. Μόντρεαλ.

1991

Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης. Νοσοκομείο Σητείας.Πολυτεχνείο στα Χανιά.Biennale Βενετίας.

1993

Συμμετοχή στην έκθεση στα πλαίσια του συνεδρίου του ACSA/EAAE στην Πράγα με θέμα: ‘Beginnings in Architectural Education’. Παρουσίαση της μεθοδολογίας διδασκαλίας μέσα από την εμπειρία του Α΄ έτους των αρχιτεκτονικών σπουδών στο μάθημα των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων.

1995

Διαμόρφωση χώρων άθλησης-αθλοπαιδιών-αναψυχής και κοινωνικοπολιτιστικών εγκαταστάσεων στο ‘Χαλικάκι’ Ηλιούπολης.Έκθεση Μελετών του Πανελληνίου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού.

1996

Κατοικία του γλύπτη Μανώλη Νουκάκη. Κουρούτες, Αμαρίου. Ανάπλαση και επέκταση παλιάς κατοικίας. Κουρούτες, Αμαρίου. Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο.Έκθεση Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, Πάτρα. Οργανωτής: Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Αχαΐας.

1996

Αρχιτεκτονική Διαμόρφωση Φράγματος Μολυσμένων Εδαφών. Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου στα πλαίσια του Habitat II. Κωνσταντινούπολη.

1997

Κατοικία του γλύπτη Μανώλη Νουκάκη. Κουρούτες, Αμαρίου. Ανάπλαση και επέκταση παλιάς κατοικίας. Κουρούτες, Αμαρίου. Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης. Ρέθυμνο. Έκθεση Έργων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων στο Νομό Ρεθύμνου. Οργανωτής: Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ρεθύμνου.

1998

Βιβλιοθήκη Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο. Έκθεση ‘Μεγάλες βιβλιοθήκες απο την Αλεξάνδρεια στο Παρίσι’. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Αίθουσα Καυταντζόγλου και Αρχιτεκτονική Σχολή του Α.Π.Θ. Οργανωτές: Τμήμα Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π., Γαλλική Πρεσβεία Αθηνών, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, Αρχιτεκτονική Σχολή Α.Π.Θ.

1999

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο. Εκπροσώπηση της Ελλάδας στην Έκθεση Ένωσης Αρχιτεκτόνων Μεσογείου. Σμύρνη.

2001

Συνολική Ανάδειξη Αρχαιολογικού Χώρου Φιλοπάππου. Έκθεση στα πλαίσια της Ημερίδας ‘Ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χωρών της Αθήνας: Η διαδικασία υλοποίησης ενός οράματος’. Διοργανωτής: Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

2003

Διαμόρφωση Χώρου Έκθεσης Γλυπτικής. Λόφος Φιλοπάππου. 3η Biennal Europea de Paisatge de Barcelona ‘NOMES AMB NATURA’ Βαρκελώνη.

2004

Μητροπολιτικό Πάρκο & Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού. Έκθεση διακεκριμένων μελετών του Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού Ιδεών. Αεροδρόμιο Ελληνικού.

2004

Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου . Πολιτιστικό-Συνεδριακό Κέντρο Νέας Αλικαρνασσού. Αρχιτεκτονική Κρήτη 2004. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ), Χανιά.

2005

Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού. Έκθεση μελετών του Διεθνούς Διαγωνισμού Ιδεών Αστικού Σχεδιασμού. Βηρυτός.

2005

Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού. Μητροπολιτικό Πάρκο & Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού.Διαμόρφωση Χώρου Έκθεσης Γλυπτικής.Βιβλιοθήκη Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ. Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου Μελών ΔΕΠ της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

2006

Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού. Μητροπολιτικό Πάρκο & Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού. Διαμόρφωση Χώρου Έκθεσης Γλυπτικής.5η Πανελληνία Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου. Πάτρα. Οργανωτής: Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Αχαΐας.

2007

Ανάπλαση Πλατείας Ηρώων Δήμου Ελευσίνας. Έκθεση διακεκριμένων μελετών του Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού. Δημαρχείο Ελευσίνας.

2008

Πλατεία Αγίου Ελευθερίου, Οικισμός Μουρνιών. Δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου. Πλατεία- Πάρκο Δεξαμενής, ΟικισμόςΝεροκούρου. Δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου. 4η Triennale 2004 – 2007. Αρχιτεκτονική στην Κρήτη. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ). Χανιά.

2009

Πολεοδομική, Κυκλοφοριακή και Περιβαλλοντική Ανάπλαση της ευρύτερης περιοχής Κοιμητηρίων Ευαγγελίστριας, Δήμου Θεσσαλονίκης. Έκθεση των μελετών του Κλειστού Διαγωνισμού. Δημαρχείο Θεσσαλονίκης .

2009

Έκθεση των έργων μας αστικού σχεδιασμού και διαμορφώσεων υπαίθριων δημόσιων χώρων, με την ευκαιρία της διάλεξης : ‘Ερμηνεύοντας τον τόπο’. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ) Μεγάλο Αρσενάλι. Χανιά.

2011

Πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης. Διαμόρφωση – αναβάθμιση παραλιακής ζώνης από ΝΔ άκρο Φρουρίου Φορτέτζας έως και το δυτικό όριο του Δήμου Ρεθύμνης στον Κουμπέ. Διαμόρφωση του χώρου της περιοχής ‘Χαλικάκι’ Ηλιούπολης. Μητροπολιτικό Πάρκο & Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού. Ανάπλαση Πλατείας Ηρώων Δήμου Ελευσίνας.Ανάπλαση Κοιμητηρίων Ευαγγελίστριας Δήμου Θεσσαλονίκης. Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού.Έκθεση ‘Public city/ Δημόσια πόλη’ στα πλαίσια του συνεδρίου ‘Δημόσιος Χώρος Αναζητείται’, Θεσσαλονίκη. Η έκθεση μεταφέρθηκε την ίδια χρονιά στο Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

2012

Ανάπλαση του Άξονα Αχειροποίητου – Αγίας Σοφίας. Δήμου Θεσσαλονίκης. Έκθεση των μελετών του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού. Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

2012

Ανάπλαση – Διαμόρφωση Παρόδιων Χώρων κατά μήκος της Παλαιάς Εθνικής Οδού Ρεθύμνης. Στο ‘Φαντάσου την πόλη: Ρέθυμνο 2012.’ Αρχιτεκτονικές και Εικαστικές Προτάσεις για το Δημόσιο Χώρο του Ρεθύμνου. 5-11 Νοεμβρίου, Άγιος Φραγκίσκος.

