Η Σοφία Χουρμούζη Ξενοπούλου είναι αρχιτέκτων – μουσειολόγος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1961-1966). Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College) και απέκτησε το Master’s of Science (με διάκριση) του Τμήματος Προχωρημένων Αρχιτεκτονικών Σπουδών (Unit of Advanced Architectural Studies) της Σχολής Αρχιτεκτόνων Bartlett του Πανεπιστημίου (1984). Στο ίδιο Πανεπιστήμιο παρακολούθησε το Master of Art «Μουσειακές Σπουδές» του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας (1990).

Ως φοιτήτρια στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) εργάστηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων και στο Εργαστήριο Ακουστικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων με τον καθηγητή Β. Παπαθανασόπουλο (1962-1965). Πριν αναχωρήσει για το Λονδίνο συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα-πολεοδόμο Αλέκο Καλλιγά στην Κρήτη για την ανάπλαση της πόλης Ιεράπετρας (1966).

Την περίοδο 1966-1976 εγκαθίσταται στο Λονδίνο όπου εργάζεται ως αρχιτέκτων – ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει το δικό της γραφείο και συνεργάζεται με άλλα αρχιτεκτονικά γραφεία.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, διορίζεται καθηγήτρια στο ΤΕΙ Αθήνας και διδάσκει στα Τμήματα Πολιτικών Μηχανικών Έργων Υποδομής, Οπτικών, Διακοσμητικής, Συντήρησης Έργων Τέχνης, τα μαθήματα: Τεχνικό Σχέδιο, Παραστατική Γεωμετρία, Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων και Μουσειολογίας (1977-2004).

Ορίζεται υπεύθυνη αρχιτέκτων για την μελέτη και επίβλεψη των κτιριακών έργων του ΤΕΙ Αθήνας (1983-1988) και υπεύθυνη της Επιτροπής για τα Ευρωπαϊκά και Διεθνή Εκπαιδευτικά Προγράμματα του ΤΕΙ Αθήνας (1990-1998).

Ως επισκέπτρια καθηγήτρια, διδάσκει στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Κολλεγίου της Κοπεγχάγης (1997), στα Πανεπιστήμια της Τασκένδης, Σαμαρκάνδης και Μπουχάρας Ουζμπεκιστάν (1998-2000) και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Προστασία Μνημείων» της ενότητας «Στέγαση Μουσείων σε Μνημεία» της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ (1999-2007).

Παρακολουθεί και συμμετέχει με ανακοινώσεις σε σειρά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων και σεμιναρίων. Έχει πολλές επιστημονικές μελέτες και δημοσιεύσεις.

Συνεργάζεται με αρχιτεκτονικά γραφεία και εκτελεί μελέτες και επιβλέψεις ιδιωτικών και δημόσιων κτιριακών έργων. Ως μέλος της ΟΜΑΔΑΣ 1 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ συμμετέχει με διακρίσεις στους εξής αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς: Οίκο Ευγηρίας του Συλλόγου Συνταξιούχων Εθνικής Τράπεζας (Α´ βραβείο, 1978), Σπίτι του Ναύτη (Γ´ βραβείο 1979), Εργατικό Κέντρο Αθηνών (έπαινος 1979). Σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο ΠΕΝΤΕ + συμμετέχει στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Πανεπιστήμιο της Κύπρου στη Λευκωσία (επιλογή στις 9 μελέτες για το τελικό στάδιο επί συνόλου 168).

Από το 1990 εργάζεται κυρίως ως σύμβουλος αρχιτέκτων – μουσειολόγος.

Είναι μέλος του ΤΕΕ, του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ, της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, του Σωματείου «Διάζωμα», του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Κύπρου, της UIA, του ICOM, του ICOMOS και του TICCIH.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ – ΣΠΟΥΔΕΣ

Η Σοφία Χουρμούζη γεννήθηκε το 1942, στην Αθήνα.

Πραγματοποίησε τις γυμνασιακές σπουδές της στο Αρσάκειο Ψυχικού και από το 1958 ως το 1960 στο Πρακτικό Τμήμα του ΣΤ´ Γυμνασίου Θηλέων Αθηνών.

