Η Αυγή E. Τζάκου είναι Αρχιτέκτων (M.Sc.), με εξειδίκευση σε Μουσειογραφικά θέματα, θέματα Εκθέσεων και σχεδιασμού παρουσίασης Μουσειακών Συλλογών, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό για τα τελευταία 25 χρόνια. 

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Απριλίου του 1946. 

Βασικές σπουδές: Δημοτικό (1952- 1958), με την μοναδική εμπειρία του Ε’ Δημοτικού στα Πευκάκια, που σχεδίασε ο Δ. Πικιώνης.

Γυμνασιακές σπουδές στο Β’ Γυμνάσιο Θηλέων στο Μαράσλειο (1958-1964).

Σπούδασε Αρχιτεκτονική, στην Ανώτατη Τεχνική Σχολή Πράγας, ČVUT (1966-1972), από όπου απεφοίτησε με άριστα παμψηφεί, με ειδικότητα Πολεοδόμου, Master of Science in Architecture – Specialisation in Town Planning.

Μεταπτυχιακό στο Παρίσι 1976-1978: École pratique des hautes études με τον Καθηγητή Rolland Martin

 

Μόνιμη υπάλληλος στο ΥΠ.ΠΟ (1975-2012), σε θέματα Αναπλάσεων, Αναστηλώσεων (Μνημεία Ακροπόλεως), καθώς και σε  Μουσειογραφικά θέματα (ΔE.EM, Βυζαντινό Μουσείο, Νομισματικό Μουσείο, Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης).

 

Στο ξεκίνημα της καριέρας της ασχολήθηκε με τις Αναστηλώσεις των Μνημείων Ακροπόλεως και συγκεκριμένα την Αποτύπωση και Αποκατάσταση του Ερεχθείου και στη συνέχεια των Προπυλαίων (1975-1986).

 

Στη συνέχεια  εργάστηκε στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (1998-2012), με την ειδικότητα του Αρχιτέκτονα Μουσειογράφου, όπου μεταξύ άλλων σχεδίασε τη Μουσειογραφική Μελέτη για την Επανέκθεση Μόνιμων Συλλογών της Μεταβυζαντινής περιόδου μέχρι τον 19ο αιώνα, υλοποιώντας όλες τις φάσεις εκτέλεσης του έργου μέχρι το 2010. 

Παράλληλα σχεδίασε τα Αποθηκευτικά Συστήματα του Βυζαντινού Μουσείου καθώς και του Νομισματικού Μουσείου, βάσει προσωπικής εγκεκριμένης Πατέντας. 

Συμμετείχε στην επανέκθεση των Συλλογών του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου Κρήτης, όπου σχεδίασε τη Μουσειογραφική μελέτη, για όλες τις φάσεις του έργου, μέχρι την ολοκλήρωσή του (2008-2014). 

Ανέλαβε τη Μουσειογραφική μελέτη για το Αρχαιολογικό Μουσείο στο Καστέλι Κισάμου (1997-2006), καθώς και την επίβλεψη του έργου. 

Εκπόνησε τη Μουσειογραφική μελέτη για τα Αρχαιολογικά Μουσεία Νισύρου και Ρόδου. 

 

Σχεδίασε το Αναψυκτήριο καθώς και τη διαμόρφωση του κήπου στο Νομισματικό Μουσείο – Ιλίου Μέλαθρον.

 

Σχεδίασε και παρουσίασε τις εξής Διεθνείς Εκθέσεις:

• Στο Λονδίνο, Paddington–στο Hellenic Centre, τις Εκθέσεις ‘Conversation with God’ και ‘Ελλήνων Κειμήλια’. 
• Στη Φλωρεντία, στο Palazzo Strozzi, την Έκθεση ‘Dal Myto al Logos’, με την ευκαιρία της κήρυξης της Φλωρεντίας ως Β’ Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.(1987-1988).

