ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ 1923 – 1981      |      ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ – ΤΜΗΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ 1923 – 1981
ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ – ΤΜΗΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ 1923 – 1981
ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ – ΤΜΗΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΣΟΦΙΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ - ΚΟΛΩΝΙΑ
ΙΣΜΑΗΛΙΑ, ΑΙΓΥΠΤΟΣ 1950 -
Α.Μ. ΤΕΕ    19178

ΣΠΟΥΔΕΣ

Διπλωματούχος Αρχιτέκτων, Σχολή Αρχιτεκτόνων Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) 1973

Δίπλωμα Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστημίου 1980

Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Πολεοδομικών Σπουδών της École des Hautes Études en Sciences Sociales - Paris (EHESS) 1981

Διδακτορική Διατριβή στην Αστική Γεωγραφία 1986

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

Ελεύθερο Eπάγγελμα - Αρχιτεκτονική, Πολεοδομία - Χωροταξία 1973 - 1996

Επιστημονική συνεργάτιδα Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ 1981 - 1987

Διδασκαλία στον Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ 1988 - 2018

Βαθμίδα Καθηγήτριας Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ 2005 - 2018

Ομότιμη καθηγήτρια ΕΜΠ 2019

Μέλος και κατέχουσα θέσεις ευθύνης σε ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ICOMOS, CIVVIH) 1997 - 2021

Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) 2017 - 2021

Σε εξετάσεις διπλωματικών εργασιών.

Η Σοφία Αυγερινού – Κολώνια είναι αρχιτέκτων, απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (N.T.U.A.) (1973) και ομότιμη καθηγήτρια στον Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων  του ΕΜΠ.

Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου ΕΗΕSS αστικής γεωγραφίας (1986), διπλώματος από το Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και του D.Ε.Α. a L ‘Histoire et Civilization (Études Urbaines) της École des Hautes Études en Sciences Sociales-Paris. (EHESS, 1981). Για τις σπουδές της στη Γαλλία, έλαβε την υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση.

 

Ως ελεύθερος επαγγελματίας, εργάστηκε σε πολεοδομικά και αναπτυξιακά έργα στο δημόσιο τομέα.

Από το 1982 έως σήμερα, τα διδακτικά και ερευνητικά της ενδιαφέροντα αναφέρονται στον τομέα του Πολεοδομικού και Περιφερειακού Σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα, ασχολείται με θέματα ανάλυσης και αναπτυξιακού σχεδιασμού ιστορικών κέντρων, ιστορικών πόλεων και χωριών, καθώς και με την έρευνα και καταγραφή των διαδικασιών μεταλλαγής αγροτικών και αστικών περιοχών, ιδιαίτερα περιοχών σε κρίση: ευαίσθητων αστικών και αγροτικών περιοχών, περιοχών με περιορισμένους πόρους που αναζητούν νέες, εναλλακτικές κατευθύνσεις για ανάπτυξη στη σημερινή ταχέως μεταβαλλόμενη πραγματικότητα.

 

Η πρόσφατη ερευνητική της δραστηριότητα, της οποίας ήταν η Επιστημονική Συντονίστρια, περιλαμβάνει το ερευνητικό έργο: «ENPICBCMED_CROSS_BORDER ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ: MEDNETA – Μεσογειακό πολιτιστικό δίκτυο για την προώθηση της δημιουργικότητας στις τέχνες, τη χειροτεχνία και το σχεδιασμό για την αναγέννηση των κοινοτήτων σε ιστορικές πόλεις» (2014-2016), «SUPREME-Υποστήριξη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού στην Ανατολική Μεσόγειο» (2016-2018), ένα ερευνητικό έργο στο πλαίσιο του προγράμματος «EASME / EMFF / 2015 / 1.2.1.3», καθώς και το ENICBCMED «Προώθηση της ανακύκλωσης στην κυκλική οικονομία μέσω της καινοτομίας και της εκπαίδευσης για δημιουργικές βιομηχανίες σε πόλεις της Μεσογείου / INNOMED-UP» (2019-2022) σε εξέλιξη.

 

Είναι Πρόεδρος του ΣΕΠΟΧ (Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών). Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών, Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου στην Αθήνα, όντας ιδρυτικό του μέλος και της Εθνικής Επιτροπής της UNESCO.

 

Έχει διατελέσει:

  • Διευθύντρια του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ (2004-2007, 2010-2013, 2014-2017) και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Χωροταξίας και Αστικής Ανάπτυξης (2005-2018).

  • Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Ρυθμιστικών Σχεδίων & Πολεοδομικών Μελετών και επίσης μέλος της Μόνιμης Επιτροπής Χωροταξικού Σχεδιασμού του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

  • Εκλεγμένο Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και της Αντιπροσωπείας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχιτεκτόνων και μέλος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

  • Εκλέχθηκε μέλος για τρεις συνεχόμενες θητείες (2008, 2011 και 2014) της Διεθνούς Εκτελεστικής Επιτροπής του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS), τεχνικού συμβούλου της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά.

  • Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Ιστορικών Πόλεων & Χωριών (CIVVIH) του ICOMOS. Με την ιδιότητά της  αυτή εισήγαγε τις «Αρχές της Βαλέτα για την προστασία και τη διαχείριση των ιστορικών πόλεων και αστικών περιοχών» που εγκρίθηκε το 2011 από τη 17η Παγκόσμια Γενική Συνέλευση του ICOMOS στο Παρίσι.

 

 

 

*Το υλικό της ανάρτησης έχει παραχωρηθεί στο Αρχείο από την ίδια τη βιογραφούμενη -την οποία και ευχαριστούμε πολύ- τo φθινόπωρο του 2020 – αρχές του χειμώνα 2021. Ακόμα η ίδια η βιογραφούμενη είχε την τελική θεώρηση των κειμένων της ανάρτησης.

 

 

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ

Αποφοίτησα από την Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1973. Παρακολούθησα το διετές Μεταπτυχιακό σεμινάριο εμβάθυνσης στην Πολεοδομία και Χωροταξία του Σπουδαστηρίου Πολεοδομικών Ερευνών, Έδρα Πολεοδομίας ΕΜΠ (1974-1976). Αφού ολοκλήρωσα το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών (1979-1980), ακολούθησα Μεταπτυχιακές σπουδές εμβάθυνσης 3ου κύκλου στην École des Hautes Études en Sciences Sociales, Paris (1980-1981) από όπου και απέκτησα το Diplôme d’ Études Approfondies (DEA), Spécialité: Histoire et Civilisations (Études Urbaines) και κατόπιν τον τίτλο του Διδάκτορα της École des Hautes Études en Sciences Sociales, Paris (Doctorat de l’École des Hautes Études en Sciences Sociales). Από το 1981 διδάσκω στην Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, αρχικά ως Επιστημονική Συνεργάτης, Λέκτορας από το 1988, Επίκουρη Καθηγήτρια από το 1993, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια από το 2000 και Καθηγήτρια από το 2005. Σήμερα είμαι Ομότιμη Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών E.Μ.Π.

 

Β. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Γεννήθηκα στην Ισμαηλία και μεγάλωσα στο Πορτ-Τεουφίκ της Αιγύπτου καθώς ο πατέρας μου εργαζόταν ως τεχνικό στέλεχος της γαλλικών συμφερόντων Εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ. Φοίτησα στα σχολεία της εκεί Ελληνικής Κοινότητας. Μαθήματα πιάνου και κλασσικού χορού συμπλήρωναν τα μαθήματα του σχολείου. Την αναγκαστική μετοίκηση της οικογένειάς μου το 1961 στην Ελλάδα ακολούθησε μια σύντομη διαμονή στη Δυτική Μακεδονία, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα μου. Τελικά ήρθε η μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσα τις εγκύκλιες σπουδές το 1968, αποφοιτώντας από το Α’ Τοσίτσειο Αρσάκειο Λύκειο Θηλέων Αθηνών (θετικής κατεύθυνσης). Παράλληλα ολοκλήρωσα τις σπουδές απαγγελίας στο Ελληνικό Ωδείο με καθηγήτρια την Εύρη Βαρίκα Μοσκόβη.

 

Από το 1977 είμαι παντρεμένη με το Βασίλη Κολώνια, σύντροφό μου στους αγώνες και στη ζωή.