2013

Διαμόρφωση Κεντρικών Αξόνων Ρεθύμνου, Σχεδιασμός Τόπων 2001-2010. 5η Triennale. Στο ‘Αρχιτεκτονική στην Κρήτη 2009-2012.’ Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ). Χανιά

2013

Ανασχεδιασμός του υπάρχοντος κτιρίου του Silo και του περιβάλλοντος χώρου του σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, Ανάπλαση Παράκτιας Ζώνης του ΟΛΠ και Μετατροπή της σε Ελεύθερο Ανοιχτό Χώρο Υπαίθριας Ψυχαγωγίας.Έκθεση των μελετών του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού. Πέτρινη Αποθήκη, Πειραιάς.

2013

Διαγωνισμός ΟΛΠ: Ανασχεδιασμός του Silo σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, 2013. Επισκευή, προσθήκη και μετατροπή του κτιρίου ‘Αρέθουσα’ σε Διαχρονικό Μουσείο, Χαλκίδα 2009. Έκθεση στα πλαίσια του συνεδρίου : ‘Βιομηχανική κληρονομιά: αναβίωση ή βιωσιμότητα’ Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.

2013 – 2014

Ανάπλαση – Επέκταση Παλιάς Κατοικίας, Κουρούτες, Αμαρίου 1977 – 1983. Νοσοκομείο Σητείας. Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο. Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά. Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο 1989 – 1991. Δημόσια Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου, 2001. Στο ‘Κρήτη 1913- 2013: Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία μετά την Ένωση’. Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Χανίων – Περιφέρεια Κρήτης – Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’ . Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Χανιά 11-11-2013 έως 15-2-2014.

2016

Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μόσχα. Διοργάνωση UIA-ΣΑΔΑΣ.

2019

Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο ‘Βιβλιοθήκες. Ανάγνωση κτιρίων’ .Διοργάνωση Δήμος Αθηναίων 4.7-14.9-2019.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ - ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Α. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ – ΑΡΘΡΑ – ΜΕΛΕΤΕΣ

1. Μπαμπάλου Μπ., Νουκάκης Α. ‘Κινητός εργατικός οικισμός’. Αρχιτεκτονικά Θέματα, 5/1971,σ. 249-251. Περίληψη της διπλωματικής εργασίας στην Έδρα Κτιριολογίας του ΕΜΠ, 1970. Καθηγητής: Θ. Βαλεντής, επιμελητής Δ. Αντωνακάκης.

2. Εργαστήριο 66: Αηδονόπουλος Γ., Αντωνακάκης Γ., Αντωνακάκης Δ., Αντωνακάκη Σ. Χατζημιχάλης Κ. και Ομάδα 70: Μονεμβασίτου Α., Μπαμπάλου Μπ., Μωρέτη Ε., Νουκάκης Α. ‘Δημαρχείο Ταύρου’ : Β΄ Βραβείο Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού και Β΄ Έπαινος. Δελτίο Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, Δ.Α.Σ. 3-4 1972, σελ. 164-165 και 170-171.

3. Παπαγιάννης Θ. & συνεργάτες, Βεργόπουλος Θ., Μπαμπάλου Μπ., Πατρικίου Α. ‘Κτίριο Διοικήσεως ΔΕΗ’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 6/1972, σελ. 229.

4. Εργαστήριο 66 και Ομάδα 70. ‘Δημαρχείο Ταύρου’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 7/1973, σελ. 227-229.

5 – 6. Εργαστήριο 66: Αντωνακάκης Γ., Αντωνακάκης Δ., Αντωνακάκη Σ., Μονεμβασίτου Α. Χατζημιχάλης Κ. και Ομάδα 70: Μπαμπάλου Μπ., Μωρέτη Ε., Νουκάκης Α. ‘Κέντρο Διακοπών στον Αγ. Ανδρέα Αττικής’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 7/1973, σελ. 224-226 και Δελτίο Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Δ.Α.Σ. 1-2/1973, σελ. 52-53

7. Εργαστήριο 66, Νουκάκης Α., Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ. ‘Κτίριο Βιοτεχνίας στη Μεταμόρφωση Αττικής’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 11/1977, σελ.242-245.

8. Μπαμπάλου Μπ., Φατούρος Α. Δ., Φωτίου Θ. ‘Αστική πολυκατοικία στην Αθήνα: Έντεκα περιπτώσεις.’ Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Ίδρυμα Σχολής Μωραϊτη. Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1982, σελ.28.

9. Εργαστήριο 66: Γ. Αηδονόπουλος, Δ. Αντωνακάκης, Σ. Αντωνακάκη, Α. Μονεμβασίτου-Αντωνακάκη, Κ. Δασκαλάκης, Μπ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Δ. Ρίζος, Θ. Φωτίου-Ρίζου. ‘Κτίριο γραφείων Τ.Ε.Ε. στην Αθήνα’, Β΄ Έπαινος. Αρχιτεκτονικά Θέματα 15/1981, σελ. 222-223.

10. Μπαμπάλου Μπ., Φατούρος Α. Δ., Φωτίου Θ. ‘Μια έκθεση από τη Σύγχρονη Ελληνική Αρχιτεκτονική – Αστική πολυκατοικία στην Αθήνα’ Περιοδικό ΑΝΤΙ, 1982, τεύχος 220, σελ. 50-52.