 

Συμμετείχε ακόμα στη σχεδίαση της Έκθεσης: 

• ‘Aθήνα Eυρωπαϊκή Yπόθεση’, στα πλαίσια των εκδηλώσεων: Aθήνα, Πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης (1986 -1987).

 

Την περίοδο 1989 – 1993 αποσπάσθηκε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου-Τμήμα Περιβάλλοντος: Συμμετείχε σε Προτάσεις Διαχείρισης για την Παλιά Πόλη της Ρόδου. Συμμετοχή στα Προγράμματα: Erasmus, Stride και Tempus.

 

Διετέλεσε Σύμβουλος στο GETTY CENTER for the History of Art and the Humanities-Τμήμα Aνθρωπιστικών Σπουδών (1987 – 1990). Προτάσεις Oργάνωσης Iστορικού Aρχείου φωτογραφιών και σχεδίων των Mνημείων της Aκροπόλεως από διάφορα Ευρωπαϊκά αρχεία.

 

Visiting Professor στο U.C.L.A. Γραφικά Συστήματα, με τον Καθηγητή C.Eastman 1987 – 1989. 

 

Δίδαξε στο Loyolα Marymount University σαν Lecturer -Tμήμα Iστορίας Tέχνης και Kλασσικών Σπουδών, Iστορία Aρχιτεκτονικής, Πολεοδομίας και Θεωρία Aναστηλώσεων (1988-1989).

 

 

Έχει συγγράψει πολλές μελέτες και έχει παρουσιάσει πολλές διαλέξεις σε: Αθήνα, Λονδίνο, Los Angeles, Πράγα. 

 

Ενδεικτικά αναφέρονται οι  πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις:

 

Αυγή Ε. Τζάκου: ‘Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου – Μουσειογραφικές προσεγγίσεις’. Στο ‘ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΡΗΤΗΣ’, Πρακτικά 4^ης Συνάντησης Ρέθυμνο, 2021.   

 

Αυγή Ε. Τζάκου, ‘Το Βυζαντινό Μουσείο: μία Πρόκληση κι ένα στοίχημα’, ILISSIΑ, 5-6, σ. 12-21, 2009-2010. 

 

Αυγή Ε. Τζάκου, ’ Μουσειογραφία, και αρχιτεκτονική μουσείων, ένας διάλογος’. Περιοδική Έκδοση του Κέντρου Μουσειακών Ερευνών του Πανεπιστήμιου Αθηνών, 8-9, σ. 91-10, 2013.

                                                                                     

Αυγή Ε. Τζάκου, ‘Σχεδιασμός εξειδικευμένων μουσειακών Αποθηκών’. ILISSIA, 2, σ. 60-68, 2008.

 

 

*Το υλικό της ανάρτησης παραχώρησε στο Αρχείο η ίδια η βιογραφούμενη -την οποία ευχαριστούμε πολύ- το καλοκαίρι του 2021. Η ίδια είχε και την τελική θεώρηση των κειμένων της ανάρτησης. 

 

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ 

Γεννήθηκα στην Αθήνα σε μιαν ιδιωτική κλινική στου Ψυρρή το 1946.

Το 1949 η μαμά μου εξορίζεται στο Τρίκερι και με παίρνει μαζί της, καθώς ο πατέρας μου είναι παράνομος. Όλες οι εξόριστες, μαζί και η Μαμά μου επρόκειτο να μεταφερθούν στη Μακρόνησο, (Γενάρης του ’50), έτσι με στέλνει πίσω στην Αθήνα, όπου αρχίζει η περιπλάνησή μου σε διάφορους συγγενείς – είναι  οι συνέπειες των μετεμφυλιακών διώξεων των κομμουνιστών και του ΕΑΜικού κόσμου.

 

Θυμάμαι πως άλλαζα συχνά σχολεία. 

Προνήπιο στο Θησείο, στο ιδιωτικό σχολείο Κωστέα – Γείτονα.  