 

Γ. ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ – ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ – ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ – ΑΛΛΑ

Ακολουθώντας την κλίση μου στη ζωγραφική και με την ενθάρρυνση της οικογένειας μου επέλεξα να φοιτήσω στην Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Έλαβα υποτροφία του ΙΚΥ για τα ακαδημαϊκά έτη 1970-71, 1971-72 και 1972-73 και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου το Νοέμβριο του 1973.

 

Η δικτατορία απομάκρυνε άξιους δασκάλους, αλλά η εκπαιδευτική παράδοση της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ και τα κοινωνικά της μηνύματα παρέμεναν δυνατά. Συναρπαστικές ανακαλύψεις και εμπειρίες, διεύρυναν τους ορίζοντες της σκέψης και τις κοινωνικές αναζητήσεις. Εντάχθηκα χωρίς δισταγμό από νωρίς στο αναδυόμενο φοιτητικό κίνημα της εποχής, παίρνοντας μέρος στους αντιστασιακούς φοιτητικούς αγώνες της εποχής.

 

Αναζητώντας την αλήθεια για την ιστορική διαμόρφωση του Ελληνικού χώρου, για την προέλευση και το ρόλο της εθνικής εξάρτησης οδηγήθηκα με τους συνεργάτες μου στην επιλογή των θεμάτων διάλεξης και διπλωματικής εργασίας στην κατεύθυνση ΙΒ (Πολεοδομία, Χωροταξία, Περιφερειακή Ανάπτυξη και Προγραμματισμός), με υπεύθυνο τον καθηγητή της έδρας Πολεοδομίας Α. Αραβαντινό. Ως θέμα της διπλωματικής εργασίας επέλεξα Το ελληνικό χωριό και οι διαδικασίες που το γέννησαν με στόχο να προσεγγίσω τους μηχανισμούς, που διαμόρφωσαν ιστορικά την οικιστική κατάσταση στη χώρα (δημοσίευση στα Αρχιτεκτονικά Θέματα του 1974).

 

Ακολουθώντας τα ενδιαφέροντα μου, παρακολούθησα αμέσως μετά από τις βασικές σπουδές, το διετές Μεταπτυχιακό σεμινάριο εμβάθυνσης στην Πολεοδομία και Χωροταξία του Σπουδαστηρίου Πολεοδομικών Ερευνών της Έδρας Πολεοδομίας ΕΜΠ (1974-1976).

Κατόπιν φοίτησα (1979–1980) στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών, ακολουθώντας το μεταπτυχιακό πρόγραμμα με έμφαση στην Οικονομική Γεωγραφία και στην Οικονομία του Χώρου. Οι ιδιαιτερότητες του αστικού φαινομένου κατά τη μεταπολεμική περίοδο βρίσκονται στο επίκεντρο των ερευνητικών αναζητήσεων μου, έτσι επέλεξα ως θέμα διπλωματικής εργασίας τη Βιομηχανική και οικιστική εξέλιξη στην περιοχή Κοζάνης – Πτολεμαΐδας – Επιπτώσεις από την Βιομηχανία, με επιβλέποντες καθηγητές τους Παύλο Λουκάκη και Αντώνη Τρίτση.

Αφού ολοκλήρωσα αυτές τις σπουδές, ακολούθησα τον επόμενο χρόνο (1980 – 1981) σπουδές εμβάθυνσης 3ου κύκλου (Diplôme d’ Études Approfondies – DEA) στην κατεύθυνση Histoire et Civilisations – Études Urbaines, της École des Hautes – Études en Sciences Sociales (EHESS) του Πανεπιστημίου του Παρισιού με διευθυντή σπουδών τον καθηγητή Louis Bergeron. Η διπλωματική μου εργασία με θέμα L’ industrie et les villes de Kozani et Ptolémaida (υπεύθυνος καθηγητής ο Guy Burgel) επιχειρεί να διαμορφώσει μια κατάλληλη μέθοδο, ώστε συνδυάζοντας εξελικτικές πληροφορίες για την οικονομία, τη δημογραφία, την κοινωνία και το δομημένο χώρο της μελέτης περίπτωσης, να εμβαθύνει στις ιδιαιτερότητες του αστικού φαινομένου στην Ελλάδα.

 

Το 1981 έλαβα, μετά από αξιολόγηση, υποτροφία του ιδρύματος Α. Ωνάση και προχώρησα στην ολοκλήρωση των διδακτορικών σπουδών (1986) στην École des Hautes Études en Sciences Sociales – EHESS, Discipline de la Géographie Urbaine με υπεύθυνο τον καθηγητή Guy Burgel, επιλέγοντας ως θέμα  διδακτορικής διατριβής: La transformation d’ un village agricole en ville industrielle: Ptolémais, Macédoine–Grèce. Η διατριβή εξετάζει το μετασχηματισμό μιας αγροτικής περιοχής σε βιομηχανική. Διερευνά το μετασχηματισμό της Πτολεμαΐδας, μιας μικρής αγροτικής κωμόπολης της Δυτικής Μακεδονίας, που συστάθηκε για την αποκατάσταση προσφύγων του 1992, σε μια σύγχρονη πόλη ορυχείων και βιομηχανίας. Διερευνά τους μηχανισμούς που υποκινούν το φαινόμενο συσχετίζοντας: τοπική οικονομία, πληθυσμό, ιδεολογία, κοινωνικές σχέσεις και εξαρτήσεις. Εξετάζει τις τοπικές μεταλλαγές, που οδηγούν στη δημιουργία «αστικών» σχηματισμών στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, στην κοινωνία και στο χώρο με αναφορά στα πλαίσια του σύγχρονου ελληνικού κράτους και του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού. Συμπερασματικά, προκύπτει ότι η οικονομική εξέλιξη αποτελεί έναν πρωταρχικό συντελεστή που προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στην τοπική κοινωνία, ενώ οι παραγωγικές και κοινωνικές διαδικασίες ανακλώνται στον κτισμένο χώρο και γενικότερα στο οικιστικό σύστημα της περιοχής έρευνας.

 

Δ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Εργάστηκα ως αρχιτέκτονας μηχανικός ελεύθερος επαγγελματίας τα πρώτα χρόνια μετά τις σπουδές στο ΕΜΠ, μέχρι την ένταξη μου το 1988 στη βαθμίδα του Λέκτορα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ. Από τότε αφοσιώθηκα στο διδακτικό και ερευνητικό έργο στα πλαίσια της Σχολής.

 

 

Α. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΕΡΓΟ

Τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοίτηση της από το ΕΜΠ, η Σοφία ασχολήθηκε με μελέτες αρχιτεκτονικού έργου στα πλαίσια συνεργασίας της με μελετητικά γραφεία όπως το γραφείο Γραφείου Μελετών Αλ. Τομπάζης και Συνεργάτες. Παράλληλα συμμετέχει με συνεργάτες της σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, σε ορισμένους μάλιστα έτυχε τιμητικής διάκρισης (εξαγορά) όπως στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό για το κτίριο του ΤΕΕ στην Λάρισα, (Σ. Αυγερινού, Α. και Λ. Σιόλα, Γ. Μπαλάφας) και στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό για τη διαμόρφωση του Μώλου Αγίου Νικολάου Πατρών (Σ. Αυγερινού, Α. και Λ. Σιόλα, Γ. Μπαλάφας).

 

Β. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΕΣ – ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ

Το 1979 η Σοφία εγγράφηκε στο Μητρώο Μελετητών Δημοσίων ΄Εργων και το 1982 έλαβε Πτυχίο Β τάξης για τις κατηγορίες Ι (χωροταξικές και ρυθμιστικές μελέτες) και 2 (πολεοδομικές και ρυμοτομικές μελέτες). Έλαβε μέρος στις παρακάτω μελέτες:

  • Μελέτη ένταξης στο σχέδιο πόλης δύο περιοχών αυθαιρέτων του Δήμου Ν. Ιωνίας: Ανθρακωρυχεία και Ρέμα Γιαμπουρλά (1976 -77) Σ. Αυγερινού, Α. και Λ. Σιόλα.

  • Μελέτη εργατικού οικισμού στο Fiour Millis της Νιγηρίας (1977) ως συνεργάτιδα του Γραφείου Μελετών Β. Μπογδάνου, ασχολήθηκε με την εκπόνηση γενικού σχεδίου του οικισμού έκτασης 55 ΗΑ και τη μελέτη των τύπων κατοικίας.