Το 1961 εισάγεται στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (Ε.Μ.Π.) από την οποία αποφοιτά το 1966. Η διπλωματική της εργασία «Camping στην Πλάκα του Λεωνιδίου Πελοποννήσου» εκπονήθηκε στην έδρα των Εσωτερικών Χώρων (καθηγητής Ι. Λιάπης). Η διάλεξή της του τελευταίου έτους σπουδών στην έδρα Αρχιτεκτονικής Ρυθμολογίας και Μορφολογίας (καθηγητής Π.Α. Μιχελής)  είχε θέμα «Το Παλιό και το Νέο». Κατά την διάρκεια των σπουδών της εργάστηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων και με τον καθηγητή Β. Παπαθανασόπουλο στο εργαστήριο Ακουστικής του Ε.Μ.Π.

Το 1966 αποκτά το δίπλωμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Συμμετέχει στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την Φοιτητική Εστία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το αρχιτεκτονικό γραφείο του Γιάννου Πολίτη (1966). Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους συνεργάζεται με τον αρχιτέκτονα – πολεοδόμο Αλέκο Καλλιγά για την ανάπλαση της πόλης της Ιεράπετρας στην Κρήτη.

Τον Δεκέμβριο του 1966 εγκαθίσταται στο Λονδίνο όπου παραμένει μέχρι το 1976. Επιστρέφοντας στην Αθήνα διορίζεται καθηγήτρια στο ΤΕΙ Αθήνας και διδάσκει στα Τμήματα Πολιτικών Μηχανικών Έργων Υποδομής, Οπτικών, Διακοσμητικής, Συντήρησης Έργων Τέχνης, τα μαθήματα: Τεχνικό Σχέδιο, Παραστατική Γεωμετρία, Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων και Μουσειολογίας (1977-2004).

Παράλληλα ανέπτυξε έντονη επαγγελματική και επιστημονική δραστηριότητα. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (University College) και απέκτησε το Master’s of Science (με διάκριση) του Τμήματος Προχωρημένων Αρχιτεκτονικών Σπουδών (Unit of Advanced Architectural Studies) της Σχολής Αρχιτεκτόνων Bartlett του Πανεπιστημίου (1984). Στο ίδιο Πανεπιστήμιο παρακολούθησε το Master of Art «Μουσειακές Σπουδές» του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας (1990).

Το 1963 παντρεύτηκε τον Χαράλαμπο Θεοδωρόπουλο, μηχανολόγο ηλεκτρολόγο Ε.Μ.Π., οικονομολόγο Ε.Κ.Π.Α.

Το 1967 παντρεύτηκε τον Σόλωνα Ξενόπουλο αρχιτέκτονα μηχανικό Ε.Μ.Π., καθηγητή στον τομέα Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Έχει δύο παιδιά, τον Λοΐζο και την Ελένη και έναν εγγονό, τον Μάνο Ξενόπουλο.

ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ

• Μετεκπαίδευση στο Tertiary Education – Educational Department στο Bolton της Βόρειας Αγγλία, στο πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της UNESCO με θέμα «Μέθοδοι Διδασκαλίας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» (Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 1981). Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος δίδαξε αρχιτεκτονικά μαθήματα στην Αρχιτεκτονική Σχολή του University of Westminster, Marylebone Campus, Λονδίνο.

• Το 1984 αποκτά το Master’s of Science, με βαθμό “Distinction”, στο “Unit of Architectural Studies, Bartlett School of Architecture and Planning, University College, London” (υπεύθυνος καθηγητής Bill Hillier). Kατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών της ασχολήθηκε με τα εξής θέματα: “Greater Space means Formality”, “Comparison of two Places: Odhams Site, Covent Garden and Brunswick Centre, Bloomsbury”,  “Comparison of two texts, Robin Evans: Rookeries and Model Dwellings, Antony Vidler: The Scenes of the Street”, Lea View Estate, Hackney, Domestic Space – Old and New Organization”. H διπλωματική της εργασία είχε θέμα «Καισαριανή, ο Προσφυγικός Οικισμός στην Αθήνα».

• Το 1988 παρακολουθεί το ειδικό καλοκαιρινό τμήμα του Institute of Archaeology, University of London, με θέμα «Συντήρηση Τοιχογραφίας». Tα μαθήματα έγιναν επιτόπου στον Καθεδρικό Ναό του Canterbury στην περιοχή Kent στην ΝΑ Αγγλία.