Όταν τελικά η Μαμά γυρίζει οριστικά από την Εξορία το 1952, μένουμε πλέον στον Πειραιά και πηγαίνω σε Δημόσιο Δημοτικό, στο κέντρο του Πειραιά.

Στη συνέχεια το ‘56 μεταφερόμαστε στην Αθήνα. Πηγαίνω στο Ε’ Δημοτικό –στο κτίριο του Πικιώνη στο Λυκαβηττό, με την εξαιρετική και αλησμόνητη Δασκάλα μας, την Κα Ευτυχία.

Γυμνάσιο στο Μαράσλειο (Β’ Γυμνάσιο 1958 – 1964). Ακολουθώ το Πρακτικό τμήμα για να σπουδάσω Αρχιτεκτονική.

 

Προς το τέλος των Γυμνασιακών μου σπουδών, αρχίζουν οι δυναμικές φοιτητικές κινητοποιήσεις: Συγκεντρώσεις του 15% για την Παιδεία, η δολοφονία Λαμπράκη –με κάποιες συμμαθήτριες μου κατεβαίνουμε στην Κηδεία, και σε συγκεντρώσεις για το 15%. Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα τελευταία ανάμνηση, λίγο πριν φύγω για έξω.

 

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε αποφάσισα ότι θα γίνω Αρχιτέκτονας. Η ζωγραφική πάντως υπήρξε μια αφετηρία.

Θυμάμαι ότι πάντα ζωγράφιζα κάτι, πότε στα τετράδια του Δημοτικού: λουλουδάκια, ήλιους με καραβάκια στην ανατολή. Και μετά στο Γυμνάσιο, στα τετράδια Φυσικής Ιστορίας και Ανθρωπολογίας: τομές σε καλαμάρια και λουλούδια, σκελετούς με ξυλομπογιές, πάντα με σινική μελάνι και πενάκι, αλλά και τοπία –αντιγραφές, από Πίνακες της «Γκαλερί Ηλιάδη» (Ακαδημίας 29 και Αμερικής) όπου μείναμε με τη μαμά μου, ως φιλοξενούμενοι (1956- 59). Και αργότερα οι επισκέψεις με τους γονείς μου σε εκθέσεις ζωγραφικής και οι εκδρομές μας, πάντα σε Αρχαιολογικούς χώρους. Έτσι ήξερα απ’ έξω κι ανακατωτά τα μνημεία, τους ρυθμούς, αλλά και να κατατάσσω όστρακα.

Ίσως η Αρχιτεκτονική στο δικό μου μυαλό, να ήταν αυτό που θα γεφύρωνε την Τέχνη σαν θεωρία με τη ζωγραφική στην πράξη, αλλά και ένα όνειρο ότι εμείς θα επιλέγαμε, δουλεύοντας εθελοντικά, να φτιάχνουμε σπίτια για τους κοινωνικά αδύναμους –η Πολεοδομία αντίδοτο στην εικόνα παραγκουπόλεων, και οι ιδεατές και εφαρμοσμένες πόλεις-Κηπουπόλεις (Garden cities του Howard). 

 

ΣΠΟΥΔΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ  

Δίνω εισαγωγικές στο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), αλλά φεύγω για την Τσεχοσλοβακία (1965) με υποτροφία της Τσέχικης Κυβέρνησης –χωρίς να περιμένω τα αποτελέσματα των Εισαγωγικών.

Περνάω στις εξετάσεις του Πολυτεχνείου, αλλά δεν γυρίζω. Είχα αποφασίσει να  σπουδάσω στο Εξωτερικό. Στην Αθήνα, το πολιτικό κλίμα ήταν ζοφερό, ένα αδιάκοπο, καθημερινό κυνηγητό.

Μαθαίνω Τσέχικα σε ένα 7μηνο, σε Κέντρο Εκμάθησης της Γλώσσας για ξένους φοιτητές, στη Ντομπρούσκα (Dobruška) – στη Μοραβία.