  • Ρυμοτόμηση αποτυπωθείσης εκτάσεως Κοινότητας Βαγίων Βοιωτίας,(1979-1980), ως συνανάδοχος με τον Δ. Σταματογιαννόπουλο. Η μελέτη ανατέθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.716/77. Μελετήθηκαν πολεοδομικά σχέδια (γενικό και ειδικά), από όπου προβλέφθηκαν επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος, οργάνωση του κέντρου της κωμόπολης και προτάθηκαν πολεοδομικές παράμετροι. Η πρόταση παραλήφθηκε το Μάϊο του 1980 από τη Νομαρχία Βοιωτίας.

  • Μελέτη οικιστικής περιοχής οικοπεδικού οικοδομικού συνεταιρισμού «Ο Πτολεμαίος» στην περιοχή Μονής Αγνούντος Νέας Επιδαύρου (1980-81) Σ. Αυγερινού, Α. Ρόκου, Κ. Ζερβίδης, Η. Κατωπόδης, Ε. Σερρέλη. Η μελέτη συντάχθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.947 (άρθρο 8), προκειμένου η ιδιοκτησία του Συνεταιρισμού, 1300 στρεμμάτων περίπου, να ενταχθεί από το ΥΧΟΠ στην τότε οικιστική ενότητα παραθεριστικής κατοικίας του Σαρωνικού. Η μελέτη υποβλήθηκε προς έγκριση στο Υπουργείο τον Μάρτιο του 1981.

  • Μελέτη Οικιστικής Ανάπτυξης περιοχής Αγίου Νικολάου Δομβραίνης Βοιωτίας, 1981, ως συνανάδοχος μελετητής, Σ. Αυγερινού, Ν. Βήχος, Τ. Βήχος, Α. Πανταζής, Γ. Κωστελένου, Π. Δεφίγκος. Η μελέτη ανατέθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.716/77. Σκοπός της ήταν η σύνταξη, κατά το Ν. 947/77, σχεδίου οικιστικής ανάπτυξης παραθεριστικής κατοικίας και προγράμματος εφαρμογής στην περιοχή του Αγίου Νικολάου, έκτασης 2.060 στρεμμάτων περίπου. Η μελέτη υποβλήθηκε για έγκριση στο τότε Υπ. Χωροταξίας το Μάϊο του 1982.

  • Μελέτη ανάπτυξης περιοχής Νήσου Ιωαννίνων, (1982-83), ως συνανάδοχος μελετητής, Σ. Αυγερινού, Ν. και Τ. Βήχος, Α. Κρούσκου. Η μελέτη ανατέθηκε, σύμφωνα με τον Ν.716/77, από το Νομαρχιακό Ταμείο Ιωαννίνων. Διερευνήθηκαν οι αναπτυξιακές προοπτικές σε σχέση με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και διατυπώθηκαν στόχοι ανάπτυξης και προτάσεις χρηματοδότησης, αφού εξετάστηκε η κοινωνική αποδοχή των προτεινόμενων επεμβάσεων μέσω ερωτηματολογίου προς τους κατοίκους. Η μελέτη παραλήφθηκε από τη Νομαρχία Ιωαννίνων τον Απρίλιο 1983.

  • Προπαρασκευαστική μελέτη για ολοκληρωμένη ενέργεια στον Νομό Κοζάνης,1983-1984, ως συνεργάτιδα της εταιρίας Μελέτες Τοπικής Ανάπτυξης (ΜΕΤΑ), στην οποία ανατέθηκε το έργο από την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε συνεργασία με τη Νομαρχία Κοζάνης. Επιστημονική διεύθυνση και συντονισμός: Τ. Βαρνάβα-Σκούρα, Δ. Βεργίδης. Η Σοφία συνέβαλε με τη μελέτη των ανθρωπογεωγραφικών δεδομένων της περιοχής, των οικονομικών δραστηριότητων και προβλέψεις αναγκαίων επενδύσεων. Αναζητήθηκαν ανάγκες και αιτήματα του πληθυσμού σε θέματα κατάρτισης, κοινωνικών υποδομών, νέων οικονομικών δραστηριοτήτων και θέσεων εργασίας. Μελετήθηκαν δυνατότητες διαφύλαξης του περιβάλλοντος. Διερευνήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ενεργή συμμετοχή των ενδιαφερομένων στην πραγματοποίηση της ενέργειας. Διατυπώθηκαν τέλος τα καταλληλότερα σχέδια που μπορούν να τροφοδοτηθούν από εθνικές και κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Η μελέτη παραλήφθηκε από την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το Δεκέμβριο 1984.

  • Μελέτη δεύτερης κατοικίας κοινοτήτων Αιαντείου, Σεληνίων Νήσου Σαλαμίνας, 1984-1987, ως υπεύθυνη μελετήτρια, μελετητική ομάδα: Κ. Ζαφειρόπουλος, Ε. Ανδρούτσου, Σ. Ελευθεριάδου, Α. Παυλόπουλος, Α. Κρούσκου, Γ. Κιουσόπουλος, Π. Βαγιανός. Η μελέτη ανατέθηκε από το Νομαρχιακό Ταμείο Αττικής στην συνέχεια των μελετών ΕΠΑ Σαλαμίνας. Η μελέτη εκπονήθηκε στα πλαίσια του Ν.1337/82.

  • Συμβολή στην προετοιμασία των εισηγήσεων της ΕΤΒΑ στα Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια του 1988. Η Σοφία συνέταξε εκθέσεις, ανάλυσης των υφισταμένων προγραμμάτων με σκοπό την επισήμανση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων στους τομείς αγροτικών και μεταποιητικών δραστηριοτήτων, του τουρισμού, διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού, ανάπτυξης νέων μορφών ενέργειας, εξυπηρετήσεων και μεταφορών των ακόλουθων εννέα περιφερειών της χώρας: 1. Ν. Αιγαίο, 2. Β. Αιγαίο, 3. Κεντρ .Μακεδονία, 4. Ιόνιοι Νήσοι, 5. Αττική, 6. Αν. Μακεδονία και Θράκη, 7. Θεσσαλία, 8. Δυτ. Ελλάδα, 9. Δυτ. Μακεδονία.

  • Τοπικό Σχέδιο Δήμου Παραλιμνίου (Αμμόχωστος) Κύπρου (1988-90), ως σύμβουλος του μελετητικού γραφείου Ν. Μεσαρίτη. Τμήμα της μελέτης αυτής αποτελεί το Σχέδιο Περιοχής Πρωταρά Δ. Παραλιμνίου, για την εφαρμογή του σχεδίου πόλης, στην παραλιακή περιοχή του Δήμου, με εξειδίκευση στις τουριστικές υποδομές.

  • Ειδική Χωροταξιακή Μελέτη της Νήσου Καρπάθου (1988-92), ως σύμβουλος μελετήτρια, (μελετητική ομάδα: Κ. Ζαφειρόπουλος, Κ. Ελευθεράκος, Αθ. Πρέσβελος). Η μελέτη αυτή ως μια από τις πρώτες ειδικές χωροταξικές μελέτες, που ανατέθηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ πρότεινε τη θεσμοθέτηση των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) για το νησί της Καρπάθου και την οριοθέτηση των τουριστικών χρήσεων.

  • Μελέτη Οικιστικής Καταλληλότητας για τον Οικοδομικό-Παραθεριστικό Συνεταιρισμό υπαλλήλων ΕΛΔΑ στο Δήμο Ιστιαίας Ευβοίας, 1989 ως σύμβουλος της μελετητικής ομάδας: Ε. Βαλαγιαννόπουλος, Κ. Καλτσά-Καπαγιαννίδου, Χ. Βέλιος.

  • Etude pour la rehabilitation de la Cité de la Butte aux Cies a Goussainville 95190, (1991 – 1992), υπεύθυνος της μελέτης N. Mastrandreas μέλη ως μέλος της μελετητικής ομάδας. Πρόκειται για μελέτη αποκατάστασης-αναζωογόνησης ενός υποβαθμισμένου συγκροτήματος 280 λαϊκών κατοικιών στα Βόρεια περίχωρα του Παρισιού.

  • Τοπικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Ν. Κάσου (1994-96) ως σύμβουλος των μελετητών SPEED ΕΠΕ και συνεργάτες, με συντονιστή το Δρ. οικονομολόγο Δ. Χατζαντώνη.

 

Γ. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΟΜΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΤΕΕ

Από το Δεκέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1981, η Σοφία συνεργάστηκε με τη Γραμματεία Τμημάτων και Επιτροπών για την οργάνωση των τομέων επιστημονικής δραστηριότητας του ΤΕΕ. Το αντικείμενο της εργασίας της περιλάμβανε :

  • σύνταξη εισηγήσεων προς τη Διοικούσα Επιτροπή για την καλύτερη οργάνωση των επιστημονικών δραστηριοτήτων του ΤΕΕ, αναφορικά με τα Κοινωνικοοικονομικά, Τεχνικά-Επιστημονικά θέματα και τα Επαγγελματικά Ζητήματα των μηχανικών,

  • διατύπωση  προτάσεων προς την ΔΕ για τον καλύτερο συντονισμό των πορισμάτων και προτάσεων των Επιστημονικών Τμημάτων, των Μονίμων και Επιστημονικών Επιτροπών του ΤΕΕ,

  • υποβοήθηση των Επιστημονικών Τμημάτων, των Μονίμων και Επιστημονικών επιτροπών για την υλοποίηση των αποφάσεων της Δ.Ε. του ΤΕΕ.

 

Στα πλαίσια αυτά μεταξύ άλλων συνέβαλε στη σύνταξη του κανονισμού λειτουργίας των επιτροπών του ΤΕΕ, στη διοργάνωση δημοσίων συζητήσεων και ημερίδων (π.χ. ημερίδα περιβάλλοντος τον Μάϊο 1978). Συμμετείχε στη σύνταξη του πανηγυρικού 1000ού τεύχους του Ενημερωτικού Δελτίου του ΤΕΕ και συνέταξε σχετικό άρθρο από κοινού με τη Β. Αγαπίου με θέμα τις δραστηριότητες του ΤΕΕ. Υποστήριξε και συντόνισε την προετοιμασία πρότασης αναφορικά με τη συστηματοποίηση της επιστημονικής  δραστηριότητας του ΤΕΕ – 1980 των καθηγητών Δ. Ρόκου και Π. Τζώνου, (Τεχνικά, Χρονικά 12/81 σελ. 5-22).

 

Δ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

Από το 1981 διδάσκει στην Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αρχικά ως Επιστημονική Συνεργάτιδα, Λέκτορας από το 1988, Επίκουρη Καθηγήτρια από το 1993, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια από το 2000 και Καθηγήτρια από το 2005. Συνταξιοδοτήθηκε το Σεπτέμβριο 2018 και σήμερα είναι Ομότιμη Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών E.Μ.Π.

 

Η Σοφία έχει μακρά διδακτική συνεισφορά στα μαθήματα Πολεοδομίας και Χωροταξίας:

  • των προπτυχιακών σπουδών των Σχολών Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών, Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών και

  • των μεταπτυχιακών σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, των Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ).

 

Έλαβε επίσης μέρος σε σειρά επιμορφωτικών σεμιναρίων: του Κέντρου Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης ΕΜΠ, του ΤΕΕ, του ΕΟΤ, του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου, του Πανεπιστημίου Κύπρου αναφορικά με την προστασία των ιστορικών πόλεων, τις πολιτικές και δυνατότητες αναπλάσεων, τις αναπτυξιακές δυνατότητες περιοχών με περιορισμένους πόρους, τον αστικό και άλλων ειδικών μορφών τουρισμό.

 

Δίδαξε στα πλαίσια διαπανεπιστημιακών συνεργασιών στα πανεπιστήμια:

  • Institut d’Aménagement, Université Michel de Montaigne – Bordeaux III

  • Ecole d’Architecture de Paris – La Villete

  • Τεχνικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

  • University of Genoa, Faculty of Architecture

  • FEDERICO II, School of Architecture (Νάπολη ,Ιταλία)

  • İstanbul Teknik Üniversitesi (Τουρκία)

  • İstanbul Kültür Üniversitesi (Τουρκία)

  • University of Lodz, School of Architecture (Πολωνία)

  • University of Seoul (Ν.Κορέα)

  • Tianjin University, School of Architecture (Κίνα)

  • Warsow University, School of Architecture (Πολωνία)

 

ΣΕ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Έχει διδάξει μαθήματα θεωρίας και έχει συμμετάσχει στη διεξαγωγή φροντιστηριακών ασκήσεων στα υποχρεωτικά και σε κατ’ επιλογήν μαθήματα του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ 5ου, 6ου, 7ου, 8ου και 9ου εξαμήνων όπως:

  • Αναλυτική Προσέγγιση και Επεμβάσεις στον Αστικό Χώρο,

  • Οι Ευρωπαϊκές πόλεις και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

  • Ειδικά θέματα περιβάλλοντος, Υπαίθριοι Χώροι και Φύση στην Πόλη,

  • Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός, Αρχιτεκτονική Υπαίθριων Δημόσιων Χώρων σε Αστικό και Φυσικό Τοπίο,

  • Χωροταξικός Σχεδιασμός.

 

Επεδίωκε να μεταδίδει γνώσεις για την ανάλυση και σχεδιασμό του χώρου, συνδυάζοντας οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που τον προσδιορίζουν και για τα θέματα οργάνωσης και σχεδιασμού του χώρου. Επέλεξε να συνδυάζει τη θεωρία με επίκαιρα και κατά το δυνατόν εφαρμοσμένα παραδείγματα από την ερευνητική δραστηριότητα στα πλαίσια του Τομέα. Στόχος της ήταν να μεταδώσει στους σπουδαστές μεθόδους καταγραφής, ερμηνείας και διαχείρισης δεδομένων για το χώρο, γνώσεις αναφορικά με τα ισχύοντα θεσμικά εργαλεία στα πλαίσια της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, αρχές και στόχους ενός αναπτυξιακού, δημοκρατικού και συμμετοχικού σχεδιασμού. Στα πλαίσια αυτά οι διαλέξεις της κάλυπταν ευρεία θεματολογία:

 

Στην περιοχή της πολεοδομίας,

  • Μεθοδολογικές προσεγγίσεις της έννοιας της πόλης.

  • Περιεχόμενα και μορφές του αστικού χώρου, η σημασία της συλλογής πληροφοριών, μέθοδοι και τρόποι καταγραφής των μετασχηματισμών του.

  • Ζητήματα κατοικίας και κοινωνικής ζωής στην πόλη.

  • Κοινωνικές, οικονομικές δραστηριότητες και χρήσεις, ο ρόλος τους στη λειτουργική διάρθρωση της πόλης.

  • Ζητήματα προστασίας της αστικής κληρονομιάς.

  • Διαδικασίες, μηχανισμοί αστικοποίησης και παραγωγής κτισμένου χώρου στην Ελλάδα.

 

Στην περιοχή της Χωροταξίας,

  • Η έννοια της ανάπτυξης, διάρθρωση του χώρου και ανάπτυξη, η περιβαλλοντική διάσταση.

  • Οργάνωση του εθνικού και περιφερειακού χώρου: χωρικές ενότητες, περιφέρειες, τομείς οικονομικής δραστηριότητας.

  • Αστικοποίηση, ο ρόλος των πόλεων, εξελίξεις στον αστικό και αγροτικό χώρο.

  • Οργάνωση της διαδικασίας σχεδιασμού: τομεακή εξειδίκευση και πληθυσμιακές κατανομές.

  • Διαδικασία σχεδιασμού: χώρος, χρόνος, περιεχόμενο, γεωγραφικά επίπεδα.

  • Στρατηγική παρέμβαση και επιλογές πολιτικής στα εθνικό, περιφερειακό, τοπικό επίπεδο.

  • Ο χωροταξικός σχεδιασμός στην πράξη: η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ελληνική περίπτωση.

  • Θεσμικό & οργανωτικό πλαίσιο. (Χωροταξικά σχέδια, εργαλεία εφαρμογής, επίπεδα λήψης αποφάσεων και συντονισμού).

 

Επέβλεψε επίσης σημαντικό αριθμό διαλέξεων και διπλωματικών εργασιών.