11. Εργαστήριο 66 Ο.Ε. : Αντωνακάκης Γ., Αντωνακάκης Δ., Αντωνακάκη Σ., Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ., Μονεμβασίτου Α., Νουκάκης Α., Φωτίου Θ. ‘Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά’ Στο Πολυτεχνείο Κρήτης Συνοπτική Έκθεση, Χανιά 1983, σελ. 109-110

12. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ., Πορτάλιου Ε. ‘Η κατοικία στην εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων’. Στο: Το πρόβλημα κατοικία. Η΄ Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο: Εισηγήσεις τόμος 1, Αθήνα, Γενάρης 1984, σελ. 161-162.

13. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ. ’Δημοκρατική παιδεία μέσα από το διδακτήριο’. Παρέμβαση-Τοποθέτηση ως εκπρόσωπος του ΤΕΕ. Πρακτικά του 1ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου, Αθήνα 1983, σελ. 209-213.

14. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ., Νουκάκης Α. ‘Εργοστάσιο δαντελών και κεντημάτων στο Καλαμάκι Αττικής’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 19/1985, σελ.170-173.

15. Το προηγούμενο έργο στο ‘Ελληνική Αρχιτεκτονική 1973-1983’. ‘Βραβεία Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού ΥΧΟΠ’. Αθήνα 1984, σελ. 44-45.

16. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ., Νουκάκης Α. ‘Κατοικία στις Κουρούτες Ρεθύμνου’. Θέματα Χώρου + Τεχνών Νο 16/1985,σελ. 121-123

17. Το προηγούμενο έργο στο ‘Ελληνική Αρχιτεκτονική 1973-1983’ ‘Βραβεία Πανελλήνιου Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού ΥΧΟΠ’ Αθήνα 1984, σελ. 6-7

18. Atelier 66-The Architecture of Dimitris and Susana Antonakakis. Edited by Kenneth Frampton – Εκδόσεις Rizzoli New York 1985. Περιλαμβάνει το έργο: Κτίριο γραφείων ΤΕΕ στην Αθήνα, σελ. 130-133.

19. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπ. ‘Αστική πολυκατοικία: 11 περιπτώσεις’. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Ίδρυμα Σχολής Μωραϊτη Αθήνα, 1984, Δελτίο 7, σελ. 11-17.

20. D. Antonakakis, S. Antonakaki, Th.Fotiou, Aleca Monemvasitou, Dina Vaiou:

‘Εnsemble residential a Komotini,Grece’. In Interarch 83, Sofia, 6.6-12.6, 1983, τόμος ΙΙ, σελ. 34.

21. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπούκη. ‘Τα σχολικά κτίρια’. Στο Η Αθήνα στον 20ο αιώνα, 1900-1940: Αθήνα, Ελληνική Πρωτεύουσα. Έκδοση Υπουργείου Πολιτισμού, 1985, σελ. 109-116.

22. Μπαμπάλου-Νουκάκη Μπούκη, Νουκάκης Αντώνης. ‘Κατοικία στην Κηφισιά’ και ‘Κατοικία στην Αμάρυνθο Εύβοιας’ . Στο Ατομική κατοικία στην Ελλάδα και στις χώρες της ΕΟΚ. Έκδοση ΤΕΕ-1988, σ. 94-97.

23. Κ. Δεκαβάλλας καθηγητής, Μπ. Νουκάκη, Α. Πεχλιβανίδου και Θ. Φωτίου, λέκτορες. ‘Γενικές αρχές του ΓΟΚ και κτιριοδομικός κανονισμός σε σχέση με τον παράγοντα του Σεισμού’. Πρόταση για έρευνα. Στο Προκαταρκτική Έκθεση της Ομάδας Μελέτης Προβλημάτων Καλαμάτας, Νοέμβρης 1986.

24. Μ. Καφρίτσα, Μπ. Μπαμπάλου, Τ. Παπαιωάννου, Α. Πεχλιβανίδου, Α. Ρόκας & Θ. Φωτίου λέκτορες. ‘ Β. Διεύρυνση δυνατοτήτων επαναχρησιμοποίησης παλαιού βιομηχανικού κελύφους’. Αρχιτεκτονικά Θέματα 22/1988,σελ. 54-55.

25. Atelier 66, D. Antonakakis, S. Antonakaki, B.Babalou-Noukakis, Th. Fotiou, A. Noukakis. Université de Crète-Écoles des Lettres. Architectures publiques-Exposition 1988, p.p. 106-7.

26. Babalou-Noukakis B., Noukakis A. ’House in Kifissia’ στο Annual of Interior Design . Ediciones Atrium S.A., Barcelona, Spain 1988, σ. 358-359.

27. Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά, Γενικό Νοσοκομείο Σητείας και Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης . Κατάλογος της Ελληνικής συμμετοχής της 5ης έκθεσης αρχιτεκτονικής στην Biennale Βενετίας 1991.

28. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Τεκτονικός χαρακτήρας και ανοικτή μορφή’. Στο Αρχιτεκτονικές κατασκευές. Η κατασκευαστική εμπειρία στη διδασκαλία της αρχιτεκτονικής,σελ.70, Ανεπίκαιρες Εκδόσεις, 1994.

29. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Για την επανάχρηση κτιρίων με αφορμή δύο διπλωματικές’ Επιδοτούμενο σεμινάριο συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Στο Τυπολογία και αστικός χώρος. Σημειώσεις. Επιστημονικοί υπεύθυνοι: Θ. Φωτίου, Ε. Μαΐστρου, Αθήνα 1994.

30. Μ.Μπαμπάλου – Νουκάκη , Α. Νουκάκης : ‘Κατοικία στο Ηράκλειο Κρήτης’ και ‘Κατοικία στη Βάθεια Ευβοίας’. Στο Architectural Houses. Εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία.

31. Μ.Μπαμπάλου – Νουκάκη , Α. Νουκάκης . ‘Κατοικία στην Κηφισιά’ και ‘Κατοικία στην Αθήνα’. Στο Athens, a guide to recent architecture. Edition Artemis,1996.