• Το 1990 παρακολουθεί το Master’s of Art, Museum Studies of the University of London, Institute of Archaeology: Department of Archaeological Conservation and Material Science. Kατά την διάρκεια των σπουδών της ασχολήθηκε με τα εξής θέματα: «Εμπορευματοποίηση των Μουσείων», «Ο ρόλος και σκοπός των Μουσείων στον 20ό αιώνα», «Εκπαιδευτική διαδικασία και εκπαιδευτικά προγράμματα στα Μουσεία, το παράδειγμα του Μουσείου Edwards Passmor». Η διπλωματική της εργασία είχε θέμα «Η Σημασία της ίδρυσης καταστημάτων στα Μουσεία» και ως παραδείγματα τα καταστήματα του Βρετανικού Μουσείου στο Λονδίνο, του Μουσείου της Πόλης του Λονδίνου, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα και του Μουσείου Μπενάκη στην Αθήνα.

• Πεντάμηνη πρακτική άσκηση στο Μουσείο του Freud στο Hamstead του Βορειοδυτικού Λονδίνου, όπου ασχολήθηκε με την καταγραφή και τεκμηρίωση των αντικειμένων του μουσείου.

• Συμμετοχή στην έκθεση Grimes στο Μουσείο του Λονδίνου (London Museum).

• Συμμετοχή στο σεμινάριο του Πανεπιστημίου του Leicester στη Βόρεια Αγγλία με θέμα “For the New Museums”.

• Συμμετοχή στο σεμινάριο «Νέες τεχνολογίες στις μεθόδους συντήρησης των αντικειμένων» του Royal College of Art- Victoria and Albert Museum.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ – ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Α. ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Κατά την δεκαετή παραμονή της στο Λονδίνο διατηρεί ιδιωτικό γραφείο με τον Σόλωνα Ξενόπουλο (1967-1969). Ασχολείται με κατοικίες μικρής κλίμακας, την εξοχική κατοικία Μαύρου στο Κόρθι της Άνδρου και τα γραφεία τού Προξενείου της Κύπρου στο Λονδίνο. Συμμετέχει επίσης στους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς για την Όπερα του Βελιγραδίου (διεθνής), τον «Σχεδιασμό πολυθρόνας», Παρίσι (διεθνής), και το Πνευματικό Κέντρο της Αθήνας.

Κατά την επόμενη εξαετία  εργάζεται σε σημαντικά αρχιτεκτονικά γραφεία του Λονδίνου, στα οποία ασχολείται με μελέτες ειδικών κτιρίων και αποκαταστάσεις. (Βλ. Εργογραφία).

Το 1976 επιστρέφει οριστικά στην Αθήνα. Εργάζεται ως ελεύθερη επαγγελματίας σε συνεργασία με τον Σ. Ξενόπουλο (1966-1997), ως σύμβουλος αρχιτέκτων και ερευνήτρια σε θέματα κατοικίας, μουσείων, αποκαταστάσεων και ειδικών κτιρίων.

Ως συνεργάτιδα της ΟΜΑΔΑΣ 1 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ (Α. Βέη Σπυροπούλου, Ε. Κωστοπούλου Παραδέλλη, Σ. Ξενόπουλος) συμμετέχει σε αρχιτεκτονικές μελέτες και επιβλέψεις του γραφείου από το 1976 μέχρι το 1982.  Στα σημαντικότερα έργα της επαγγελματικής της δραστηριότητας περιλαμβάνονται το Διαχρονικό Μουσείο της Αίγινας και ο Οίκος Ευγηρίας του Συλλόγου Συνταξιούχων της Εθνικής Τράπεζας. (βλ. Εργογραφία).

Το 1978 συμμετέχει στην μελέτη για τη Ομάδα Εργασίας της Επιτροπής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας με θέμα «Πανεπιστημιακές Εγκαταστάσεις – Δυνατότητα Ένταξής των σε Ιστορικά Κέντρα». Την  ομάδα αποτελούσαν οι: Μαρία Δάρα, αρχιτέκτων, Μαρία Τσαπάλου – Μίχα, αρχιτέκτων, Άννα Φραγκουδάκη, κοινωνιολόγος και  Σοφία Χουρμούζη – Ξενοπούλου, αρχιτέκτων.

Το 1990 διετέλεσε σύμβουλος αρχιτέκτων για την μελέτη πολεοδομικού συνόλου της Κυπριακής Κοινότητας στο Camden Town του Λονδίνου (αρχιτέκτονες John Livingston & Partners.

Το 1995 συμμετέχει ως ερευνήτρια – ειδικός συνεργάτης στο διατμηματικό ερευνητικό πρόγραμμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για το Μουσείο Τεχνολογίας στο Λαύριο.