 

ΣΕ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Έχει σχεδιάσει και διδάξει (1998-2018) την ενότητα δυο μεταπτυχιακών μαθημάτων στα πλαίσια του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών ΕΜΠ Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου, Κατεύθυνση Β: Πολεοδομία και Χωροταξία:

 

Α. Γεωγραφικές δυναμικές και γεωγραφικοί μετασχηματισμοί του Ελληνικού χώρου με βασικούς στόχους:

  • Εισαγωγή και εμβάθυνση στις σύγχρονες ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους ανάλυσης και εξελίξεις στις τεχνικές εμπειρικής έρευνας των επιστημών του χώρου,

  • Διερεύνηση των ιδιομορφιών που παρουσιάζονται στον ελληνικό χώρο, όπως αυτές προκύπτουν από τις δημογραφικές, κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές δυναμικές και τους σύγχρονους μετασχηματισμούς.

 

Β. Ευνοϊκοί και περιοριστικοί παράγοντες του σχεδιασμού με όρους αειφορίας με βασικούς στόχους:

  • Διερεύνηση των εναλλακτικών δυνατοτήτων ανάπτυξης με όρους αειφορίας, στο πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, με έμφαση στις περιοχές που «στερούνται» πόρων και χαρακτηρίζονται από φαινόμενα κρίσης, υποβάθμισης, λειτουργικής εξειδίκευσης.

  • Διερεύνηση των επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης, τις κλιματικές αλλαγές και την πολύπλευρη κρίση.

 

Η θεματολογία των πολυάριθμων σπουδαστικών εργασιών, που εκπονήθηκαν στα πλαίσια αυτών των μαθημάτων, οι διπλωματικές μεταπτυχιακές εργασίες καθώς και οι διδακτορικές διατριβές που επέβλεψε καλύπτουν θέματα όπως:

  • Τα σύγχρονα αναπτυξιακά και περιφερειακά προβλήματα στην Ελλάδα: μετασχηματισμός των αγροτικών περιοχών, παραμεθόριες περιοχές, παράκτιες περιοχές και νησιωτικός χώρος.

  • Ζητήματα δημοκρατικού συμμετοχικού, αναπτυξιακού σχεδιασμού, ευνοϊκοί και ανασταλτικοί παράγοντες.

  • Οι κινήσεις του πληθυσμού, η σύγχρονη αστικοποίηση, οι μεταλλαγές των αγροτικών, περιαστικών και αστικών περιοχών, οι δυναμικές του οικιστικού δικτύου.

  • Οι επιπτώσεις από την οργάνωση των δευτερογενών δραστηριοτήτων στην διαμόρφωση του χώρου και ο ιδιαίτερος ρόλος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για τη βιωσιμότητα των αστικών περιοχών.

  • Οι ιδιαιτερότητες του αστικού φαινομένου στη σύγχρονη Ελλάδα: περιοχές υποβάθμισης και κρίσης, ένταξη των μεταναστών και μειονοτήτων, προστασία της αστικής κληρονομιάς.

  • Επιπτώσεις από την οργάνωση της τουριστικής δραστηριότητας στο χρόνο και στο χώρο: τουριστική αστικοποίηση, παραθεριστικές περιοχές, νέες μορφές τουρισμού και εναλλακτικές δυνατότητες ανάπτυξης ευαίσθητων περιοχών, οικολογικός, αστικός και πολιτιστικός τουρισμός.

 

Δίδαξε επίσης στα:

  • ΔΠΜΣ Προστασία Μνημείων, Κατεύθυνση Α: Συντήρηση και Αποκατάσταση Ιστορικών Κτιρίων και Συνόλων, της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (1998 – 2018), αναφορικά με τις νεότερες εννοιολογικές προσεγγίσεις της πολιτιστικής κληρονομιάς, στα πλαίσια ενός βιώσιμου χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και τη διαχείριση πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

  • ΔΠΜΣ Επιστήμη και Τεχνολογία Υδατικών Πόρων, Κατεύθυνση: Διαχείριση Παράκτιας Ζώνης, της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών (2005 – 2007) αναφορικά με την κοινωνική και οικονομική γεωγραφία των παρακτίων περιοχών, τη νησιωτική ανάπτυξη και τον τουρισμό.

 

Τέλος, διετέλεσε ΣΕΠ της Θεματικής Ενότητας μεταπτυχιακών σπουδών Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός Έργων Υποδομής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (2001 – 2004).

 

Σημαντική ήταν η συμβολή της Σοφίας στην προώθηση των Διεθνών Συνεργασιών της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ και ειδικότερα του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας με Πανεπιστημιακές Σχολές του Εξωτερικού. Αναφέρονται χαρακτηριστικά τα ακόλουθα:

 

Συνέβαλε στη σύναψη συμφωνιών Erasmus με τα Πανεπιστήμια:

  • FEDERICO II, School of Architecture της Νάπολης (Ιταλία)

  • İstanbul Teknik Üniversitesi (Τουρκία)

  • İstanbul Kültür Üniversitesi (Τουρκία)

  • University of Lodz, School of Architecture (Πολωνία)

 

Ανέπτυξε επιστημονικές και ερευνητικές συνεργασίες με τα Πανεπιστήμια:

  • University of Seoul, Konkuk University, Dongguk University (Νότιος Κορέα)

  • Birzeit University (Παλαιστίνη)

  • Tianjin University, School of Architecture (Κίνα)

  • Warsow University, School of Architecture (Πολωνία)

  • University of Tirana, School of Architecture (Αλβανία)

  • University of Sofia, School of Architecture (Βουλγαρία)

  • Τεχνικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

  • Vilnius Gediminas Technical University (Λιθουανία)

  • Creative Studies Universita IUAV di Venezia, School of Architecture (Ιταλία)

 

Ε. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Η Σοφία Αυγερινού – Κολώνια, κατά τη θητεία της στο ΕΜΠ, έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό ερευνητικών προγραμμάτων, ως μέλος ερευνητικών ομάδων, αλλά και ως επιστημονική υπεύθυνη σε σημαντικό αριθμό εξ αυτών.

 

Συγκεκριμένα έχει ασχοληθεί με θέματα ανάλυσης και αναπτυξιακού σχεδιασμού ιστορικών κέντρων, ιστορικών πόλεων και οικισμών, καθώς και με τη διερεύνηση και καταγραφή των διαδικασιών του μεταβαλλόμενου αγροτικού και αστικού χώρου, ειδικότερα με περιοχές σε κρίση που στη γοργά μεταβαλλόμενη πραγματικότητα επιζητούν σήμερα νέες, εναλλακτικές κατευθύνσεις ανάπτυξης. Ειδικότερα, έχει ασχοληθεί με τη συμβολή του πολιτισμού στον αναπτυξιακό χωρικό σχεδιασμό, της δημιουργικότητας και του αστικού τουρισμού ως επιπλέον δυνατότητες στα πλαίσια του αστικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη, βελτίωση της λειτουργικότητας, της διαχείρισης και της διοίκησης των πόλεων και των μικρών οικισμών. Αυτός ο ερευνητικός προβληματισμός διαμορφώνει την ερευνητική κατεύθυνση των ερευνητικών της προγραμμάτων.

 

Ενδεικτικά, αναφέρονται ορισμένα από τα έργα, όπου η Σοφία Αυγερινού Κολώνια ήταν επιστημονική υπεύθυνη:

  • Έρευνα Δυνατοτήτων Εφαρμογής μιας Εξειδικευμένης Πολιτικής Κατοικίας στα Πλαίσια της Πολεοδομικής Εξέλιξης – Αναβάθμισης Ιστορικών Περιοχών του Κέντρου της Αθήνας. Η περίπτωση του Μεταξουργείου, ΓΓΕΤ / Τομέας Πολεοδομίας-Χωροταξίας ΕΜΠ, 1996.

  • Συμβολή προγραμμάτων Αστικού Τουρισμού στην Ανάπτυξη, Ανάπλαση Ιστορικών Κέντρων. Η περίπτωση της Αθήνας. ΥΠΕΧΩΔΕ / Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας ΕΜΠ, 1997-1999.

  • Διερεύνηση των δυνατοτήτων αειφορικής (βιώσιμης) ανάπτυξης και χωροθέτηση του τομέα του Τουρισμού στην Αττική, ΟΡΣΑ / Τομέας Πολεοδομίας και Χωροταξίας ΕΜΠ 1997-1998.