32. Μ.Μπαμπάλου – Νουκάκη, Κ. Μωραϊτης. ‘Αρχιτεκτονική διαμόρφωση φράγματος μολυσμένων εδαφών’ . Στο Τεχνολογικό-Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου-Μελέτες και έργα 1994 -97.Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ 1997, σελ. 110-113.

33. B. Babalou-Noukaki-Th.Fotiou ‘K.A.P.I. Zentrum mit Wohneinheit in Athen’. In Design für die Zukunft, Du Mont Buchverlag, Koln, 1997, σελ. 93-94.

34. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη , Α. Νουκάκης. ‘Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο’. Στο Αρχιτεκτονικό έργο στην Ελλάδα 4. Εκδόσεις Κτίριο, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 30-33.

35. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη , Θ. Ξάνθη ‘Βιβλιοθήκη-Αναγνωστήριο Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών στο Κτίριο Αβέρωφ’. Στο Πανεπιστημιακές Εγκαταστάσεις ΕΜΠ. Μελέτες και έργα 1994-97. Εκδόσεις ΕΜΠ, 1998, σελ. 32.

36. Μελέτη Συνολικής Ανάδειξης ‘Αρχαιολογικού Χώρου Φιλοπάππου’. Στο αφιέρωμα του περιοδικού: Αρχιτέκτονες, τχ. 12, Νοεμ. – Δεκ. 1998, σ. 40-44.

37. M. Babalou – Noukaki and Th. Fotiou. Open Day Care For Elderly People ( K.A.P.I.). A pilot project in Zografou, Athens, Greece. XVIIth IPHS International Public Health Seminar UIA–PHG. Σχεδιασμός Κτιρίων για την Υγεία και το « Ευ Ζην» στο κατώφλι του 21ου αιώνα. Πρακτικά, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 216- 226.

38. Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη , Α. Νουκάκης. ‘Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο’. Στο Αρχιτεκτονικό ΄Εργο στην Ελλάδα 4. Εκδόσεις Κτίριο, Θεσσαλονίκη 1999, σελ 30-33.

39. Μ. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη και Αντώνης Νουκάκης, Αρχιτέκτονες . ‘Σχεδιάζοντας τον δημόσιο υπαίθριο χώρο. Τρεις επεμβάσεις στο Ρέθυμνο’. Πρακτικά του συνεδρίου Η αρχιτεκτονική και η ελληνική πόλη στον 21ο αιώνα», 10οΠανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο. ΤΕΕ, Αθήνα 2002, σελ. 469 – 482.

40. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης , Αρχιτέκτονες. ‘Για τη μελέτη ανάπλασης της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Κουντουριώτικων’. Περιοδικό Αρχιτέκτονες, τχ. 38, Αθήνα 2003. σελ. 66-69.

41. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη: Για τον δημόσιο χώρο της πόλης: το παράδειγμα της Βαρκελώνης. Αθήνα 2003, σελ. 73.

42. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη: Για την συλλογική κατοικία στην πόλη. Αθήνα 2003, σελ. 71.

43. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. Συνοικία Quinta de Malagueira. Evora. Πορτογαλία. Αρχιτέκτων Alvaro Siza. Αρχιτέκτων τοπίου Joao Gomes da Silva. Αθήνα 2004, σελ. 29.

44. ΔΟΜΕΣ 02 05 Κερδίζοντας τον δημόσιο χώρο

‘Διεθνής Διαγωνισμός Ιδεών Αστικού Σχεδιασμού για την Πλατεία Μαρτύρων και τον Μεγάλο Άξονα της Βηρυτού’, 2005 . Α’ Βραβείο. Βάσω Αγοραστίδου, Λητώ Ιωαννίδου, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης. σελ. 64-69 και
‘Διεθνής Διαγωνισμός Ιδεών για το Μητροπολιτικό Πάρκο & την Πολεοδομική Ανάπτυξη Ελληνικού’, 2004. Β΄ Βραβείο Βάσω Αγοραστίδου, Λητώ Ιωαννίδου, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης, σελ. 84 -87.

45. Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου, Επιμ. (2006): Το Αιγαίο μια Διάσπαρτη Πόλη. Ελληνική Συμμετοχή στη 10η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Μπιενάλε Βενετίας.Υπουργείο Πολιτισμού και οι Επιμελητές, σελ. 281-283.

46. 5η Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου. Κατάλογος Έκθεσης. Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Νομού Αχαΐας (ΣΑΝΑ), 2006.

Ε 4 – Η Πλατεία Μαρτύρων και ο Μεγάλος Άξονας της Βηρυτού

Ε 10 – Συνολική Ανάδειξη Αρχαιολογικού Χώρου Φιλοπάππου. Χώρος Έκθεσης Γλυπτικής

Ε 28 – Διεθνής Διαγωνισμός Ιδεών για το Μητροπολιτικό Πάρκο και την Πολεοδομική Ανάπτυξη του Ελληνικού

47. Makram el Kadi: interview with Bouki Babalou-Noukaki. ‘Space is the place: Debating the future of Martyr’s Square’. Bidoun Magazine – Winter 2007, N.Y., p 74-77.

48. Συνέντευξη των Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνη Νουκάκη στον Μανώλη Ηλιάκη: ‘Κατασκευές με νόημα και ερμηνεία’. Περιοδικό Sun & Shadow 24/2008.

49. Α. Νουκάκης & Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Πλατεία- Πάρκο Δεξαμενής, Οικισμός Νεροκούρου Χανίων’. ‘Πλατεία Αγίου Ελευθερίου, Οικισμός Μουρνιών Χανίων’. Στο Αρχιτεκτονική Κρήτη 2008, Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ), Χανιά 2008, σελ. 106-107.

50. Agorastidou V., Babalou-Noukaki B., Ioanidou L., Noukakis A. Collaborators : Noukaki A. Plaini E. ‘Martyr’s Square and the Grand Axis of Beirut’ In 1000 x Landscape Architecture, Braun, 2009, p. 984.

51. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης. Συνεργάτης: Γιάννης Καραχάλιος . ‘Ανάπλαση Πλατείας Ηρώων Δήμου Ελευσίνας’. Β’ Βραβείο. Αρχιτέκτονες 75/2009, σελ. 54.

52. Αντώνης Νουκάκης, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Πλατεία Αγίου Ελευθερίου, Οικισμός Μουρνιών. Δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου’.‘Πλατεία- Πάρκο Δεξαμενής, Οικισμός Νεροκούρου. Δήμος Ελευθερίου Βενιζέλου’.

4η Triennale 2004-2007. Αρχιτεκτονική στην Κρήτη. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ). Χανιά 2010, σελ. 106-111.

53. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη: ‘Διαμένοντας στο διαμέρισμα του Le Corbusier’. Φοίβη Γιαννίση, Ίρις Λυκουργιώτη, Ρένα Φατσέα, επιμ. (2010): Vers L.C. Contre 16 + θέσεις για την επικαιρότητα του Le Corbusier. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – Τμήμα Αρχιτεκτόνων. Futura 2010, σελ. 138-149.

54. Αρχιτέκτονες: Αντώνης Νουκάκης και Συνεργάτες ΕΕ. Ομάδα μελέτης: Αντώνης Νουκάκης, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Υπαίθρια Έκθεση Γλυπτικής, Νότια Κλιτύς Λόφου Φιλοπάππου’, Αθήνα, Αττική. Στο ΔΟΜΕΣ 05 10 Επετηρίδα Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2010, Τόμος Β, σελ.76-77.

55. Αρχιτέκτονες: Αντώνης Νουκάκης και Συνεργάτες ΕΕ. Ομάδα μελέτης: Αντώνης Νουκάκης, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Πλατεία Δεξαμενής και Πλατεία Αγίου Ελευθερίου στα Χανιά’, Κρήτη. Στο ΔΟΜΕΣ 05 10 Επετηρίδα Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2010 Τόμος Β.

56. Μπ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντ. Νουκάκης,

‘Πολεοδομική, Κυκλοφοριακή και Περιβαλλοντική Ανάπλαση της Ευρύτερης Περιοχής Κοιμητηρίων Ευαγγελίστριας Δήμου Θεσσαλονίκης’, 2007.
‘Διαμόρφωση του χώρου της περιοχής Χαλικάκι Ηλιούπολης’, 1995.
‘Δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Αθήνας στο Ελληνικό’, 2004.
‘Ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης’, 1993.
‘Διαμόρφωση – αναβάθμιση παραλιακής ζώνης από ΝΔ άκρο Φρουρίου Φορτέτζας έως και το δυτικό όριο του Δήμου Ρεθύμνης στον Κουμπέ’, 1999.
‘Ανάπλαση Πλατείας Ηρώων Δήμου Ελευσίνας’, 2007.
‘ Σχεδιασμός της Πλατείας Μαρτύρων και του Μεγάλου Άξονα της Βηρυτού’, 2005.

Στο Public city / Δημόσια πόλη. Θεσσαλονίκη 2011. ΤΕΕ/ΤΚΜ, Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις IANOS, Οκτώβριος 2011.

57. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης: Ε6 – ‘Ρέθυμνο: Υλοποίηση της ανάκτησης του δημόσιου χώρου, ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης’. Στο PUBLIC SPACE. Πρακτικά Συνεδρίου Δημόσιος χώρος….αναζητείται. Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος / Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας 2011, σελ.271-274.

58. Μπ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Αντ. Νουκάκης ‘Ανάπλαση – Διαμόρφωση Παρόδιων Χώρων κατά μήκος της Παλαιάς Εθνικής Οδού Ρεθύμνης’. Στο Φαντάσου την πόλη: Ρέθυμνο 2012. Αρχιτεκτονικές και Εικαστικές Προτάσεις για το Δημόσιο Χώρο. Κατάλογος Έκθεσης 5-11 Νοεμβρίου, Άγιος Φραγκίσκος, Ρέθυμνο, σελ. 17-18.

59. Αντώνης Νουκάκης, Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. ‘Διαμόρφωση Κεντρικών Αξόνων Ρεθύμνου, Σχεδιασμός Τόπων 2001-2010’. 5η Triennale 2009-2012. Αρχιτεκτονική στην Κρήτη.Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, Δήμος Χανίων 2012.

60. Ανάπλαση του Άξονα Αχειροποίητου – Αγίας Σοφίας. Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Προσχεδίων. Α’ Βραβείο. ΥΠΕΚΑ, Διεύθυνση Ειδικών Έργων Ανάπλασης Περιοχών, 2013.

61. Μπ. Μπαμπάλου – Νουκάκη , κ.ά. ‘ SILO. Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων’. Ανοιχτός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Προσχεδίων. Ανασχεδιασμός του υπάρχοντος κτιρίου του Silo και του περιβάλλοντος χώρου του σε Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων, Ανάπλαση Παράκτιας Ζώνης του ΟΛΠ και Μετατροπή της σε Ελεύθερο Ανοιχτό Χώρο Υπαίθριας Ψυχαγωγίας. Πολιτιστική Ακτή Πειραιά, 2013. 3η Εξαγορά, σελ 62-65.

62. Μπ. Μπαμπάλου – Νουκάκη , κ.ά.

‘Ανάπλαση _Επέκταση Παλιάς Κατοικίας , Κουρούτες , Αμαρίου 1977 – 1983’.
‘Νοσοκομείο Σητείας’.
‘Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο’.
‘Πολυτεχνείο Κρήτης, Χανιά’.
‘Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο 1989 – 1991’.
‘Δημόσια Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου, 2001’.
‘Πολιτιστικό Κέντρο και Πλατεία, Κουρούτες, Αμαρίου 2000 – 2003’.