Β. ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ – ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

ΚΑΤΕΕ Αθήνας

Τον Σεπτέμβριο του 1977 διορίζεται καθηγήτρια Εργαστηρίου στην Ανώτερη Σχολή Τεχνολόγων Μηχανικών, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Έργων Υποδομής, για αρχιτεκτονικά μαθήματα του ΚΑΤΕΕ Αθήνας.

ΤΕΙ Αθήνας

Το Νοέμβριο του 1983 εντάσσεται στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή της 2007. Τον Ιανουάριο του 1985 εντάσσεται στη βαθμίδα του καθηγητή της Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών του ΤΕΙ Αθήνας. Το 1999 ορίστηκε αναπληρώτρια προϊσταμένη του Τμήματος Έργων Υποδομής της ΣΤΕΦ. Τον Απρίλιο του 2004 συνταξιοδοτείται και από το ΤΕΙ Αθήνας και από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας.

Στο ΤΕΙ Αθήνας διδάσκει τα εξής μαθήματα:

• Στο τμήμα Πολιτικών της ΣΤΕΦ: Τεχνικό Σχέδιο, Οικοδομική, Παραστατική Γεωμετρία, Αρχιτεκτονική.

• Στο τμήμα Οπτικών τής Σχολής Υγείας και Πρόνοιας: Τεχνικό Σχέδιο για Οπτικούς, (έκδοση σημειώσεων).

• Στο τμήμα Διακοσμητικής της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών: Αρχιτεκτονική Εσωτερικών – Επαγγελματικών Χώρων (έκδοση σημειώσεων Γραφεία).

• Στο τμήμα Συντήρησης Έργων Τέχνης, της ίδιας Σχολής διδάσκει το μάθημα «Μουσειολογία»  και εκδίδει τις σημειώσεις Μουσεία.

• Το 1983-1988 ορίζεται αρχιτέκτων μηχανικός για τα κτιριακά έργα του ΤΕΙ Αθήνας και ασχολείται με μελέτες, κατασκευές, επιβλέψεις, επιλογή μελετητών και εργολάβων για την εκτέλεση έργων όπως: η βιβλιοθήκη του ΤΕΙΑ (εκδήλωση ενδιαφέροντος – πρόεδρος της επιτροπής για την επιλογή του αρχιτεκτονικού γραφείου), ανέγερση του κτιρίου που στέγασε το τμήμα Συντήρησης Έργων Τέχνης στο χώρο του ΤΕΙ (εκδήλωση ενδιαφέροντος – πρόεδρος της επιτροπής για την επιλογή μελετητού), μελέτη – επίλεψη της μετατροπής του κτιρίου Σαρακάκη στη Λεωφόρο Αθηνών για την στέγαση της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων, μετατροπή διατηρητέου κτιρίου για την στέγαση της Σχολής Υγείας και Πρόνοιας στην Αγ. Βαρβάρα Χαϊδαρίου. Πρόεδρος της επιτροπής εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανέγερση νέου κτιρίου του ΤΕΙ Αθήνας στο ‘Ιλιον, κ.ά.

• Συμμετέχει στην οργάνωση εκπαιδευτικών εκδρομών για το Τμήμα Συντήρησης Έργων Τέχνης της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας, επισκέψεων και διαλέξεων στα επιτόπου Μουσεία και τα εργαστήρια συντήρησής τους: Σικελία – Νότια Ιταλία (1999), Μόσχα και Αγ. Πετρούπολη, Ρωσία (2002), Τυνησία (2003).

Ελληνικά και ξένα ΑΕΙ

• Διδασκαλία στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Κολεγίου της Κοπεγχάγης στη Δανία περί του «Τεχνικού Σχεδίου στην Αρχαία Ελλάδα», στο πλαίσιο του προγράμματος ERASMUS (Ιούνιος 1997).

• Διδασκαλία στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πολυτεχνείου της Τασκένδης με θέμα «Οι Εφαρμογές της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής στα Μουσεία, το παράδειγμα του Μουσείου Δελφών (Αρχιτέκτων, Α. Τομπάζης)». Στο πλαίσιο του προγράμματος TEMPUS – Tacis που προέβλεπε την συνεργασία του ΤΕΙ Αθήνας με το Πολυτεχνείο της Τασκένδης (συντονιστής του προγράμματος Δρ. Ηλίας Κροντήρης), Uzbekistan (Δεκέμβριος 1998).

