Η Ελισάβετ Σακελλαρίου, κόρη του γνωστού έλληνα αρχιτέκτονα Περικλή Α. Σακελλάριου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939.

Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Α. Α. Α. (Architectural Association, School of Architecture) από το 1958 έως το 1963 με παράλληλες σπουδές (1957 – 1960)  στη Σχολή Καλών Τεχνών του Σεν Μάρτιν (St. Martin’s school of Fine Arts).

Το 1963 δούλεψε για λίγο στην Αθήνα (Ελλάδα). Από το 1964 έως το 1965 δούλεψε στο γραφείο του Γιώργου Κανδύλη στο Παρίσι, για την πολεοδομική και τουριστική ανάπτυξη της Κορσικής.

Το 1966 παντρεύτηκε τον Αυστριακό αρχιτέκτονα  Χέρμαν Σενκόφσκυ και επέστρεψαν μαζί στην Αθήνα  (Ελλάδα). Απέκτησαν 3 θυγατέρες.

Από το 1966 μέχρι το 1985 συμμετείχε ως εταίρος στο γραφείο Π.Α. Σακελλάριος και Συνεργάτες μαζί με τους Χ. Σενκόφσκυ και Κούλα Καμπάνη. Έργα τους αυτής της περιόδου είναι:

• Ο Διεθνής Αεροσταθμός Κέρκυρας.

• Η Εθνική Τράπεζα Κέρκυρας.

• Τα Γραφεία και Πιεστήρια των Εφημερίδων Ακρόπολις και Απογευματινή στην Αθήνα.

• Το Ελληνικό Περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση του 1970 στην Οζάκα της Ιαπωνίας.

• Ιδιωτικές κατοικίες και ξενοδοχεία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Ταυτόχρονα γίνεται  ιδρυτικό μέλος της εταιρείας ΑΡΣΥ ΕΠΕ και  εξειδικεύεται στη Νοσοκομειακή Αρχιτεκτονική  και εκπροσωπεί στην Ελλάδα το περιοδικό L ’Architecture d’ Aujourd’hui.

Το 1973 μαζί με το σύζυγό της ιδρύουν το δικό τους αρχιτεκτονικό γραφείο ΣΕΝΚΟΦΚΣΥ – ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ ΕΠΕ. Αρχιτέκτονες και Πολεοδόμοι. Συνεχίζει όμως να εργάζεται παράλληλα με τον πατέρα της μέχρι τον θάνατό του.

Έργα αυτής της περιόδου είναι:

• Διάφορες ιδιωτικές κατοικίες, ανάμεσα στις οποίες και η κατοικία της Νανάς Μούσχουρη στην Κέρκυρα.

• Ένα σύμπλεγμα  εξοχικών κατοικιών στην «Αγία Πελαγία» της Κέρκυρας.

• Ανακαίνιση και προσθήκη στη Βίλα Φοντάνα, στην Κέρκυρα.

• Το κτίριο γραφείων «Στοά Πάππου» στην Αθήνα.

• Προσθήκες και ανακαινίσεις στη Γερμανική Σχολή Αθηνών.

• Ανακαίνιση της βιβλιοθήκης και των γραφείων του Βρεταννικού Συμβουλίου στην Αθήνα.

• Προσθήκες και ανακαινίσεις στις κατοικίες του Γερμανού και Αυστριακού πρέσβη.

• Βρετανικό Προξενείο στην Αθήνα.

• Νέα Γερμανική Πρεσβεία στην Αθήνα, σε συνεργασία με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Κατασκευών.

Έχει δημοσιεύσει σε συνεργασία με την ομότιμη καθηγήτρια και ιστορικό αρχιτεκτονικής Ελένη Φεσσά – Εμμανουήλ ένα βιβλίο αφιερωμένο στον πατέρα της: Π. Α. Σακελλάριος – Αρχιτέκτων, Εκδόσεις Ποταμός, 2006 (ISBN 960-6691-00-4).

Είναι μέλος της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας από το 1968.

Ιδρυτικό μέλος του Λυκείου των Ελληνίδων στη Βόννη, χρημάτισε πρόεδρος του από το 1997 έως το 2001.

Από το 1987 μοιράζει  τη ζωή της ανάμεσα σε Ελλάδα (Αθήνα – Κέρκυρα) και Γερμανία (Βόννη).

*Το υλικό της ανάρτησης παραχώρησε στο Αρχείο η ιδια η βιογραφούμενη -την οποία ευχαριστούμε πολύ- το φθινόπωρο του 2020. Ακόμη η ίδια η βιογραφούμενη θεώρησε τα τελικά κείμενα της ανάρτησης. 

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Πατέρας της ήταν ο γνωστός αρχιτέκτων Περικλής Α. Σακελλάριος (1905-1985). Τα πρώτα της παιδικά χρόνια τα πέρασε στην Κέρκυρα με τη μητέρα της και τα ετεροθαλή αδέλφια της. Όταν τελείωσε το δημοτικό, η οικογένεια επέστρεψε στην Αθήνα και η Ελισάβετ ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές της στη Σχολή Αηδονοπούλου και στη συνέχεια στο Πρακτικό Τμήμα της Σχολής Μωραΐτη. Συμμαθητές της ήταν, μεταξύ άλλων, ο Αλέξανδρος Τομπάζης και ο Γιάννης Τσεκλένης.