 

Η Εστία μας ήταν Σχολείο και ταυτόχρονα μια μικρή διεθνής Κοινότητα, με συμφοιτητές από όλο τον κόσμο: Κούβα, Βιετνάμ, Κύπρο, Μέση Ανατολή, Μογγολία, Αφρική. Η εσωτερική μας ζωή, μαζί με τα μαθήματα πρωί-απόγευμα, διανθιζόταν με χορούς, μαγειρικές, αλλά και «πολύ Επανάσταση» με την έντονη παρουσία των συμφοιτητών από την Κούβα.

Δεν θα ξεχάσω τον Φιντέλ να ηλεκτρίζει χιλιάδες Φοιτητές, σε ένα τεράστιο λιβάδι έξω από την Πράγα, μιλώντας μόνο Λατινοαμερικάνικα κι εμείς να χορεύουμε ρυθμικά επί 2 ½ ώρες, κάτω από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου.

Για πρώτη φορά μαθαίνω Γεωγραφία από τους ίδιους του συμμαθητές μου, όπου τότε το να ρωτήσεις πόση έκταση είχε η Μογγολία, ήταν ερώτηση κατασκόπου.

 

Δίνω Εισαγωγικές εξετάσεις ταλέντου στην Ανώτατη Τεχνική Σχολή Τσεχίας – Πράγας στην Αρχιτεκτονική Σχολή (ČVUT-FAKULTA ARCHITECTURY). Είμαι η μόνη που γίνομαι δεκτή, οι άλλοι θα σπουδάσουν στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών.

Ήταν τα χρόνια που άνοιξαν οι ορίζοντες μου, χάρις σε ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο σπουδών, που όμως ήταν εξαιρετικά αυστηρό, με τη μορφή Γυμνασίου: παρουσίες, εργαστήρια, εξετάσεις –κάθε χρονιά έπρεπε να έχουμε κλείσει τα μαθήματα μέχρι τον Οκτώβρη. Συνολικά οι σπουδές διαρκούσαν επτά χρόνια, από τα οποία στα 2 τελευταία έπαιρνες την ειδικότητα από μία σειρά επιλογών: Αρχιτεκτονική, Εσωτερικοί χώροι, Αναστηλώσεις και Αποκαταστάσεις Μνημείων, Πολεοδομία, Αγροτικές κατασκευές, Βιομηχανικές Κατασκευές.

 

Παράλληλα παρακολουθώ πολλή Κλασσική Μουσική, Όπερες, Θέατρο. Χάνομαι όλη μέρα σε ιστορικές Βιβλιοθήκες με τις τεράστιες πολύχρωμες κεραμικές σόμπες.

 

Το 1968, συμμετέχω στο Πρώτο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο εναντίον της Χούντας στο Παρίσι, εκπροσωπώντας τους Έλληνες Φοιτητές της Τσεχοσλοβακίας. 

 

Το 1968 γίνεται η εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, εμείς δίνουμε εξετάσεις με απαγόρευση κυκλοφορίας. Συμμετέχουμε στις διαδηλώσεις –το Πολυτεχνείο μας είναι κοντά στη μεγάλη Πλατεία Dejvice. Τα Σοβιετικά αεροπλάνα κατεβάζουν με συρματόσχοινο τα Σοβιετικά τανκς κοντά στην Πλατεία Dejvice. Πάμε με όλο τον κόσμο να μιλήσουμε στους οδηγούς των Τανκς –δεν ξέρουν καλά καλά που βρίσκονται– είχαν έρθει από τα βάθη της Ασίας. Μας δείχνουν το πρωτοσέλιδο της Πράβντα, που γράφει: «κατεπνίγη μεγάλη αντεπανάσταση..». Οι Τσέχοι, πάντα με ψευδαισθήσεις όπως κι εμείς, προσπαθούν να καταλάβουν: «…Μα είμαστε αδέρφια σας, γιατί μας το κάνετε αυτό;»

Ο Palach αυτοπυρπολείται στις 16 Ιανουαρίου 1969. Κατεβαίνουμε με τη μητέρα μου στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου, όπου μαζεύονται υπογραφές. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτά που ζούσαμε. 