• Αποστολή από το ΤΕΙ Αθήνας ως σύμβούλου για τη διαμόρφωση των εργαστηρίων συντήρησης Μουσείων τής Τασκένδης και της Σαμαρκάνδης, στο πλαίσιο προγράμματος της UNESCO, Uzbekistan, (Μάρτιος 2000).

• Διδασκαλία στα Πολυτεχνεία Τασκένδης, Σαμαρκάνδης και Μπουχάρας με θέμα «Οι Εφαρμογές της Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής στα Μουσεία, το παράδειγμα του Μουσείου Δελφών ( Αρχιτέκτων, Α. Τομπάζης)». Στο πλαίσιο του προγράμματος TEMPUS – Tacis που προέβλεπε τη συνεργασία του ΤΕΙ Αθηνών με τα Πολυτεχνεία της Τασκένδης, Σαμαρκάνδης και Μπουχάρας (συντονιστής του προγράμματος Δρ. Ηλίας Κροντήρης), Uzbekistan (Δεκέμβριος 2000).

• Επιβλέπουσα καθηγήτρια για σειρά πτυχιακών εργασιών στο μάθημα της Μουσειολογίας του Τμήματος Συντήρησης Έργων Τέχνης, της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας.

• Διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου «Προστασία Μνημείων» στην ενότητα «Στέγαση Μουσείων σε Μνημεία» (1998-2007).

Ευρωπαϊκά Εκπαιδευτικά Προγράμματα 1991-1998

Στο πλαίσιο των προγραμμάτων ERASMUS, SOCRATES, COMETT & TEMPUS πραγματοποίησε:

• Συμμετοχή στη συνεργασία του Τμήματος Συντήρησης της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ-Α και των Πανεπιστημίων Βαρκελώνης, Σεβίλλης, και Universitad Complutense της Μαδρίτης στο πλαίσιο του προγράμματος ERASMUS, με ανταλλαγές φοιτητών και διδασκόντων, Ισπανία (1995-1996).

• Συμμετοχή στο συνέδριο για το πρόγραμμα ERASMUS, στο Osnabruck, Γερμανία, (Μάρτιος 1996).

• Εκπρόσωπος του ΤΕΙ Αθήνας στην Μαρώνεια Κομοτηνής, για τηνβπροετοιμασία της συνεργασίας του ΤΕΙ Αθήνας και του Πανεπιστημίου Θράκηςβγια το πρόγραμμα SOCRATES (Μάιος 1996).

Γ. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Είναι μέλος επιστημονικών συλλόγων, επιτροπών και σωματείων:

• Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος.

• Σύλλογος Ελλήνων Αρχιτεκτόνων.

• Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου.

• Διεθνής Σύλλογος Αρχιτεκτόνων (UIA).

• Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM).

• Διεθνής Επιτροπή Αρχιτεκτονικής & Τεχνικές Εφαρμογές της Μουσειογραφίας (ICAMT).

• Διεθνής Επιτροπή Μουσειολογίας (ICOFOM).

• Διεθνής Επιτροπή Συντήρησης (ICOM-CC).

• Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Περιοχών (ICOMOS).

• Διεθνής Επιτροπή για τον Πολιτιστικό Τουρισμό (ICOMOS).

• Διεθνές Συμβούλιο για την Προστασία Βιομηχανικής Κληρονομιάς (TICCIH).

• Από το 2001 ως και το 2005 μέλος της Επιτροπής του Μουσείου Ελληνικής Τέχνης.

• Ελληνική Εταιρεία, Περιβάλλοντος και Πολιτιισμού.

• Ελληνική Εταιρεία Αισθητικής.

• Σωματείο Διάζωμα.

Διετέλεσε:

• Πρόεδρος της επιτροπής για τα Ευρωπαϊκά Εκπαιδευτικά Προγράμματα του ΤΕΙ Αθήνας: ERASMUS, SOCRATES, COMETT & TEMPUS (1991-1998).

• Ερευνήτρια – ειδικός συνεργάτης του διατμηματικού ερευνητικού προγράμματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για το Μουσείο Τεχνολογίας στο Λαύριο, (1995).

• Σύμβουλος – ερευνήτρια για την ίδρυση Μουσείου Καπνού σε Καπναποθήκη της Καβάλα  (2005).