Στο Αμαλία Κωτσάκη –επιστ. επιμέλεια (2014): Κρήτη 1913 – 2013: Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία μετά την Ένωση. Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Χανίων – Περιφέρεια Κρήτης- Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Βενιζέλος».

63. Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. 8+1 Κείμενα για την Αρχιτεκτονική και την Πόλη. Αθήνα, υπό έκδοσιν (2020).

64. http://noukakis.com/

Β. ΣΥΝΕΔΡΙΑ, ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ, ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ

1982

Αστική Πολυκατοικία. Διάλεξη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Ίδρυμα Σχολής Μωραΐτη, Αθήνα.

1983

‘Το σχολικό περιβάλλον’ Εισήγηση στο 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Αθήνα.

1983

Συμμετοχή στο σεμινάριο του ΤΕΕ με θέμα: Ενότητα διαλέξεων – Θεωρία, Ιστορία και Πράξη της σύγχρονης Αρχιτεκτονικής. Επιστημονικό Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΤΕΕ, Αθήνα.

1983 – 1984

Συμμετοχή στη Διεθνή συνάντηση για τα 50 χρόνια από το 4ο CIAM (Χάρτα Αθήνας 1933), Αθήνα.

1984

Αστική Πολυκατοικία’. Διάλεξη. Πάτρα Τμήμα ΔΕ του ΤΕΕ, Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Πάτρας. Oμάδα Αρχιτεκτονικής Επιμόρφωσης Πάτρας.

1984

Προβληματισμός και αναζητήσεις στο θέμα σχεδιασμού της κατοικίας. Διάλεξη. Παρουσίαση του κοινού έργου με τον Αντώνη Νουκάκη, μετά από πρόσκληση του Συλλόγου Σπουδαστών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. Θεσσαλονίκη.

1984

Μ. Μπαμπάλου – Νουκάκη, Ελ.Πορτάλιου. Η κατοικία στην εκπαίδευση των Αρχιτεκτόνων. Εισήγηση στο Η΄ Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο, Αθήνα.

1984

Συμμετοχή σε στρογγυλό τραπέζι με θέμα την Εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων. Η΄ Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο, Αθήνα.

1988

Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, Θ. Φωτίου. Μια πρώτη ανάγνωση των ψηλών κτιρίων κατοικίας της Αθήνας στην περίοδο 1919-192. Ανακοίνωση στο επιστημονικό διήμερο στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Αθήνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Διοργάνωση: Υπουργείο Πολιτισμού, Σύλλογος Αρχιτεκτόνων ΔΑΣ.

1991

Αστική τυπολογία και μορφολογία κτιρίου: η περίπτωση του Άμστερνταμ. Διδασκαλία στο επιδοτούμενο σεμινάριο του ΤΕΕ στο Ηράκλειο Κρήτης.

1992

Πολυτεχνείο Κρήτης στα Χανιά’ Παρουσίαση στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν το Πολυτεχνείο του Μιλάνου και ο Τομέας Πολεοδομίας του ΕΜΠ με θέμα: ‘Αποκέντρωση πανεπιστημιακών συγκροτημάτων. Οι εμπειρίες Μιλάνου-Ελλάδας’.

1992

Παρουσίαση και Επίσκεψη στην υπό κατασκευή Πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη στο Ρέθυμνο, στα πλαίσια του ΧΙ Διεθνούς Σεμιναρίου UIA /UNESCO. Θέμα: Προγραμματισμός και σχεδιασμός Πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων, Χανιά.

1993

Τοπίο και αρχιτεκτονική. Διδασκαλία στο σεμινάριο εργασίας του Centre Méditerranéen de l’Environnement. Βάρβαροι Κρήτης.

1993

Δημόσιος υπαίθριος χώρος: η περίπτωση της Βαρκελώνης. Εισήγηση στο Διεθνές Αρχιτεκτονικό Συνέδριο της UIA, με θέμα: Ελεύθερος χρόνος- Τουρισμός και Αναψυχή-αρχιτεκτονικές και πολιτιστικές αξίες προς το 2000, Σαντορίνη.

1994

Για τον υπαίθριο δημόσιο χώρο της πόλης : Το παράδειγμα της Βαρκελώνης. Διδασκαλία στο επιδοτούμενο σεμινάριο Κεφάλαια Πολεοδομικού Σχεδιασμού. Ενότητα: υπαίθριοι χώροι στην πόλη. Επιστημονικός υπεύθυνος: Α. Αραβαντινός, καθηγητής. Συντονίστρια: Τζ. Κοσμάκη, επίκουρη καθηγήτρια.

1994

Το σχολικό κτίριο μέσα από το έργο των Ολλανδών αρχιτεκτόνων J.Duiker, Aldo Van Eyck, Herman Hertzberger. Διδασκαλία στο σεμινάριο της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης με θέμα: Σχολικά κτίρια και εκπαίδευση – Θεωρία και σχεδιασμός’ Διοργάνωση ΕΜΠ -ΤΕΕ. Επιστημονική υπεύθυνη: Ελένη Πορτάλιου.

1994

Διδασκαλία στο σεμινάριο της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης : Τυπολογία και αστικός χώρος. Επιστημονικοί υπεύθυνοι : Θ. Φωτίου, Ε. Μαίστρου με θέματα :

α. Για την επανάχρηση κτιρίων, με αφορμή δύο διπλωματικές.

β. Αστική τυπολογία και μορφολογία κτιρίου: η περίπτωση του Αμστερνταμ.

γ. Για τη συλλογική κατοικία στην πόλη.

δ. Για την διαμόρφωση των ορίων του χώρου.

ε. Το πολυώροφο κτίριο κατοικίας της δεκαετίας του ’20 στην Αθήνα.

στ. Παρουσίαση του έργου των αρχιτεκτόνων Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη, και Α. Νουκάκη.

1995

Εκπρόσωπος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. στην Εθνική Επιτροπή για τη συνδιάσκεψη του Habitat II στην Κων/πολη το 1996, προκειμένου να διαμορφωθεί η Εθνική Έκθεση.