  • Παυσανίας, Ένα πρότυπο ηλεκτρονικό εργαλείο για την οργάνωση και διάθεση πληροφοριών που αφορούν στην τουριστική προσφορά και κατανάλωση / ΕΜΠ / Πρόγραμμα ΕΠΙΣΕΥ Αρχιμήδης, 2000-2002.

  • Filières innovantes, savoir faire locaux et partenariat euro-méditerranéen (projet SAVOIRS): Καινοτόμοι κλάδοι, τοπικές τεχνογνωσίες και ευρωμεσογειακή συνεργασία. Ερευνητικό πρόγραμμα στα πλαίσια της Ευρωμεσογειακής πρωτοβουλίας EUROMED Heritage II (αρ. Συμβολαίου ΜΕ 8/ΑΙDCΟ/2000/2095-03), Επιστημονική υπεύθυνη της ερευνητικής ομάδας Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας ΕΜΠ, 2002-2006.

  • ΑΡΙΑΔΝΗ – Παραδοσιακή Χειροτεχνία και Αστική Ανάπτυξη: Αστικό Δίκτυο για την Διάσωση Παραδοσιακών Τεχνικών και την Προσαρμογή των Χειροτεχνικών Μονάδων στο Σύγχρονο Επιχειρηματικό Περιβάλλον (συγχρηματοδότηση από το Ε.Κ.Τ., στα πλαίσια της K.Π. EQUAL ΙΙ, Προτεραιότητα 3: Προσαρμοστικότητα, Μέτρο 3.2. Υποστήριξη της προσαρμοστικότητας των εταιρειών και των εργαζομένων / Αναπτυξιακή Εταιρεία Δήμου Αθηναίων (ΑΕΔΑ) / ΕΜΠ, επιστημονική υπεύθυνη της ερευνητικής ομάδας Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας ΕΜΠ, 2005-2009.

  • Κατευθύνσεις χωροταξικής οργάνωσης και προστασίας ορεινού όγκου Υμηττού, ΕΜΠ, Αθήνα, 2009-2010.

  • Διερεύνηση Δυνατοτήτων Ανάδειξης του οικισμού Αντιμαχείας νήσου Κω σε κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης, Δήμος Κω 2013.

  • ENPI CBCMED_CROSS_BORDER COOPERATION IN THE MEDITERRANEAN: MEDNETA – Mediterranean cultural network to promote creativity in the arts, crafts and design for communities, regeneration in historical cities (2014-2016).

  • SUPREME – SUpporting maritime spatial Planning in the Eastern Mediterranean (2016-2018) στο πλαίσιο του προγράμματος«EASME/EMFF/2015/1.2.1.3».

  • ENI CBC MEDITERRANEAN SEA BASIN PROGRAMME- INNOMED UP-Promoting UPcycling in Circular Economy through INNovation and education for creative industries in MEDiterranean cities (2019-2022).

  • ENI CBC MEDITERRANEAN SEA BASIN PROGRAMME CARISMED-CApitalisation for Re-setting Innovation and Sustainability in MED-Cities (2021-2022).

 

ΣΤ. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Η Σοφία Αυγερινού – Κολώνια καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας της στο ΕΜΠ, δραστηριοποιήθηκε ως μέλος επιτροπών του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας και του Τμήματος / Σχολής συνεισφέροντας δραστήρια στα διοικητικά και εκπαιδευτικά ζητήματα.

 

Διετέλεσε επί σειρά ετών εκπρόσωπος του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος και μέλος της σήμερα Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.

 

Μέλος της Συγκλήτου ΕΜΠ (1986-87) ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Διδακτικού Προσωπικού.

 

Μέλος της Συντακτικής Επιτροπής Πυρφόρου (1993-5).

 

Από το 1996, Μέλος Επιτροπής Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας και το 1998-2018 εκπρόσωπος του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας της Ειδικής Διαχειριστικής Επιτροπής της Σχολής Αρχιτεκτόνων για το Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Αρχιτεκτονική – Σχεδιασμός του Χώρου.

 

Η Σοφία Αυγερινού – Κολώνια διετέλεσε Διευθύντρια του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ κατά τις περιόδους 2004-2007, 2010-2013, 2014-2017 και από το 2005 Διευθύντρια του Εργαστηρίου Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης.

 

Η Σοφία Αυγερινού – Κολώνια έχει συγγράψει διδακτικά βιβλία και σημειώσεις μαθημάτων, καθώς και σημαντικές μελέτες και άρθρα, που έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε θέματα που άπτονται των προαναφερομένων αντικειμένων της ερευνητικής της δραστηριότητας.

Από τις πλέον πρόσφατες δημοσιεύσεις της αναφέρονται ενδεικτικά:

 

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

  • Les villes moyennes en Grèce: changements démographiques et emploi urbain (1981-1991). Στην έκδοση του Παν. Paris 7 Petites et grandes villes du bassin méditerranéen-Ηommages à E.Dalmasso, 1996, ISBN 2-7283-0536-6.

  • Les itinéraires contemporains en Méditerranée. Le tourisme et son impact sur les villes et villages historiques helléniques. Στο Cahiers scientifiques de l’Université d’ Artois. Les Méditerranées dans le monde, Artois Presses Université, 12/1999, σελ. 61-67, ISBN 2-910663-37-X.

  • Ο ρόλος του τουρισμού στη διατήρηση και ανάπτυξη των ιστορικών πόλεων. Στο συλλογικό έργο Βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, Εξάντας, Αθήνα 2000, ISBN 960-256-437-7.

  • Χωρικές δυναμικές του τουρισμού (1961-1992). Στο συλλογικό τόμο Η Ελλάδα μπροστά στην Τρίτη χιλιετία (επιμ. Guy Burgel, Ζαχ. Δεμαθάς,), Έκδοση ΤΟΠΑ-ΠΑΝΤΕΙΟΥ, Αθήνα, 2001, σελ. 243-269, ISBN 960-87470-0-7.

  • Η πολιτική προστασίας για την αστική κληρονομιά στην Ελλάδα. Ένα επίκαιρο ζήτημα, Πόλη και Χώρος από τον 20ο αιώνα στον 21ο αιώνα. Στο Τιμητικός Τόμος για τον καθηγητή Αθανάσιο Ι. Αραβαντινό, Εκδόσεις Μέμφις Α.Ε., Αθήνα 2004, σελ. 53-63, ISBN 960-88489-0-3, 960-88490-0-4, 960-86113-1-8.

  • Τοπικές τεχνογνωσίες και συναφείς δραστηριότητες ως μηχανισμοί διαμόρφωσης σύγχρονων αστικών τοπίων. Στο συλλογικό τόμο Τα νέα αστικά τοπία και η ελληνική πόλη (επιμ. Άσπα Γοσποδίνη, Ηλίας Μπεριάτος), Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ, Αθήνα 2006, σελ. 149-166, ISBN 960-218-471 X.

  • Heritage and global climate change: summer fires in Greece, The case of Olympia. ICOMOS World Report 2006-2007 on Monuments and sites in Danger – Heritage and Risk, σελ. 220-223, ISBN 978-3-937940-47-2.

  • Πολιτιστικές διαδρομές: Μία πρόταση για τη μελέτη και την ανάδειξη της πολύπλευρης πολιτιστικής πραγματικότητας. Στον Τιμητικό τόμο για τον καθηγητή Διονύση Ζήβα, ΕΜΠ, Αθήνα, 2009, ISBN 978-960-254-670-3.

  • Χωρικά φαινόμενα και διαφοροποιήσεις στην ελληνική ύπαιθρο από την τουριστική και παραθεριστική δραστηριότητα.  Στον Τιμητικό τόμο για τον καθηγητή Παύλο Λουκάκη, ΤΟΠΑ Παντείου, Αθήνα, 2009, ISBN 978-960-87470-1-2.

  • From the Valletta Principles towards the Safeguarding and Management of Historic Cities, Towns and Urban Areas. Στο The Valletta Principles for the Safeguarding and Management of Historic Cities, Towns and Urban Areas, Adopted by the 17th ICOMOS General Assembly on 28 November 2011, σελ. 4-6, Αθήνα 2012, ISBN 978-960-93-4331-2.