Το βράδυ μας μιλάει ο Dubček στο Ραδιόφωνο, όλοι κλαίμε. 

Αργότερα, μέσα στη νύχτα υποχρεούται σε παραίτηση. Έτσι τελειώνει και η ‘Άνοιξη της Πράγας’.

 

Προετοιμάζω τη Διπλωματική μου Εργασία στην Πολεοδομία. Έχω επιλέξει μια Πρόταση Ανάπλασης της περιοχής Αγ. Δημητρίου, σαν δορυφόρου πόλης που βρίσκεται στην Παραλιακή του Σουνίου. Έρχομαι σε επαφή με τον Πολεοδόμο Κωνσταντίνο Δοξιάδη, στέλνοντας του ένα γράμμα και μου απαντάει αμέσως. Μου στέλνει ό,τι έχω ζητήσει: χάρτες μαζί με τις πολύ σημαντικές επισημάνσεις του: «Πολεοδομία δεν γίνεται εκ του μακρόθεν..». Το καταλαβαίνω πως έχει δίκιο, αλλά στα νεανικά μου όνειρα θα είναι ένας Οικισμός μέσα στο πράσινο, σε επίπεδα, που βλέπει σε μια κοιλάδα, με δύο λόφους δεξιά κι’ αριστερά. Μπροστά ανοίγεται η θάλασσα, με το εμπορικό της κέντρο και τους χώρους Αναψυχής και Εκπαίδευσης. 

Κυρίαρχο στοιχείο το πλωτό Ενυδρείο, μέσα στη θάλασσα, όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να κυκλοφορούν μέσα σ’ ένα κύλινδρο – χωροδικτύωμα και γύρω – γύρω τα ψάρια θα κολυμπούν ελεύθερα. 

Πήρα το πτυχίο μου από την  Ανώτατη Τεχνική Σχολή της Πράγας (čVUT) από όπου αποφοίτησα με άριστα παμψηφεί. Master of Science in Architecture – Specialisation in Town Planning, (1972). Επιβλέπων ήταν ο γνωστός Καθηγητής Jindřich Krize.

 

Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ 

 

Από τη γέννησή μου μέχρι σήμερα, η πορεία μου σφραγίζεται από τη σχέση μου με την Αριστερά. Η σχέση δεν ξεκινάει από συνειδητή επιλογή. Είναι μια ‘συνθήκη ζωής’. ‘Βρίσκομαι μέσα της’ επειδή και οι δυο γονείς μου στρατεύονται σ’ αυτήν από τα νεανικά τους χρόνια και την υπηρετούν με αδιάλειπτη αφοσίωση, πληρώνοντας το τίμημα. ‘Είναι η προίκα μου’, όπως μου έλεγε ο Άγγελος Δεληβορριάς. Η προίκα της διαδρομής των αλλεπάλληλων εξοριών, φυλακίσεων και περιόδων παρανομίας του πατέρα μου, από την Ανάφη το 1938 μέχρι και τη περίοδο της χούντας. Η προίκα της ένταξης της μητέρας μου στο ΕΑΜ, της σύλληψής της το 1949 και των εξοριών μέχρι το 1952. Η προίκα της αδιαπραγμάτευτης πολιτικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους.

 

Η προίκα των παιδικών μου ελλείψεων και ψυχικών τραυμάτων: Πρωτοείδα από κοντά τον πατέρα μου σε ηλικία σχεδόν 6 χρονών, στη δίκη του με το νόμο 509 περί κατασκοπίας. Στερήθηκα την παρουσία της μητέρας για τρία περίπου χρόνια –από το τέλος του 1949 μέχρι το 1952.