1996

Παρουσίαση αρχιτεκτονικού έργου των Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη και Α. Νουκάκη. Διοργάνωση Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Πάτρας.

1998

Η Αρχιτεκτονική των βιβλιοθηκών στην εποχή της πληροφορικής. Συμμετοχή σε στρογγυλό τραπέζι με την ευκαιρία της έκθεσης: Οι μεγάλες βιβλιοθήκες από την Αλεξάνδρεια στο Παρίσι. Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών.
Κτίριο Βιβλιοθήκης Πανεπιστημίου Κρήτης και Βιβλιοθήκη Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ. Διάλεξη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία της έκθεσης: Οι μεγάλες βιβλιοθήκες από την Αλεξάνδρεια στο Παρίσι.
Η βιβλιοθήκη στο Ρέθυμνο’. Διάλεξη στο χώρο της βιβλιοθήκης, Ρέθυμνο.
ΚΑΠΗ – Πρότυπο κτίριο για την Τρίτη Ηλικία. Εισήγηση στο συνέδριο της UIA με θέμα Εγκαταστάσεις Υγείας. Θεσσαλονίκη

1999

Ερμηνεύοντας το τοπίο. Εισήγηση στην ημερίδα για την αρχιτεκτονική του τοπίου. Συνδιοργάνωση Ε.Δ.Ε.,β Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.
Σχεδιάζοντας τον δημόσιο υπαίθριο χώρο. Τρεις επεμβάσεις στο Ρέθυμνο. Εισήγηση στο 10ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο: Η αρχιτεκτονική και η Ελληνική πόλη στον 21ο αιώνα, ( με Α. Νουκάκη).

2000

Athènes, la colline historique de Philopappos’ Εισήγηση στη Συνάντηση που Οργανώθηκε από το Institut Français d’ Architecture / Cité d’ architecture et du patrimoine: Le site archéologique et la ville. Παρίσι. (με Α. Νουκάκη)
Κριτική αποτίμηση της έκθεσης: Έκθεση Αρχιτεκτόνων που εργάζονται και χτίζουν στην Κρήτη. Εισηγητές: Μ. Μπαμπάλου, Λ. Παπαδόπουλος, Γ. Τζιρτζιλάκης. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ) Χανιά.

2001

Λόφος Φιλοπάππου. Εισήγηση στην Ημερίδα ‘Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων της Αθήνας: Η διαδικασία υλοποίησης ενός οράματος’. Διοργάνωση Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. (με Α. Νουκάκη).

2002

Αναζητώντας τα όρια του δημόσιου χώρου: Η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων στην Αθήνα. Εισήγηση στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – Τμήμα Αρχιτεκτόνων, (με Α. Νουκάκη).
UIA – XX1 World Congress of Architecture – Resource Architecture. Συμμετοχή στο Συνέδριο. Βερολίνο
Τα νέα σχολικά κτίρια ως κορυφαία παραδείγματα εκσυγχρονισμού. Εισήγηση στο Επιστημονικό Συνέδριο :Ελευθέριος Βενιζέλος και ελληνική πόλη. Πολεοδομικές πολιτικές και κοινωνικοπολιτικές ανακατατάξεις. Συνδιοργάνωση Ίδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος και Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.

2003

Διεθνές σεμινάριο με θέμα: Progetti Urbani a confronto. Fondazione Romualdo del Bianco Centro Internationale de Studi sul Disegno Urbano. Dipartimento di Progettazione dell’ Architettura dell’ Universita di Firenze Συμμετοχή με δύο διπλωματικές:

Κυκλοφοριακή υποδομή και πόλη. Παρεμβάσεις στο τοπίο της Ραφήνας. Σπουδάστριες: Β. Αττάρτ, Μ. Ρήγα, Α. Κουλουμβάκη.
Μορφές αστικού πολιτισμού. Επέμβαση στην οδό Αθηνάς. Σπουδαστής: Λ. Θεοδόσης.

Συμμετοχή στο: The 20th EAAE Conference” Stockholm – Helsinki / May 8 – 11. Θέμα : Four faces – The Dynamics of Architectural Knowledge.

2005

Martyr’s Square and the Grand Axis of Beirut’. Παρουσίαση στο Forum των βραβευμένων μελετών. Διοργάνωση: Solidere, Βηρυτός.
Martyr’s Square and the Grand Axis of Beirut. Εισήγηση στο ΧΧΙΙ Διεθνές Συνέδριο Αρχιτεκτονικής της UIA , Κωνσταντινούπολη.

2005

Το αρχιτεκτονικό έργο των Μ. Μπαμπάλου-Νουκάκη και Α. Νουκάκη. Διάλεξη. Διοργάνωση: Ελληνική Ένωση Αρχιτεκτόνων. (Με Α. Νουκάκη).

2006

Πράξη + Διδασκαλία. Εισήγηση στην Διήμερη Συνάντηση και Συζήτηση Γάλλων και Ελλήνων Διδασκόντων της Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης με θέμα: Διδάσκοντας και Υλοποιώντας την Αρχιτεκτονική στην προοπτική του Νέου Αιώνα. Διοργάνωση: Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ – Αρχιτεκτονική Σχολή Βερσαλλιών.
Διαμένοντας στο διαμέρισμα του Le Corbusier. Εισήγηση στην Ημερίδα: Vers -L.C.-Contre. Διοργάνωση: ΚΑΜ- Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Βόλος.