  • City walls as an heritage in the urban context (English/Korean). In Seoul City Walls Studies series Vol 1: Historic city and city walls, σελ. 14-73, Seoul institute of Seoul Studies-University of Seoul, Seoul 2013, ISBN 978-89-92069-67-0.

  • The contribution of creativity and culture in forming modern policies for the preservation and revival of historic cities, towns and urban areas. In The role of the integrated conservation of cultural heritage, resilient and sustainable city. Acta of the ICOMOS-CIVVIH Symposium Naples 2012, ed. Teresa Colletta, Francoangell / Urbanistica, p. 25-34, Milano 2013, ISBN 978-88-204-5079-3.

  • Le tourisme en Grèce et la préservation des villes et villages historiques côtiers. Στο Città Storiche e turismo culturale. Città d’ arte o città de cultura? Marketing urbano o turismo culturale?, ed. Teresa Colletta, σελ. 77-88, Giannini Editore, Napoli 2013, ISBN 978-88-7431-622-5.

  • Νέες τάσεις για την προστασία και ανάδειξη της αστικής κληρονομιάς μέσα από τις νέες τάσεις προβληματισμού και σχεδιασμού των πόλεων. Στο Αρχιτεκτονικές Σπουδές και Αρχιτεκτονική Κληρονομιά, επιμ.  Κ. Καραδήμας – Ε. Κωνσταντινίδου, σελ. 204-215, ΑΡΧΕΤΥΠΟ,  Αθήνα 2015, ISBN 978-618-80734-3-2.

  • Nεότερες προσεγγίσεις της πολιτιστικής κληρονομιάς. Στον Τιμητικό τόμο Ι. Στεφάνου, ΄Εκδοση Ινστιτούτου Σύρου, 2015 ISBN 978-618-81312-1-7.

  • Greece and the year of european architectural heritage 1975, A Future for Our Past. ICOMOS: Monumenta III, Berlin 2015, ISBN 978-3-945880-03-6.

  • A multidimensional view of heritage as a factor of sustainable urban development. Culture, Urban, Future: Global report, p. 208, UNESCO 2016, ISBN 978-92-3-100170-3.

  • From cultural to creative tourism. New signage requirements in historical cities. In Urban Communication for a qualified cultural tourism in the historical cities, Francoangeli / Urbanistica, Milano 2016, ISBN 978-88-917-4279-7.

  • Multicultural cities in the modern globalized world. A multicultural approach on heritage for sustainable development in urban heritage. Ιn Urban Heritage and Sustainability ICOMOS, CIVVIH-ICOMOS Korea 2017, ISBN979-11-950076-1-5.

  • Les défis des villes côtières historiques. Ιn Cidades de Rio e Vinho: Memoria – Patrimonio Rehabilitacao, Camara Municipal de Vila Nova Gaia/CAIURB 2017, 978-972-36-1556-2 ISBN.

 

ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ – ΒΙΒΛΙΑ

  • ΚΟΖΑΝΗ, ιστορική μονογραφία, σειρά Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής, Μέλισσα, Αθήνα 1989.

  • Πρώτη Μεσογειακή Συνάντηση Εργασίας για την Κεραμεική Τεχνογνωσία, (ελληνική, γαλλική). Εκδόσεις Προπομπός, Αθήνα, 2003, ISBN 960-7860-32-2.

  • Ευρωμεσογειακή Συνάντηση για την Παραδοσιακή Μεταλλουργία και Αργυροχρυσοχοϊα – Η Επαγγελματική Εκπαίδευση και κατάρτιση στον Κλάδο Παραδοσιακή Μεταλλουργία και Αργυροχρυσοχοϊα, (ελληνική και γαλλική). Εκδόσεις Προπομπός, Αθήνα 2004, ISBN 960-7860-39-X.

  • Η τεχνογνωσία της πέτρας και του μαρμάρου στο σταυροδρόμι των πολιτισμών της Μεσογείου, (ελληνική, γαλλική). Εκδόσεις Προπομπός, Αθήνα, 2004, ISBN 960-7860-41-1.

  • Οδηγός Καλών Πρακτικών για τη λειτουργική οργάνωση και την αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων βιοτεχνικών εργαστηρίων – Guide for the functional organizing and the architecture of internal handicraft Workshops. Στα πλαίσια του προγράμματος «ΑΡΙΑΔΝΗ» (Παραδοσιακή χειροτεχνία και αστική ανάπτυξη: Αστικό Δίκτυο για τη διάσωση των παραδοσιακών τεχνικών και την προσαρμογή των χειροτεχνικών μονάδων στο σύγχρονο επιχειρηματικό περιβάλλον), (ελληνική και αγγλική). ΕΜΠ και ΕΟΜΜΕΧ, Αθήνα 2008, ISBN 978-960-88489-3-1.

  • A guide to promote the role of ACDs in the revitalization of historic centers of Mediterranean cities, 2015, ISBN 9786188073449.

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

  • Οι Διεθνείς Αποφάσεις για την προστασία και ανάδειξη της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (μεταφράσεις-επιμέλεια). Στο Buildings, 5ο Ιούνιος 1994, σελ. 55-96.

  • Επεξεργασία τροποποιήσεων στην ελληνική νομοθεσία μνημείων (Σύμβαση Γρανάδας), Αθήνα, ΤΕΕ, 1995.

  • Νέες πόλεις πάνω σε παλιές. Το παράδειγμα της Σπάρτης. Πρακτικά Επιστημονικού Συνεδρίου, Σπάρτη 18-20 Φεβρουαρίου 1994, Ελληνικό ICOMOS-ΤΕΕ-Δήμος Σπαρτιατών, Αθήνα 2000, ISBN 960-86550-2-1.

  • 18 Απρίλη 2002 Διεθνής Ημέρα των Μνημείων – Προστασία και Ανάπτυξη των ιστορικών πόλεων στον 21ο αιώνα, Κέρκυρα 18-20/4/2002, Δήμος Κερκυραίων, Ελληνικό Τμήμα ICOMOS, TEE (Επιμέλεια Τεύχους Σ. Αυγερινού – Κολώνια, Ε. Μαϊστρου). Τόμος 357 σελίδων. Επετειακή έκδοση με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας των Μνημείων (18 Απριλίου) στα πλαίσια ομώνυμης διεθνούς επιστημονικής συνάντησης.

  • Προστασία και Ανάπτυξη των Ιστορικών Πόλεων στον 21ο αιώνα – Preservation, development and monitoring historic cities in 21ec., επιμέλεια τεύχους Σ. Αυγερινού – Κολώνια, Ε. Μαϊστρου, TEE – TEE Περιφερειακό Τμήμα Κέρκυρας, Αθήνα 2003, ISBN 960-7018-96-6.

  • Ιστορικές πόλεις – Λιμάνια της Μεσογείου και πολεοδομικές παρεμβάσεις στον 20ο αιώνα. Επιστημονικό Συμπόσιο Διεθνούς Επιτροπής Ιστορικών Πόλεων CIVVIH-ICOMOS Ιστορικές πόλεις – Λιμάνια της Μεσογείου & πολεοδομικές παρεμβάσεις στον 20ο αιώνα, ελληνική-αγγλική-γαλλική έκδοση, Πάτρα, 9-12 Μαρτίου 2006, ISBN 978-960-98316-0-4.

  • Οικονομική συγκυρία και χωροταξία του τουρισμού. Ημερίδα της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ “Ειδικό Χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό, ένας χρόνος μετά”, Ιούνιος 2010, ISBN 978-960-7860-94-1.

  • Φύση και αστικές δυναμικές: Σχεδιάζοντας με τη Φύση στην Πόλη. Επιστημονικό Συμπόσιο εις μνήμην Καθηγήτριας Πολυξένης Κοσμάκη, 03/06/2011, ISBN 978-960-7860-96-5.

  • The Valletta Principles for the Safeguarding and Management of Historic Cities, Towns and Urban Areas. Adopted by the 17th ICOMOS General Assembly on 28 November 2011, Αθήνα 2012, ISBN 978-960-93-4331-2.

  • Ιστορία και τέχνη, Μνήμη Δημήτρη Κωνστάντιου. ΥΠΠΟΑ-ΒΧΜ Αθήνα 2014, ISBN978-960-386-134-8.