Αλλά ταυτόχρονα και η προίκα ενός στιβαρού αξιακού κώδικα, που αποτέλεσε το υπόβαθρο της διανοητικής μου διαμόρφωσης και της ‘ανάγνωσης’ του κόσμου με όρους μεροληψίας υπέρ των αδύνατων. Και το υπόβαθρο της δικής μου αξιοπρέπειας στην προσωπική μου ζωή.

Μια άγνωστη μαρτυρία / Τα βαφτίσια της Αυγής : https://www.avgi.gr/koinonia/375889_ta-baftisia-tis-aygis

 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 

 

Προσπαθώ να βρω δουλειά ως πολεοδόμος στον Τομέα της εφαρμοσμένης Πολεοδομίας, εισπράττοντας συνήθως την απάντηση «Πολεοδομία; Τι είναι αυτό;». Η αίτηση μου στο ΥΠΕΧΩΔΕ απορρίπτεται, λόγω πολιτικών φρονημάτων (υπάρχει το οικείο έγγραφο).

Δίνω τις εξετάσεις των 8ώρων στο ΕΜΠ το 1972 και παρουσιάζω την Πτυχιακή μου στο Καθηγητή Αθανάσιο Αραβαντινό –είχα κουβαλήσει τη Μακέτα μου από την Πράγα. Του έκανε εντύπωση ότι ήταν εξ ολοκλήρου μια ατομική δουλειά, σε αντίθεση με αυτό που συνηθιζόταν. 

 

Συναντώ στο Γραφείο του τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη. Με προσλαμβάνει αμέσως στο Πολεοδομικό του Γραφείο (1972), για τη μελέτη των Αγροτικών Οικισμών στην Τσεχοσλοβακία. Αργότερα υποχρεώνεται να απολύσει όλους τους Αριστερούς του Γραφείου –είχε αναλάβει το μεγάλο Χωροταξικό της χώρας. 

Παρακολουθώ όμως τα Σεμινάρια της Α.Κ.Ο με τον Καθηγητή Κ. Δοξιάδη (1972-1974).

 

Παντρεύομαι με το Μανώλη Χαιρετάκη και το 1976 αποκτούμε ένα παιδί το Λευτέρη Χαιρετάκη.

 

ΣΠΟΥΔΕΣ

Ι. ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

 

Ανώτατη Τεχνική Σχολή της Πράγας (čVUT) ( Master of Science in Architecture – Specialisation in Town Planning ). Άριστα παμψηφεί. (1965-1972).

 

ΙΙ. ΜETAΠTYXIAKEΣ ΣΠOYΔEΣ

 

1973-1974 

• Σεμινάρια: Αθηναϊκό Κέντρο Οικιστικής (A.K.O) με τον Kαθ. Κ. Δοξιάδη: ‘Mαθηματικά και Oικιστική’.

 

1974 -1976

• Σεμινάρια ιστορίας Αρχιτεκτονικής και Αναστηλώσεων. Πολυτεχνείο E.M.Π. με τον Καθηγητή Χ. Μπούρα. 

 

1975 

• Ως  Yπότροφος Γαλλικής Kυβερνήσεως ‘Πολεοδομική εξέλιξη της Αγοράς της Αρχαίας Κορίνθου’. École Pratique des Hautes Études, Paris –με τον Καθηγητή Rolland Martin. 

 

1987 – 1990

• (Visiting Professor) στο Πανεπιστήμιο U.C.L.A – H.Π.A. Μελέτη Κλασικών και Νεοκλασικών Οικισμών και ταυτόχρονα εξειδίκευση στη χρήση Συστημάτων CAD- 3 D, Πρόγραμμα: Computer Vision σε Main Frame Memory Systems, καθώς και στα Συστήματα Orion, Melvyl, Ben, TSO, σε υπολογιστές Sun- Unix σε Δίκτυα. 

 

YΠOTPOΦIEΣ

 

• Yποτροφία Tσεχικής Kυβερνήσεως – Πράγα 1965- 1972
• Yποτροφία Γαλλικής Kυβερνήσεως Παρίσι 1975
• Eκπαιδευτική άδεια στις H.Π.A – Los Angeles 1987- 1990

 

Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑ.

 

Εργάσθηκα από το 1974 έως το 2012 ως υπάλληλος του ΥΠ.ΠΟ.

• Την περίοδο 1997 – 2012 υπηρέτησα στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Β.Χ.Μ).Την περίοδο 1997- 2000 Διευθύντρια ήταν η Αρχαιολόγος Χρυσούλα Μπαλτογιάννη. Την περίοδο 2000 – 2010 Διευθυντής ήταν ο Δρ. Δημήτρης Κωνστάντιος.

• Συμμετείχα στα Αναστηλωτικά Έργα των Μνημείων Ακροπόλεως (1974 – 1987) (Ερεχθείο, Προπύλαια).

 

• Στα πλαίσια εκπαιδευτικής άδειας στις ΗΠΑ (1987- 1990) δίδαξα σε Πανεπιστήμια στις ΗΠΑ. Έδωσα διαλέξεις .

 

Από το 1990-1994 διετέλεσα Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου- Τμήμα Περιβάλλοντος, με σειρά Εργαστηρίων και Διαλέξεων.

 

Παράλληλα το 1972-1992 συνεργάστηκα ως σύμβουλος σε πολλές Πολεοδομικές Μελέτες.

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ των Η.Π.Α

 

1987- 1990 

• Εκπαιδευτική άδεια στις H.Π.A

• Visiting Professor στο U.C.L.A 1987-1989.
• Loyola Marymount University -Tμήμα Iστορίας Tέχνης και Kλασσικών Σπουδών 1988-1989. (Διδασκαλία Iστορίας Aρχιτεκτονικής, Πολεοδομίας και Θεωρίας Aναστηλώσεων). 

 

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ

 

1986- 1988

• Consultant στο Getty Center for the Humanities Los Angeles – USA.  

 

1987- 1990.

• Σύμβουλος στο Getty Center for the History of Art and the Humanities – Τμήμα Aνθρωπιστικών Σπουδών. (Προτάσεις Οργάνωσης Ιστορικού Αρχείου φωτογραφιών και σχεδίων των Μνημείων της Ακροπόλεως από διάφορα Ευρωπαϊκά αρχεία).

 

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

 

1987-1990  

• Σειρά διαλέξεων σε διάφορα Πανεπιστήμια και Ιδρύματα.

 

1987 

• Los Angeles County Museum of Art ‘Documentation Analysis and Reconstruction of the Acropolis – Athens: the case of the Propylaea’

 

1988

• Los Angeles Conservancy, Los Angeles County Museum of Art ‘Monuments of Greece’.

 

1989 

• UCLA, Tμήμα Iστορίας Tέχνης ‘Putting the Ancient Stones Right- the Preservation of the Acropolis Monuments ‘.

 

1990

• ‘The Techniques of Restauration used by the Ministry of Culture for the Reconstruction of the Akropolis Monuments “Πανεπιστήμιο του Riverside (U.C.R), 

 

ΜΕΛΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

 

• AMEPIKANIKH APXAIOΛOΓIKH ΣXOΛH
• IASS (INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR SHELL AND SPATIAL STRUCTURES) – PRAGUE – CZECH REPUBLIC
• ARCCHIP (Associated Research Centre for Cultural Heritage Interdisciplinary Projects European Centre of Excellence) PRAGUE CZECH REPUBLIC

 

ΓΛΩΣΣEΣ : AΓΓΛIKA, ΓAΛΛIKA , TΣEXIKA

 

Αθήνα,  Αύγουστος 2021

ΑΥΓΗ Ε. ΤΖΑΚΟΥ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ – ΜΟΥΣΕΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΣΙΝΑ 54, 10672 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ.. +30 697 4841 494, +30 210 3615055

E-Email: avgitzakou@heretakis.com

http://www.heretakis.com