2008

Μνήμη και παράδοση. Εισήγηση στην Ημερίδα: Παραδοσιακοί οικισμοί: υπάρχει μέλλον? Διοργάνωση: ΤΕΕ- Τμήμα Ανατολικής Κρήτης. Συνδιοργάνωση: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου, ΤΕΔΚ Νομού Λασιθίου, Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Αγίου Νικολάου. Άγιος Νικόλαος, Κρήτη
Βιβλιοθήκες. Εισήγηση στο Διεθνές Συνέδριο: Σχεδιάζοντας τις Βιβλιοθήκες του Μέλλοντος. Διοργάνωση: Οργανωτική Επιτροπή Ενίσχυσης Βιβλιοθηκών. Διεθνείς συνεργασίες και τοπικά δίκτυα . Αθήνα (με Α. Νουκάκη).
Για την ένταξη του Νέου Μουσείου Ακρόπολης στον πολεοδομικό ιστό. Εισήγηση στην Ημερίδα για την αποτίμηση του Διαγωνισμού: Ανάπλαση Όψεων Δ. Αρεοπαγίτου. Νέες όψεις σε διατηρητέα κτίρια προς την πλευρά του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Διοργάνωση: Greek Architects. Ζάππειο, Αθήνα.
Ανάδειξη και αναβάθμιση της Εισόδου στην Πόλη της Αρχαίας Ολυμπίας. Παρουσίαση της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού, ως μέλος της σύνταξης της προκήρυξης και της αξιολόγησης του Φοιτητικού Διαγωνισμού. Διοργάνωση: Σχολή Αρχιτεκτόνων – Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας. Αγωνοθέτης: Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης – ΕΟΤ.

2009

Ανάπλαση Ευρύτερης Περιοχής Κοιμητηρίων Ευαγγελίστριας. Παρουσίαση στην Ημερίδα για τον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό. Διοργάνωση: Δήμος Θεσσαλονίκης. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Δήμου Θεσσαλονίκης, (με Α. Νουκάκη).
Architectures. Συμμετοχή στο panel Σχολιασμού των Αρχιτεκτονικών. Ντοκιμαντέρ του γαλλικού τηλεοπτικού καναλιού ARTE. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.
Ερμηνεύοντας τον τόπο. Διάλεξη –Παρουσίαση του αρχιτεκτονικού μας έργου. Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (ΕΙΑ), Αθήνα, (με Α. Νουκάκη).
Ερμηνεύοντας τον τόπο. Διάλεξη –Παρουσίαση του αρχιτεκτονικού μας έργου. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Τμήμα Αρχιτεκτόνων, Βόλος, (με Α. Νουκάκη).
Ερμηνεύοντας τον τόπο. Διάλεξη –Παρουσίαση του αρχιτεκτονικού μας έργου. Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΚΑΜ), Χανιά, (με Α. Νουκάκη).

2010

Από τον Καλλικράτη στον Καλατράβα. Τηλεοπτική σειρά για την αρχιτεκτονική. Επιμέλεια –παρουσίαση Δημήτρης Φιλιππίδης, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ. Συμμετοχή σε δύο επεισόδια.

2011

Ρέθυμνο: Υλοποίηση της ανάκτησης του δημόσιου χώρου, ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης. Εισήγηση στο Συνέδριο PUBLIC SPACE Δημόσιος χώρος… .αναζητείται.Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος / Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας. Θεσσαλονίκη.
Για την κατοίκηση. Εισήγηση στο Συμπόσιο: Κατοικία: Σχεδιάζω, Κατασκευάζω, Σκέφτομαι. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ. Θεσσαλονίκη.
Τα αγροτικά συγκροτήματα – μετόχια της περιοχής του πρώην Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου. Εισήγηση στο 11ο Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο. Ρέθυμνο, (με Α. Νουκάκη).
Φύση-Λόγος, φύση-πόλη. Εισήγηση στο Στρογγυλό Τραπέζι στα πλαίσια της έκθεσης: «Εντοπίσεις» Συμμετείχαν: Θωμάς Δοξιάδης, Νίκος Καζέρος, Ανδρέας Κούρκουλας, Ίρις Λυκουριώτη. Διοργάνωση: Μπούκη Μπαμπάλου – Νουκάκη. Χώρος parapera, Αθήνα.
Η ένταξη ως ερμηνεία του τόπου. Επιστημονική Διημερίδα με θέμα: Αρχιτεκτονικές σπουδές και αρχιτεκτονική κληρονομιά. Διοργάνωση: Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ.

2011 – 2012

Η ανάσα της γης. Α’ κύκλος παρουσιάσεων – χειμερινό εξάμηνο. Πρωτοβουλία διδασκόντων 3ου εξαμήνου αρχιτεκτονικών συνθέσεων και πλαστικής.

οι μηχανικοί της γης, δόμηση με χώμα (διάλεξη)
γιάννης κούκης, dogon (διάλεξη)
δημήτρης – σουζάνα αντωνακάκη (διάλεξη)
abbas kiarostami, the wind will carry us (1999) (ταινία)
ορέστης δαβίας – βιολόγος (διάλεξη)
akiro kurosawa – dreams (1990) (ταινία)

Στο αμφιθέατρο 3 κτιρίου Αβέρωφ – Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ.

2012

Ανάκτηση του δημόσιου χώρου – Ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης. Διάλεξη στα πλαίσια των εκδηλώσεων: Φαντάσου την πόλη: Ρέθυμνο 2012 , (με Α. Νουκάκη).

2013

Υπαίθρια Έκθεση Γλυπτικής, Λόφος Φιλοπάππου, Αθήνα, Αττική. Ημερίδα για την έναρξη λειτουργίας του: ΔΟΜΕΣ index, ψηφιακού ευρετηρίου της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Διοργάνωση ΔΟΜΕΣ, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα

2014

Villa Katsura vs Ορφανοτροφείο Aldo van Eyck. Εισήγηση στην Ημερίδα: Νέα Σχολική Αρχιτεκτονική από τον Μεσοπόλεμο έως Σήμερα. Διοργάνωση: ΔΟΜΕΣ, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα

2014

Βιβλιοθήκες. Διάλεξη στο κατ’ επιλογήν Μάθημα του 8ου Εξαμήνου του Παναγιώτη Τουρνικιώτη. Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ – 12 Μαρτίου 2014.
Δύο μελέτες για τη Θεσσαλονίκη. Διάλεξη στο μεταπτυχιακό μάθημα του ΕΜΠ.