Από μικρή συνόδευε τον πατέρα της κάθε Κυριακή για την επίβλεψη στις διάφορες υπό κατασκευή οικοδομές. Τον χειμώνα το πρόγραμμα ξεκινούσε με τις επιβλέψεις. Συχνά το μεσημέρι έτρωγαν στο εστιατόριο Dallis, γωνία Βουκουρεστίου και Βαλαωρίτου (πιθανώς ως ανταλλαγή αρχιτεκτονικής αμοιβής), και μετά στο τότε ΣΙΝΕΑΚ. Οι αγαπημένες της ταινίες ήταν ο Ταρζάν ή τα μιούζικαλ με τον Φρεντ Αστέρ τον οποίο πολύ θαύμαζε ο πατέρας της. Το καλοκαίρι άλλαζε το πρόγραμμα και, μετά από τις επιβλέψεις, πάντα πήγαιναν για μπάνιο στη Βουλιαγμένη και για φαγητό στα λαϊκά ταβερνάκια της εποχής εκείνης στην αμμουδερή παραλία.

Όταν ο Περικλής Σακελλάριος ανέλαβε τη συνεργασία για το κτίριο της πρεσβείας των ΗΠΑ με τον διεθνώς διάσημο αρχιτέκτονα και «παιδαγωγό» Walter Gropius, τον ρώτησε πού θα έπρεπε να στείλει την κόρη του να σπουδάσει αρχιτεκτονική. Ο Gropius συνέστησε την ανεξάρτητη αρχιτεκτονική σχολή της Α.Α. (Architectural Association, School of Architecture) στο Λονδίνο στην οποία δίδασκαν παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονες ασκώντας παράλληλα το επάγγελμά τους. Επρόκειτο για ένα πρωτοποριακό σύστημα εκπαίδευσης στην αρχιτεκτονική.

Η Ελισάβετ Σακελλαρίου αποφοίτησε το 1963 από την Α.Α., μετά από πέντε χρόνια σπουδών, ενώ παράλληλα είχε φοιτήσει στη Σχολή Καλών Τεχνών St. Martins (1958 – 1960).

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1963 αρχίζει να εργάζεται στο Γραφείο Αρχιτεκτονικών και Οικιστικών Μελετών Π.Α. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ως μόνιμη συνεργάτης. Από το 1964 έως το 1987 εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας στην Ελλάδα, την Αγγλία και τη Γαλλία. Ως ασκούμενη αρχιτέκτων στο γραφείο του Γιώργου Κανδύλη στο Παρίσι, ασχολήθηκε με μελέτες πολεοδομικής και τουριστικής ανάπτυξης της Κορσικής (1964-1965).Το επόμενο έτος ειδικεύτηκε σε μελέτες νοσηλευτηρίων ως συνεργάτης του αρχιτεκτονικού γραφείου H. E. Senkowsky στο Λονδίνο.

Επιστρέφοντας οριστικά στην Ελλάδα το 1966 μαζί με τον Αυστριακό αρχιτέκτονα Ηermann Ε. Senkowsky, τον οποίο γνώρισε ως διδάσκοντα (tutor) στην Α.Α., γίνονται μόνιμοι συνεργάτες στο Γραφείο Π.Α. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ. Παράλληλα γίνεται ανταποκρίτρια στην Ελλάδα του έγκριτου γαλλικού περιοδικού L’Architecture d’Aujourd’hui και ιδρυτικό μέλος της εταιρείας ΑΡΣΥ ΕΠΕ (αρχιτέκτονες: Μιχάλης Φωτιάδης, Παντελής Μασουρίδης, Ελισάβετ Σακελλαρίου, Ελένη Βουρλούμη) με ειδικότητα την αρχιτεκτονική μελέτη νοσηλευτηρίων.

Την ίδια χρονιά (1966) παντρεύεται τον Ηermann Ε. Senkowsky με τον οποίο θα αποκτήσει τρεις κόρες: την οικονομολόγο Αλεξία, απόφοιτο του Newnham College του Κέμπριτζ, την Έρικα, διπλωματούχο αρχιτέκτονα του Πολυτεχνείου του Ίνσμπρουκ της Αυστρίας και την πολιτική επιστήμονα Εριέττα που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο London School of Economics.

Από το 1972 μέχρι το 1993, ως ιδρυτικό μέλος του αρχιτεκτονικού γραφείου SENKOWSKY – SAKELLARIOS LTD, Architects and Town Planners, θα ασχοληθεί με μελέτες πρεσβειών και άλλων μεγάλων κτιρίων σε συνεργασία με διεθνή αρχιτεκτονικά γραφεία.

Το 1974 και το 1978 θα τιμηθεί με το διεθνές βραβείο Habitation Space (Χώρος Κατοίκησης) για δύο έργα της: μια αγροικία στη Δήμαινα του νομού Αργολίδας (1974) και την κατοικία της Νανάς Μούσχουρη στην Κέρκυρα (1978).

Έχει δημοσιεύσει, σε συνεργασία με την ομότιμη καθηγήτρια και ιστορικό αρχιτεκτονικής Ελένη Φεσσά-Εμμανουήλ, ένα βιβλίο αφιερωμένο στον πατέρα της, το Π. Α. Σακελλάριος – αρχιτέκτων, εκδ. Ποταμός, Αθήνα 2006.

Είναι μέλος του ΤΕE με αριθμό μητρώου 9665 και της Αρχιτεκτονικής Εταιρείας από το 1968. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Λυκείου των Ελληνίδων στη Γερμανία, Γραφείο Βόννης, και πρόεδρός του από το 1997 έως το 2001.

Από το 1987 ζει στην Ελλάδα (Αθήνα και Κέρκυρα) και στην πόλη της Βόννης στη Γερμανία.