 

https://ntua.academia.edu/SofiaAvgerinouKolonias

 

ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΥΛΙΚΟ

 

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ 1996.pdf

ΕΘΝΟΣ 2010.pdf

ΕΦΣΥΝ 2020.pdf

 

Από τα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής της ζωής η Σοφία συνέβαλλε δραστήρια στην επιστημονική δραστηριότητα του ΣΑΔΑΣ, του ΤΕΕ, αργότερα του Ελληνικού ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών), και άλλων συλλογικών φορέων.

 

Με την ιδιότητα του εκπροσώπου του ΣΑΔΑΣ, ή του ΤΕΕ συμμετείχε ως κριτής αρχιτεκτονικών διαγωνισμών όπως: ΚΑΤΕΕ Χαλκίδας, Δημαρχιακό Μέγαρο Κορίνθου, Αξιοποίησης του χώρου των Δημοτικών Σφαγείων Ταύρου, Νέο Δημοτικό Νεκροταφείο Ηρακλείου Κρήτης, Ανέγερση Κατασκηνωτικού Κέντρου στο Κόνθι – Μπέλεσι Τροιζηνίας.

 

Σε συνεργασία με τον καθηγητή Κ. Δεκαβάλλα συνέταξε τις προδιαγραφές και την προκήρυξη του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού του κτιρίου γραφείων του ΤΣΜΕΔΕ στην πλ. Κλαυθμώνος. Ως εκπρόσωπος του ΤΕΕ έλαβε κατόπιν μέρος στην κριτική επιτροπή για το αποτέλεσμα του διαγωνισμού.

 

Έχει διατελέσει:

  • Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Ρυθμιστικών Σχεδίων και Πολεοδομικών Μελετών (1979–1982) και της Μόνιμης Επιτροπής Χωροταξικού Σχεδιασμού του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας (1982–1990).

  • Εκλεγμένο μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Ειδικότητας Αρχιτεκτόνων και της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (1990–2000), της Αντιπροσωπείας του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών (1990–1992) και του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΤΕΕ (2017).

  • Μέλος της Επιτροπής αξιολόγησης για τη βράβευση των διπλωματικών εργασιών νέων αρχιτεκτόνων από το ΤΕΕ (1992).

 

Ως εκπρόσωπος του ΤΕΕ:

  • Διετέλεσε (1984-1991) μέλος των επιτροπών επίβλεψης για την παρακολούθηση και καλής εκτέλεσης των Πολεοδομικών Μελετών Επέκτασης – Αναθεώρησης των Δήμων και Κοινοτήτων Ανατολικές Αττικής: α. ενότητα Νέα Μάκρη, Ραφήνα, Σπάτα, Πικέρμι, β. ενότητα Παιανία, Κορωπί, Μαρκόπουλο Μεσογαίας, γ. ενότητα Κουβαράς, ΄Αγ. Κωνσταντίνος, Θορικό, Καβοδόκανο, Λεγραινά.

  • Διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου Χωροταξίας Οικισμού – Περιβάλλοντος Ανατολικής Αττικής (1987–1989), όπου συμμετείχε στην ρύθμιση θεμάτων, αυθαίρετων κατοικιών, πολεοδομικών θεμάτων, και εγκρίσεις ΓΠΣ και Πολεοδομικών Μελετών επέκτασης – Αναθεώρησης περιοχών της Αν. Αττικής.

 

Η Σοφία εργάστηκε συστηματικά από το 1979 για το ICOMOS που αποτελεί τον τεχνικό σύμβουλο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά. Διατέλεσε μέλος της οργανωτικής γραμματείας (1980-1) για την αναδιοργάνωση της Εθνικής Επιτροπής του Ελληνικού ICOMOS. Από το 1986 εκλέγεται ως μέλος του ΔΣ, του οποίου διατέλεσε Γεν. Γραμματέας (1996-2002) και σήμερα αντιπρόεδρος.

 

Από το 1997 είναι μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής Ιστορικών Πόλεων και Οικισμών – CIVVIH του ICOMOS. Το 2002 εξελέγη Αντιπρόεδρος, με αυτήν την ιδιότητα ανέλαβε πρωτοβουλίες για την ίδρυση της υποεπιτροπής της Μεσογείου της οποίας προέδρευσε από το 2006 έως το 2014. Διοργάνωσε τις Γενικές Συνελεύσεις της CIVVIH στην Κέρκυρα (2002), την Πάτρα (2006), τη συνεδρίαση της Υποεπιτροπής CIVVIH στην Κέρκυρα (2008) και στην Αθήνα (2009 – Συνάντηση για τις κατευθυντήριες γραμμές για την προστασία και διαχείριση ιστορικών πόλεων). Πρόεδρος της CIVVIH εξελέγη για τρεις διαδοχικές θητείες από το 2010 μέχρι το 2018. Κατά το διάστημα της θητείας της, ως πρόεδρος, συνέβαλε στην ευρεία γεωγραφική ανάπτυξη της Επιτροπής με την ίδρυση δύο ακόμη υποεπιτροπών: κεντρικής – Ανατολικής Ευρώπης και Ασίας – Ωκεανίας. Προώθησε την ανάπτυξη του επιστημονικού έργου της Επιτροπής και με την ιδιότητα της Προέδρου εισηγήθηκε τις «Αρχές της Βαλέτα για την Προστασία και Διαχείριση Ιστορικών πόλεων, και οικισμών», που εγκρίθηκαν το 2011 στο Παρίσι από την 17η Παγκόσμια Γενική Συνέλευση του ICOMOS. Η Επιτροπή με την ολοκλήρωση της θητείας, της απένειμε τον τίτλο του Επιτίμου μέλους της και την τίμησε με το βραβείο Andras Roman, που απονέμεται στα διακεκριμένα μέλη της.

 

Εκπροσωπώντας το Ελληνικό ICOMOS η Σοφία εκλέχθηκε για τρείς συνεχείς θητείες (2008, 2011, 2014) μέλος της Διεθνούς Εκτελεστικής Επιτροπής του Διεθνούς Συμβούλιου Μνημείων και Τοποθεσιών. Κατά το διάστημα αυτό εργάστηκε και συνέβαλε ιδιαίτερα στην οργάνωση των Διεθνών Επιστημονικών Επιτροπών, στην ανάπτυξη του επιστημονικού έργου και στο έργο αξιολόγησης των προτάσεων για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO. Το διάστημα 2016-2018 προέδρευσε του Working Group on Sustainable Development Goals (SDGs) του ICOMOS ,του οποίου παραμένει ως σήμερα μέλος.

 

Διατέλεσε (2013, 2015, 2017, 2019) μέλος της κριτικής επιτροπής για το Jean-Paul L’Allier Prize, που κάθε δύο χρόνια απονέμει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Ιστορικών Πόλεων (OWHC) στις ιστορικές πόλεις-μέλη του, που πραγματοποιούν σημαντική πολεοδομική παρέμβαση με θετικές κοινωνικές επιπτώσεις.

 

Ιδρυτικό μέλος και σήμερα τακτικό μέλος της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής ICOMOS για τις Πολιτιστικές Διαδρομές CIC.

 

Σήμερα είναι μέλος του τιμητικού σώματος ICOMOS Academy.

 

Το 2017 εκλέχθηκε πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ). Από τη θέση αυτή συνέβαλε στην προώθηση των επαγγελματικών θεμάτων και στην προώθηση των επιστημονικών προτάσεων του κλάδου. Επανεξελέγη το 2019.

 

Ιδρυτικό μέλος και από το 2002 ως σήμερα, πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθήνας, με κύριο έργο την υποστήριξη της λειτουργίας του Μουσείου.

 

Τον Ιούλιο 2018 ανέλαβε την προεδρεία της Δημοτικής Ανώνυμης Εταιρείας Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ελευσίνα 2021 μέχρι τον Οκτώβριο 2019. Από τη θέση αυτή αγωνίστηκε για την καλή λειτουργία της Εταιρείας και τη συνεπή εφαρμογή του καλλιτεχνικού της προγράμματος. Από τη θέση αυτή παραιτήθηκε μετά από τις δημοτικές εκλογές του 2019, όταν ανέλαβε νέα δημοτική αρχή.

 

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΡΓΩΝ